Sommige dieren sterven uit doordat de mens ze allemaal opgegeten heeft, zoals de trekduif en de stellerzeekoe. Maar er sterven inmiddels in hoog tempo gedomesticeerde dierenrassen uit juist omdat we ze niet meer eten.
Volgens de United Nations Food and Agriculture Organization (FAO) sterft er wereldwijd bijna elke maand een dierenras uit. The Livestock Conservancy uit Noord-Carolina strijdt voor deze soorten. De organisatie heeft een lijst van bijna 200 gedomesticeerde vogels en zoogdieren opgesteld die dreigen te verdwijnen.
The Livestock Consultancy probeert interesse te wekken bij consumenten en boeren om hun uitsterven te voorkomen. Ryan Walker, communicatiemanager bij de organisatie, zegt op NPR-blog The Salt: “We zeggen soms, ‘Je moet ze eten om ze te redden – eet ze alleen niet allemaal’.”
De acties leverden al successen op. De varkensras Red Wattle en koeienras Randall Lineback waren bijna geschiedenis, maar zijn weer tot leven geroepen door betrokken boeren. Dit geldt helaas niet voor alle soorten. Waarschijnlijk komt dit doordat niemand ze meer wil eten. Dat is jammer, want juist veel voormalige voedseldieren hebben een onderscheidende smaak vergeleken bij de moderne productierassen. Voedselliefhebbers die op zoek zijn naar iets nieuws en kwaliteit zouden volgens The Salt het vlees van veel van deze soorten waarderen. Voor boeren die zich willen onderscheiden ligt hier een kans.
Fotocredits: ' "Ohl Little Dancer" (a Registered Red Wattle Hog) and her 13 piglets', Mike Ohlhausen via Wikimedia
Dit artikel afdrukken
The Livestock Consultancy probeert interesse te wekken bij consumenten en boeren om hun uitsterven te voorkomen. Ryan Walker, communicatiemanager bij de organisatie, zegt op NPR-blog The Salt: “We zeggen soms, ‘Je moet ze eten om ze te redden – eet ze alleen niet allemaal’.”
Je moet ze eten om ze te redden; eet ze alleen niet allemaalJuist kwaliteitsvlees
De acties leverden al successen op. De varkensras Red Wattle en koeienras Randall Lineback waren bijna geschiedenis, maar zijn weer tot leven geroepen door betrokken boeren. Dit geldt helaas niet voor alle soorten. Waarschijnlijk komt dit doordat niemand ze meer wil eten. Dat is jammer, want juist veel voormalige voedseldieren hebben een onderscheidende smaak vergeleken bij de moderne productierassen. Voedselliefhebbers die op zoek zijn naar iets nieuws en kwaliteit zouden volgens The Salt het vlees van veel van deze soorten waarderen. Voor boeren die zich willen onderscheiden ligt hier een kans.
Fotocredits: ' "Ohl Little Dancer" (a Registered Red Wattle Hog) and her 13 piglets', Mike Ohlhausen via Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
soort is hier verkeerd gebruikt: u bedoelt 'variëteit' of desnoods 'ras', maar zoveel soorten vee zijn er nu ook weer niet.
Nick, daar heb je gelijk in. Genus en species. Het Engels gebruikt het woord 'breed' dat niet als soort maar als ras vertaald moet worden.
Anders dan in Afrika, India en andere arme landen, waar goed aangepaste rassen als sneeuw voor de zon (lees bioindustrie en feedlots) verdwijnen, beleven tamelijk veel rassen in Europa een comeback dankzij Slow Food en andere trendy bewegingen, voorbeelden: de Sulmtaler vleeskip in Oostenrijk, het Ibericovarken in Extremadura,de Mangalitza in Oostenrijk/Hongarije, de Bentheimer in NL en Duitsland, en in Italie ook nogal wat oude rassen, die daar in speciale kazen en hammen ingezet worden, vaak op het nippertje gered; een hoopgevende ontwikkeling. Kippen en ander pluimvee hebben het voordeel dat de sportfokkerij zich erover ontfermt,met de Welsumer, Barnevelder, Hollands Hoen en Twentse Grijze zit het wel snor.Jammer dat dat in Afrika etc. niet gebeurt, want daar zijn die vaak eeuwenoude en regionaal aangepaste robuuste rassen een prima alternatief naast (eigenlijk veel beter dan) die kapitaalintensieve, dus dure, risicovolle bioindustrie die het nu dreigt te gaan winnen. De Fao houdt dit dus wel in het oog, maar staat vrij machteloos, want ook de eigen regeringen daar zien dit belang vaak niet, het is ook niet chic en er valt weinig eer mee te behalen door ministeries en boerenvoormannen. Er is overigens een NLse Stichting (Stichting Zeldzame Huisdierrassen, zie SZH.nl) die ons eigen oude erfgoed aan rund, paard,varken, schaap, kip en geit beschermt en stimuleert, en ik durf te wedden dat er ook zoiets in Belgie bestaat!
Dirk, omdat het slechts om varieteiten gaat, zoals Nick al zei: wat is precies het belang?
We hebben tientallen soorten koeien en varkens gecreeerd, maar in de natuur bestaan bijv. maar 2 soorten olifanten (of vergis ik me daar misschien?). Verder bestaan er in de natuur allerlei apen en vogels, bijvoorbeeld, die onderling heel veel meer verschillen dan een Bentheimer, Berkshire en Industrievarken. Neem alleen al een kip en een fazant. Of een kanarie en een Wielewaal.
Bij de stichting die ik noemde zul je allerlei meningen aantreffen over dat belang, bijv. het culturele (zoals bij waarde van oudhollandse panden), voor natuurbeheer en begrazing , voor mij ligt het in de potentie om nog ooit eens mee verder te kruisen op robuustheid, resistentie, smaak, etc. Van een aantal weet je het belang sowieso al, het Corsicaanse bosvarkentje voor de droge worsten die in Marseille een goede prijs maken, de Bresse kip, en natuurlijk het Iberico voor de pata negra, die ook heel goed past bij de verdwijnende eikenbossen daar. De Sulmtalers doen op de Weense Nashmarkt 50 -80 euro het stuk, voor de mensen met een hang naar het Brathendl van ooit, de glorierijke keizertijd. Met subsidie opgestart en door een aantal boeren gehouden als Nebenerwerb. Voor NL zie ik wel wat in dat Hollands Hoen, en het Chaamse, voor de Belgen in het Mechels Hoen (die kent Nick wel). Maar voor de armere landen is dat behoud geen luxe zoals bij ons, eerder pure noodzaak. Sommige rassen als de Chianina in Italie zijn in 3000 jaar zo gefokt, geselecteerd, precies voor die streek,het land, het gras, het klimaat en de smaak van de mensen daar.