Grote winkelketens zoals Walmart, Sainsbury’s en Carrefour beloofden allemaal in 2015 alleen nog maar duurzaam gevangen vis en schelpdieren te verkopen. Maar dat kan niet. Er is niet genoeg om aan de vraag te voldoen. Een recent onderzoek dat werd gepubliceerd in Science laat dat zien.
Door de toenemende vraag naar duurzame vis willen steeds meer vissers het keurmerk van de Marine Stewardship Council (MSC) of een ander label aan hun vis kunnen hangen. Slechts 7% van de zeevissers in ontwikkelingslanden levert momenteel duurzame vis onder het MSC-label. Omdat er te weinig gecertificeerde duurzame vis beschikbaar is, zijn zogenaamde Fisheries Improvement Projects (FIP’s) bedacht.
FIP’s falen
Het uitgangspunt bij FIP’s is dat de visserij in stappen geholpen wordt om op termijn aan de MSC-normen te voldoen. Als dank voor hun medewerking wordt de vis alvast als duurzaam aangemerkt vóór het aan de normen voldoet. Daarmee is de buit voor de vissers binnen, als er onvoldoende toezicht en handhaving zijn.
Volgens Jim Barnes, directeur van de Antartic and Southern Ocean Coalition, zetten consumenten winkelketens onder druk. Op onEarth zegt hij dat de publieke vraag naar duurzame vis onhoudbaar is. David Newman, visserijbeleidsexpert bij Natural Resources Defense Council, vindt dat ook de winkelketens moeten bijdragen aan het systeem. Hij zegt: “Als winkels vis en zeevruchten aanbieden als duurzaam en daar geld aan verdienen, zijn ze verplicht om ervoor te zorgen dat de status van de visserij echt gezond is en geen onherstelbare ecologische schade aanricht.”
Momenteel wordt het FIP-systeem opnieuw ingericht. Deelnemers moeten binnen vijf jaar een duurzaamheidscertificaat behalen; daar is goede handhaving bij nodig. Of dat gaat werken, zal de praktijk moeten leren. Nog steeds moet je dus nog maar afwachten of duurzame vis, ook echt duurzaam is (of beter: wordt).
Fotocredits: World Fishing & Aquaculture
Dit artikel afdrukken
FIP’s falen
Het uitgangspunt bij FIP’s is dat de visserij in stappen geholpen wordt om op termijn aan de MSC-normen te voldoen. Als dank voor hun medewerking wordt de vis alvast als duurzaam aangemerkt vóór het aan de normen voldoet. Daarmee is de buit voor de vissers binnen, als er onvoldoende toezicht en handhaving zijn.
Nog steeds moet je dus nog maar afwachten of duurzame vis, ook echt duurzaam isDaar blijkt het dan ook aan te schorten. De FIP’s zijn geen succes. Tot nu toe konden de deelnemende vissers wegkomen met het indienen van verbeterplannen voor een duurzamere vangst. Om die reden leidt slechts een kwart van de FIP’s aantoonbaar tot een duurzaam beheer van visbestanden. Van de invoering van duurzaamheidsmaatregelen komt dus weinig terecht, terwijl de vis wel als duurzaam in de markt terechtkomt. Simon Bush, onderzoeker aan de WUR en mede-auteur, zegt op de Volkskrant: “De projecten zouden goed kunnen werken, maar de vissector moet ze dan wel goed uitvoeren. Op dit moment zien we veel projecten waar dit ontbreekt.”
Volgens Jim Barnes, directeur van de Antartic and Southern Ocean Coalition, zetten consumenten winkelketens onder druk. Op onEarth zegt hij dat de publieke vraag naar duurzame vis onhoudbaar is. David Newman, visserijbeleidsexpert bij Natural Resources Defense Council, vindt dat ook de winkelketens moeten bijdragen aan het systeem. Hij zegt: “Als winkels vis en zeevruchten aanbieden als duurzaam en daar geld aan verdienen, zijn ze verplicht om ervoor te zorgen dat de status van de visserij echt gezond is en geen onherstelbare ecologische schade aanricht.”
Momenteel wordt het FIP-systeem opnieuw ingericht. Deelnemers moeten binnen vijf jaar een duurzaamheidscertificaat behalen; daar is goede handhaving bij nodig. Of dat gaat werken, zal de praktijk moeten leren. Nog steeds moet je dus nog maar afwachten of duurzame vis, ook echt duurzaam is (of beter: wordt).
Fotocredits: World Fishing & Aquaculture
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Waar blijft de bijvangst?
Er liggen nog steeds dezelfde paar vissoorten in de super dan een aantal jaren geleden. Alleen tijdens vakantie in Engeland, Oostende, Frankrijk, Italië, Griekenland of Spanje, wordt je met een groot aantal vissoorten geconfronteerd die je hier nog nooit hebt gegeten. Daar noemen ze het geen bijvangst, maar de vangst van de dag of van het seizoen.
Dit bericht gaat over visserij in arme landen, die nog altijd 'ontwikkelingslanden' worden genoemd, door ons Westerlingen die weten hoe het moet.
En er staat geschreven dat consumenten de handel onder druk zetten om duurzame vis te leveren. Falikant onjuist. Daar vragen consumenten nergens ter wereld naar, behalve in Amsterdam Zuid en dan nog alleen als ze hoog opgeleid en rijk zijn.
Het is in onze omgeving zo dat grootwinkeliers de vishandel onder druk zetten om keurmerkvis te leveren. Niet om fatsoenlijker vissen te bevorderen, maar omdat zo'n keur commercieel interessant is. Daarom is alle haring op de Nederlandse markt nu MSG. De visserij op haring hoefde er niets voor te veranderen, want hij voldeed al lang aan. Alleen een formuliertje invullen en vet betalen voor het keur.
#2: de kleine vissers in 'arme landen' zien continu enorme Westerse en Aziatische vissersschepen voor hun kusten varen en halen steeds minder vis binnen.... dan maar naar de EU vluchten... want van ontwikkeling of lokaal perspectief is geen sprake.