Met die vraag zit ik door Willem de Gelders Dit is de Dag op Radio 1 gisteravond. Hij belde met kippenboer Gert-Jan Oplaat, de Wageningse professor Marcel Zwietering, Milieudefensie en ondergetekende.
Het radiofragment is hier te beluisteren.
Campylobacter en salmonella
Ik vertelde De Gelder dat ik weleens zou willen weten of de Amerikaanse chloorkip minder campylobacter en minder salmonella-besmettingen kent dan de onze. Nederlandse kip heeft immers een vervelend hoge besmettingsgraad die voorkomen zou kunnen worden met een zuur- of een chloorbad. Een deel van die besmetting wordt overigens - ook in Nederland - tegengaan met chloor en chloordioxide in het drinkwater van de kip. Ik hoopte dat Van Gelder de vraag mee zou nemen naar zijn andere gesprekspartners.
'Veel viezer'
Helaas. Volgens Hugo Hooijer van Milieu Defensie hebben de Amerikanen 'veel viezere kip' dan wij. Hij zegt dat we in Europa een veel schonere kip hebben. Waarom dat zo is, onderbouwde hij niet. Volgens kippenvoorman Oplaat hebben wij een betere kip en hoeft er niet met chemische middelen gewerkt worden om die veilig bij de consument te krijgen. Volgens Zwietering is ontsmetting van kip helemaal geen verkeerd idee, al blijven er altijd wat bacteriën over. Maar hoe het nou echt zit, kwam niet aan de orde.
Help voedselveiligheidsmensen: vertel ons hier hoe het echt zit. Ik las in een stokoud wetenschappelijk artikel van S.M. Shane uit 2000 dat ontsmetten vermoedelijk een goed idee is. Ik weet ook dat wij ons besmettingsniveau maar niet omlaag krijgen. In dat artikel staan keurige vergelijkingen tussen besmettingsniveau's in verschillende landen. Daarna vind ik die niet zo makkelijk meer, terwijl Nederland bepaald niet in de categorie 'betere kiplanden' blijkt te vallen.
Daarom toch maar die vervelende vraag: is het wellicht zo dat Amerikaanse kip beter scoort op zowel salmonella als campylobacter?
Als dat zo is, moet geconstateerd worden dat Amerikanen aanmerkelijk veiliger kip eten dan wij met - het woord is van De Gelder - wat misschien wel op z'n minst ook een goorkip is. Salmonella en campylobacterbesmettingen zijn bepaald geen feest. Niet voor niets sprak vorig jaar Franz Daschner, een Duitse voedselveiligheidskenner, zich nadrukkelijk pro-chloorkip uit. Dat was niet makkelijk voor hem, want de Duitse consument werd als eerste tegen de chloorkip in stelling gebracht door actievoerders. Toch vond hij het nodig om zich impopulair te maken.
Waar we het toch niet over kunnen hebben
Onderwijl blijft onze minister Ploumen vertellen dat de chloorkip er echt niet in komt. Een Amerikaan wist in Nieuwsuur helder te vertellen dat het eigenlijk alleen maar gaat om het feit dat wij Europeanen ISDS in de grond van de zaak niet snappen en dat komieken en actiegroepen ons ermee isoleren, zodat we het niet meer kunnen hebben over wat wij nu echt willen:
1. als Europa een eigen rol spelen in de wereld, los van de VS
2. als Europa een rol spelen als vazal van de VS (die ons al langere tijd niet meer zien als partner door dik en dun)
3. als Europa een rol spelen met machtsblokken (en enorme zich ontwikkelende economieën) die zich ten Oosten van de EU bevinden, maar (ver) buiten onze culturele identiteit vallen
Over die drie uiterst wezenlijke vragen zouden we het moeten hebben. Maar dat kunnen we dankzij komieken en actieorganisaties in Europa niet meer. Wij hebben het liever over chloorkip. Laten we ons daar op Foodlog dus ook vooral toe beperken. Voedselveiligheidskenners: help!
Fotocredits: still, Lubach/VPRO
Dit artikel afdrukken
Campylobacter en salmonella
Ik vertelde De Gelder dat ik weleens zou willen weten of de Amerikaanse chloorkip minder campylobacter en minder salmonella-besmettingen kent dan de onze. Nederlandse kip heeft immers een vervelend hoge besmettingsgraad die voorkomen zou kunnen worden met een zuur- of een chloorbad. Een deel van die besmetting wordt overigens - ook in Nederland - tegengaan met chloor en chloordioxide in het drinkwater van de kip. Ik hoopte dat Van Gelder de vraag mee zou nemen naar zijn andere gesprekspartners.
'Veel viezer'
Helaas. Volgens Hugo Hooijer van Milieu Defensie hebben de Amerikanen 'veel viezere kip' dan wij. Hij zegt dat we in Europa een veel schonere kip hebben. Waarom dat zo is, onderbouwde hij niet. Volgens kippenvoorman Oplaat hebben wij een betere kip en hoeft er niet met chemische middelen gewerkt worden om die veilig bij de consument te krijgen. Volgens Zwietering is ontsmetting van kip helemaal geen verkeerd idee, al blijven er altijd wat bacteriën over. Maar hoe het nou echt zit, kwam niet aan de orde.
Als dat zo is, moet geconstateerd worden dat Amerikanen aanmerkelijk veiliger kip eten dan wij met - het woord is van De Gelder - wat misschien ook wel een goorkip isHoe zit het echt?
Help voedselveiligheidsmensen: vertel ons hier hoe het echt zit. Ik las in een stokoud wetenschappelijk artikel van S.M. Shane uit 2000 dat ontsmetten vermoedelijk een goed idee is. Ik weet ook dat wij ons besmettingsniveau maar niet omlaag krijgen. In dat artikel staan keurige vergelijkingen tussen besmettingsniveau's in verschillende landen. Daarna vind ik die niet zo makkelijk meer, terwijl Nederland bepaald niet in de categorie 'betere kiplanden' blijkt te vallen.
Daarom toch maar die vervelende vraag: is het wellicht zo dat Amerikaanse kip beter scoort op zowel salmonella als campylobacter?
Als dat zo is, moet geconstateerd worden dat Amerikanen aanmerkelijk veiliger kip eten dan wij met - het woord is van De Gelder - wat misschien wel op z'n minst ook een goorkip is. Salmonella en campylobacterbesmettingen zijn bepaald geen feest. Niet voor niets sprak vorig jaar Franz Daschner, een Duitse voedselveiligheidskenner, zich nadrukkelijk pro-chloorkip uit. Dat was niet makkelijk voor hem, want de Duitse consument werd als eerste tegen de chloorkip in stelling gebracht door actievoerders. Toch vond hij het nodig om zich impopulair te maken.
Waar we het toch niet over kunnen hebben
Onderwijl blijft onze minister Ploumen vertellen dat de chloorkip er echt niet in komt. Een Amerikaan wist in Nieuwsuur helder te vertellen dat het eigenlijk alleen maar gaat om het feit dat wij Europeanen ISDS in de grond van de zaak niet snappen en dat komieken en actiegroepen ons ermee isoleren, zodat we het niet meer kunnen hebben over wat wij nu echt willen:
1. als Europa een eigen rol spelen in de wereld, los van de VS
2. als Europa een rol spelen als vazal van de VS (die ons al langere tijd niet meer zien als partner door dik en dun)
3. als Europa een rol spelen met machtsblokken (en enorme zich ontwikkelende economieën) die zich ten Oosten van de EU bevinden, maar (ver) buiten onze culturele identiteit vallen
Over die drie uiterst wezenlijke vragen zouden we het moeten hebben. Maar dat kunnen we dankzij komieken en actieorganisaties in Europa niet meer. Wij hebben het liever over chloorkip. Laten we ons daar op Foodlog dus ook vooral toe beperken. Voedselveiligheidskenners: help!
Fotocredits: still, Lubach/VPRO
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik heb het gevoel dat de door komieken aangezwengelde anti-TTIP beweging meer door onderbuikgevoelens wordt gevoed, dan door doorwrochte geopolitieke analyses. Het gevoel bij anti-TTIP is: meer macht voor multinationals, minder diversiteit, meer ongelijkheid want meer geld voor 'hullie' en niet voor ons, de gewone burgerman/vrouw. Sluit aan bij Joris Luyendijk, bij Jesse 'snotneus' Klaver vs grijze bankier, bij Piketty. Een groeiende weerzin tegen (de uitwassen van) mondialisering, de boomerang van neo-liberalisme.
Ewout Engelen zei het gisteren goed: 'als niemand eigenlijk echt begrijpt wat de effecten gaan zijn, waarom zijn we hier dan in godsnaam aan begonnen?'
In Groot-Brittanië is de FSA (Food Safety Authority) al een jaar aan het meten hoe het nu echt zit met campylobacter-besmettingen. Van de half miljoen voedselgerelateerde ziektegevallen jaarlijks in het VK, zijn er 280.000 terug te voeren op campylobacter. En daarvan zijn er 244.000 aan kip en pluimvee te relateren.
Joris, we lullen er vreselijk naast en ook Engelen blijkt niet wars van rare boodschappen om zijn boeken beter onder de aandacht te krijgen. Ik denk dat het gaat om de drie vragen die ik noemde en vraag me ernstig af, waarom die vragen door vrijwel niemand worden gesteld. Ook de non-neolib altermondialisten zijn met hun frames bezig.
Enfin, il faut cultiver notre jardin, zei Candide al in 1759 nadat hij had ervaren hoe media en hun goeroe's werken. Daarom eerst die vraag maar eens: is USA kip wellicht juist minder eng op de engste punten - campylobacter en salmonella - van het eten van kip?
Als dat zo is, kunnen we misschien weer lachen om onszelf en weer serieus worden.
De punten 1, 2 en 3 in het artikel lijken me moeilijk toepasbaar. Het hangt er toch allemaal vanaf hoe de geldpersen in de wereld bedient gaan worden. De TTIP onderhandelingen zijn gestart ten tijde van een dure €. Nu € en $ richting pariteit gaan heeft een TTIP verdrag weinig zin meer lijkt me. Bij een lagere waarde van de € is het voor de Amerikanen veel minder aantrekkelijk om naar Europa te exporteren. Terwijl door een lagere waarde van de € startblokken in Europa worden klaar gezet om meer naar Amerika te kunnen exporteren. WTO onderhandelingen hoor je niks meer van, TTIP onderhandelingen gaan volgens mij dezelfde kant op.
Mijn grootste bezwaar tegen het Amerikaanse systeem (vies werken en achteraf schoonmaken) is dat het ook voorkomt dat er eerder in de keten 'schoon' gewerkt wordt.
Daarmee wordt in Europa een principieel andere keuze gemaakt ten opzichte van de VS.
'Schoon werken' en terugdringen van antibiotica is uiteindelijk noodzakelijk om gezonde dieren bij de slachter te krijgen en 'gezond' vlees te kunnen serveren.
Ga je eenmaal 'afwassen', is de kans groot dat je alleen maar van kwaad tot erger komt.