Omdat de redactie van dit blad andere dingen aan het hoofd had, maakte ik afgelopen week mijn debuut op de jaarlijkse Culiperslunch. Die wordt elk jaar georganiseerd door bureau ‘Nieuwe Haring’ dat de PR en marketing voor levensmiddelenmakers verzorgt. Na eerst ernstig ondervraagd te worden door de man in charge van ‘Nieuwe Haring’, mocht ik binnen.

Coeliaken komen er op de Horecava maar karig vanaf
Natuurlijk kom ik regelmatig op een beurs en bezocht ik zelfs de Salone del Gusto in Turijn. Maar dat was vóór de gluten voorgoed uit mijn leven werden gebannen. De Horecava was de eerste beurs die ik als verse coeliaak bezocht. Tussen de duizenden bezoekers moeten zich procentueel gezien tientallen coeliaken hebben bevonden die er buitengewoon bekaaid vanaf kwamen. Ik vond glutenvrije broodjes bij een biologische bakker, die ik helaas niet mocht proeven omdat ze te oud waren. Ik vond frietjes, een oud en beproefd culinair concept, en Surinaamse maizenakoekjes toe met een kopje thee erbij. Verder zat overal een stuk brood of een toastje op of onder. Mijn lunchtrommeltje redde me van de honger op de Horecava.

Geen lunchpakketje mee naar Culiperslunch
Van de Culiperslunch verwachtte ik meer. Dus zonder lunchtrommel liep ik langs de Surinaamse broodjeszaak waar ik tot voor kort altijd een broodje pom ging eten, naar de grote kookstudio waar de happening plaatsvond. In mijn hand klemde ik een zak met glutenvrije broodjes, door zoon gebakken tijdens zijn eerste broodbakles van moeders. Op zoek naar #bakmedanalsjekan. Voor ik die gevonden had worstelde ik me langs enthousiaste producenten en verkopers. Ze stonden klaar om de toegestroomde culi-bloggers en schijvers vol te stoppen met lekkernijen.

Het aanbod viel niet tegen. Er was veel te zien en ook heel veel voor mij om te proeven. Enigszins gemankeerd door de zak met broodjes en een fototoestel lukte het mij toch om achtereenvolgens pasta gemaakt van zeewier, bronwater met een smaakje, boekweitwafels, een mals lapje Iers rundvlees, en een kleurrijk bordje Ecuadoriaans naar binnen te werken.

Ecuadoriaanse keuken: een ontdekking
Wat de Peruanen kunnen, kunnen de Ecuadorianen ook. Een in Madrid woonachtige Ecuadoriaanse chef was ingevlogen. Zonder hun culinaire tradities te verloochenen serveerde ze een fris en kleurrijk bordje eten dat ook nog eens prima smaakte! Paarse aardappelpuree met pinda-chocoladesaus en palmharten, gevolgd door ceviche met limoen en peper. Geen gluten te bekennen en verrassend. Ik zeg: hello Ecuadorian cuisine!

Ecuador was goed vertegenwoordigd. Er was avocado-olie van ‘Mira’, in maar liefst 6 varianten die allemaal de moeite waard zijn. Je kan er goed in bakken, want de verbrandingstemperatuur is 223 graden, maar ik gebruik het liever onverhit over de groenten. En er was - voor mij een ontdekking - avocadoboter. Dat is het filtraat dat overblijft na het persen en filteren van de olie. Zacht zalvend in de mond, geschikt als botervervanger maar lactosevrij natuurlijk. Ik koop het straks meteen als ik het in de winkel vindt.

Ik dacht: “doe eens gek, neem glutenvrij brood mee naar een bakker”
'Dus dit is ECHT glutenvrij?' - vroeg de bakker
Na de Belgische mevrouw die sprak over Deense kruidige houtmot voor op de BBQ - 2015 wordt het jaar van de thuisrokers - afgetopt met een stukje malse lichtgerookte zalm, via powerfood queen Rens Kroes (ik moest de zoete aardappel brownies overslaan wegens spelt), vond ik achterin de studio Desemenzo. Voor hem waren de meegebrachte broodjes. Na een Twitter oproep om je eigen gebakken brood te laten keuren dacht ik: “doe eens gek, neem glutenvrij brood mee naar een bakker”.
De desembakker was blij verrast. Wat zeg ik, hij was verbluft! “Dus dit is ECHT glutenvrij?!”. Yep. Het heeft mij twee jaar oefenen gekost, maar dan kan je ook wat! Ook het brood van Desemenzo zag er allemachtig prachtig uit hoor. Omdat de andere gasten goedkeurend knikten tijdens het proeven, verwacht ik dat het net zo goed smaakt als het eruit ziet. Ik kreeg een brood toegestopt voor meneer thuis, die wel gluten mag.

Nog meer te proeven
Nu ik mijn handen eindelijk vrij had, kon ik rustiger rondkijken. Ik proefde heerlijk Portugese rosé uit de beschermde Unesco gebieden Douro en Távora-Varosa Niet te veel want ik was met de auto. Uit dit gebied komt ook een spumante - dat wist ik nog niet. Ik kreeg parmaham met proefinstructie, en werd daarna uitgebreid voorgelicht over de geschiedenis van de Ecuadoriaanse chocola door de importeur. Ik proefde de 100% chocola van het merk ‘Hoja Verde’. Bitter maar niet te. Bijzonder! Ik zie mogelijkheden voor een pittige salsa met bittere chocolade, bij konijn of kip. Of desnoods bij de nachos.

Ik proefde meer chocola, van twee Belgische ingenieurs. Hun bedrijf ‘Magic’ maakt alleen allergeenvrije chocola. Ik at de melkchocolade met kokosmelk. Lactosevrij dus en heerlijk! Een vleugje kokos, maar beslist niet overheersend. En ook nog biologisch.

De grote lijn: we scheren deze zomer onze baard nog niet af en gaan lekker bbq-en en roken
Kookboeken, trends en groenten
Ik liep me vast in de kookboekenstands. Stapels prachtig vormgegeven boeken, van de mij totaal onbekende gezondheidsschrijvers tot kook- en vormgeefkoningin Yvette van Boven. De grote lijn: we scheren deze zomer onze baard nog niet af en gaan lekker bbq-en en roken. Vis en vlees wel te verstaan. En als onze baard niet wil groeien gaan we groene sapjes drinken en tuinieren, want dat is puur. Zelfgeteelde groenten kunnen trouwens ook prima op de bbq én worden gerookt!

Nu heb ik zelf een jeugdtrauma van de stekjes en de moestuin van mijn tantes, dus de groenopvoeding van mijn kinderen is outsourced bij oma. Samen met dochterlief heeft zij een postzegeltuintje in het park achter ons huis. Mijn man heeft geen baard en houdt niet van bbq-en, maar hakt de door dochter geteelde groenten met liefde in de pan. Dat komt goed uit want er waren er ook stapels kookboeken over groente. En over allergeenvrij eten. Binnenkort komt “Sterren van de hemel” uit bij uitgeverij Loopvis, een helemaal allergeenvrij kookboek waar ik wel nieuwsgierig van word.

Coox-kooktoestel
Als alternatief voor de bbq ga ik mijn man een Coox voor zijn verjaardag geven. Dat is een even ingenieus als eenvoudig kooktoestel op hout. Hij kan prima mee naar de camping, geen geknoei meer met een verkeerde aansluiting van je campinggasje. Gewoon het bos in om een paar stukjes hout te sprokkelen en koken maar. Door de slimme vormgeving wordt de verbrandingsenergie optimaal benut en heb je een minimale hoeveelheid hout nodig. En weinig verbrandingsgassen, fijn als je wegens regen IN je tentje moet koken. Nog fijner: dit kooktoestel is ontworpen voor Afrikanen die op een open vuurtje koken. Dat kost veel hout en veel kinderlevens. Die zitten namelijk allemaal binnen in de hut in de vieze rookgassen en krijgen een longaandoening. Met de Coox heb je tot 50% minder indoor luchtvervuiling. Nog meer voordeel: de vrouwen hoeven minder hout te sprokkelen, beter tegen de ontbossing. En beter voor de vrouwen want minder risico op een struikrover in de bosjes die vuige zaken met ze wil uitspoken. Je kan de Coox crowdfunden op oneplanetcrowd en op die manier je eigen Coox bemachtigen.

Thee met kaas
Er restte mij nog een thee proeverij van Dilmah met een stukje kaas erbij, waar Cécile Janssen al uitgebreid over schreef. Ik maakte kennis met Betty Koster. De goedlachse en ook nog eens heel sympathieke kaaskeizerin. Ik at nog een burger zonder broodje maar met een lekkere mayonaisesaus met gorgonzola.

Toen zat ik vol. Nog een slokje bronwater uit Spa met muntsmaak en ik ging fluks mijn goodiebag in ontvangst nemen.
Overvol met spannende spullen, waarvan slechts 5 met gluten. Met de pannenkoeken maakte ik mijn buurvrouw blij en de andere 4 artikelen gingen mee met mijn culicollega die met al die gluten wel raad weet. De panko kan mooi over de Ottolenghi pompoenschijven. En de rest hou ik lekker zelf!

Pompoen van Ottolenghi
Maar dan met glutenvrij paneermeel.

Nodig:
- Pompoen van ca. 1 kilo
- Glutenvrij paneermeel (of panko als je gluten eet, Ottolenghi is dòl op Panko) 30 gram
- Olijfolie
- Gehakte peterselie, 8 eetlepels
- Eventueel gehakte verse salie of tijm blaadjes, 1 eetlepel
- Parmezaanse kaas geraspt, 75 gram
- Sinaasappelrasp van 2 sinaasappels
- Zwarte peper

Bereiding
Snij de pompoen doormidden en er verwijder de zaadjes en de draden. Snij hem daarna in schijven van ca. 1 cm dik. Leg ze plat op een bakplaat met bakpapier en bestrijk ze royaal met olijfolie.

Meng het paneermeel, de geraspte parmezaanse kaas, de peterselie en de sinaasrasp goed. Doe er eventueel de tijm of de salie door.

Bestrook de pompoen met het kaas-paneermeelmengsel. De pompoen moet volledig bedekt zijn. Strooi er een beetje zwarte peper over.

Zet middenin een voorverwarmde oven op 180 graden.

Na ongeveer 30 minuten is de pompoen gaar. Check dit door er even met een vork in te prikken. Zonodig kan hij langer in de oven. Als de korst te donker wordt, dek je de pompoen af met aluminiumfolie.

Tip: bewaar je glutenvrije broodresten in de vriezer. Maak daar paneermeel van. Laat het brood ontdooien en draai het tot kruimels in de keukenrobot met het sikkelmes. Bestrooi op een droog bakblik en zet ca. 30 minuten in de oven op 200 graden. Als het droog en knapperig is, is het klaar. Check tussendoor of het niet te donker wordt!

Fotocredits: Wendeline van den Nagel
Dit artikel afdrukken