1 min
Niet alles is voor geld te koop. Landschap, tradities, het voortbestaan van onze kinderen - overwegingen die zwaarder wegen dan het korte termijn winstbejag. Dat dreigen wij nog wel eens te vergeten.
In het fraaie Engelse Sussex willen projectontwikkelaars een nieuwe stad ontwikkelen. Er zouden zo'n 10.000 woningen moeten komen. De geplande locatie ligt voor een groot deel op het land van boer Robert Worsley (48, vader van 2 dochters). De projectontwikkelaars boden hem het duizelingwekkende bedrag van £ 275 miljoen (380 miljoen euro) voor zijn boerderij en 550 acres grond (222 hectare).
"Ik heb nee gezegd", zegt Worsley in The Sunday Times. "Ik geloof in het nalaten van een erfenis voor komende generaties."
Worsley heeft zich aangesloten bij een groep lokale bewoners die zich verzetten tegen de ontwikkeling van de nieuwe stad. "De gedachte alleen al dat we Sussex kunnen verkopen alsof het een goudmijn is! We kunnen het nooit meer terugkrijgen", citeert RTLNieuws Worsley.
Dat is een manier van denken die de moderne Westerling niet meer snapt. Je kunt nu wel voor het geld gaan, maar wat blijft er over en wat moet je ermee?
Fotocredits: 'Blackdown (Black Down), West Sussex', Mark Nesbitt
Dit artikel afdrukken
"Ik heb nee gezegd", zegt Worsley in The Sunday Times. "Ik geloof in het nalaten van een erfenis voor komende generaties."
Worsley heeft zich aangesloten bij een groep lokale bewoners die zich verzetten tegen de ontwikkeling van de nieuwe stad. "De gedachte alleen al dat we Sussex kunnen verkopen alsof het een goudmijn is! We kunnen het nooit meer terugkrijgen", citeert RTLNieuws Worsley.
Dat is een manier van denken die de moderne Westerling niet meer snapt. Je kunt nu wel voor het geld gaan, maar wat blijft er over en wat moet je ermee?
Fotocredits: 'Blackdown (Black Down), West Sussex', Mark Nesbitt
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zo gaaf!
Heerlijk als je die trots kan hebben.
En een beetje herkenbaar, al had mijn koppigheid destijds minder landschappelijke impact.
Ik woonde ooit met een beurtscheepje in een zijkanaal bij Amsterdam. Geen ligplaatsvergunning. Maar er was wel een inventarisatie geweest en een 'legalisatie' aan de gang. De 'rechten' van bootjes die er ooit waren komen liggen gingen al voor grove bedragen van de hand. Ik vertrok om privéredenen met scheepje en huishouding naar Groningen en gaf mijn plekje door aan een vriendin met bootje en baantje in die buurt maar geen ligplaats en geen geld. Een welgestelde man wilde mijn plekje kopen voor zijn studerende dochter met bootje. Hij bood me een paar jaarsalarissen (mijn jaarsalarissen).
"Oh, die plek is al weggegeven." "Weggegeven?!!" "Ja, gekraakte grond is niet te koop"
Het gezicht van iemand die onverwacht geconfronteerd wordt met het feit dat hij met al zijn geld niet kopen kan wat hij hebben wil, dat is zo gaaf om mee te maken.
Jammer voor de rijken van deze wereld, maar niet alles is te koop. Sommige mensen hebben de trots en koppigheid om geld te weerstaan. Of ze vinden geld gewoon niet belangrijker dan hetgeen ze hebben en willen behouden. Vrije geesten, die liever een beetje geld zelf hebben dan dat het geld hen heeft.
Belangrijke vraag om jezelf te stellen, zeker als de waarde van je bezittingen met de jaren toeneemt: Heb ik geld? Of heeft het geld mij?
Heel goed van die boer. Laat het dorp zoals het is, laat die mensen maar ergens anders gaan wonen. Alle mensen in het dorp hebben tenslotte al een huis, laat de rest het maar lekker zelf uitzoeken.
In gedachten zie ik alweer een nieuwe aflevering van Midsomer Murders.
Henric, kun je zijn ongelijk - zoals jij het beleeft - ook niet tongue-in-cheek beschrijven?
Dick#4, er is in het VK een grote behoefte aan woningen. Die zullen ergens gebouwd moeten worden. Het artikel stelt dat de boer een nobele daad heeft verricht door zijn land niet te verkopen. Hij zou de belangen van de tradities, het landschap en zijn eigen kinderen zwaarder hebben laten wegen dan winstbejag.
Ik wil alleen maar aangeven dat je het ook kunt bekijken als een actie van een al schatrijke grootgrondbezitter die wil dat zijn dorp blijft zoals het is, en daarmee anderen het recht om in een mooie omgeving te wonen ontzegt. Gewoon nimby-gedrag dus, ten koste van andere mensen. Een verschijnsel dat je in Nederland ook steeds meer ziet, bijvoorbeeld rond het plaatsen van windmolens.