De tuinbouw verkeert al jaren in een onoplosbare crisis. Na een rapport van McKinsey besluit Rabobank de kassen uit te vegen. De tuinders hebben hun eigen antwoord. De bank wil hen het liefst exporteren.
Ondanks de kou is het in de Westlandse kassen al volop lente. De grote schoonmaak kan beginnen.
Voor Fred van Heyningen, die vorig jaar zijn kapiteinsrol in het drama de Westlandse kassen verruilde voor een internationale uitdaging bij Rabobank, was het tijd om zijn visie te geven op de rol die de Nederlandse tuinbouw internationaal kan vervullen. Onze technologische voorsprong is namelijk groot, maar andere landen zitten de Hollanders op de hielen. Om geen marktkansen te laten liggen, moeten de leveranciers van kassen, klimaatcomputers, watergeefsystemen en vooral kennis nu flink doorpakken in het buitenland, vindt hij. Dat lukt niet zonder begeleiding van de mannen en vrouwen met groene vingers die bereid zijn om zich in het buitenland te vestigen. Het is keer op keer bewezen dat zij betrokken moeten blijven bij al die mooie projecten, want als zij de hielen lichten komt er weinig van terecht.
Kaartenhuis
In het interview dat ik met hem deed, blikte de voormalige directievoorzitter van Rabobank Westland terug op de ontwikkelingen in de Nederlandse markt van de afgelopen tien jaar. Mede onder zijn leiding zijn immers veel grote projecten gefinancierd. Door subsidies en sale-and-lease-back constructies leidde dat tot hoog oplopende grondprijzen en moordende concurrentie met familiebedrijven die het iets rustiger aan deden.
Van Heyningen ziet het echter anders: als de vernieuwing destijds niet had plaatsgevonden, dan was nu het areaal kassen verouderd. Hoewel hij zijn oordeel met de nodige slagen om de arm formuleert, blijkt hij ook eerlijk. Over de uitspraken van zijn collega Ruud Huirne in Brandpunt zegt hij even duidelijk als diplomatiek: “Achteraf gezien zijn zaken niet goed gegaan en daar heeft onze bank ook haar bijdrage in gehad. We zijn wel degelijk bezig om daarvan te leren, maar de problematiek is ingewikkeld en omvangrijk.” Inmiddels maakte een McKinsey-rapport ook voor mensen die het nog niet wilden geloven duidelijk waar de overfinanciering van de Nederlandse tuinbouw toe heeft geleid.
’Handel met voorkennis’
Maar daar is de kous niet mee af. Het rommelt in het Westland. Er is namelijk niet alleen opportunistisch geïnvesteerd, maar er zou achter de schermen ook onrechtvaardig met tuinders zijn omgegaan. Dat durven ze niet in het openbaar te zeggen en soms zelfs niet tegen elkaar. De afdelingen bijzonder beheer van de banken zouden niet altijd recht in de leer zijn geweest. Er zouden onderhandse verkopen van onroerend goed hebben plaatsgehad en bestuurders zouden zich hebben laten verleiden tot belangenverstrengeling. Dat is niet mis omdat daaruit het vermoeden van handel met voorkennis oprijst.
twitteractie
Op bankenboeven.nl was onlangs het verhaal te lezen van een cactusteler die buiten zijn schuld in financiële problemen kwam en niet de kans kreeg van zijn bank om zijn faillissement te voorkomen.
Negatief over Veerman
Ook voormalig The Greenery topman en Rabobank commissaris Cees Veerman heeft lentekriebels. Hij is door Rabobank Nederland naar voren geschoven om zich actief in te zetten voor de glastuinbouw waarbij het woord ‘herstructurering’ al is gevallen. Vorige week was het nog even onduidelijk wie het initiatief heeft genomen tot deze actie, want LTO Glaskracht en Gemeente Westland wisten nog van niets, maar het was toch echt Rabobank zelf. Van Heyningen: “Wij nemen onze verantwoording in de herstructurering van het Westland, naast de bijdrage die wij leveren aan het McKinsey-traject.”
Het is nog de vraag of de tuinbouwsector op Veerman zit te wachten. Op de site van vakblad GFActueel kwamen de eerste negatieve reacties binnen. Veel mensen herinneren zich nog goed de rol die Veerman had in de fusie van tuinbouwveilingen en de oprichting van The Greenery. De beeldvorming daarover is niet positief. Sinds The Greenery boert de tuinbouw achter- in plaats van vooruit.
Mooie toekomst in het buitenland
Herstructurering van de tuinbouw. Daar heeft Foodlog al het nodige over geschreven. Ik hoop dat Cees Veerman de Tuinderstroonrede van 2011 er nog eens op naslaat: ‘Saneer 5% en de dwangmatige bulkcollectieven’. Vier jaar geleden, alweer.
Tuinders die nu het veld moeten ruimen, niet getreurd. Er ligt een mooie toekomst voor jullie in het buitenland.
Fotocredits: Kas, Arend
Dit artikel afdrukken
Voor Fred van Heyningen, die vorig jaar zijn kapiteinsrol in het drama de Westlandse kassen verruilde voor een internationale uitdaging bij Rabobank, was het tijd om zijn visie te geven op de rol die de Nederlandse tuinbouw internationaal kan vervullen. Onze technologische voorsprong is namelijk groot, maar andere landen zitten de Hollanders op de hielen. Om geen marktkansen te laten liggen, moeten de leveranciers van kassen, klimaatcomputers, watergeefsystemen en vooral kennis nu flink doorpakken in het buitenland, vindt hij. Dat lukt niet zonder begeleiding van de mannen en vrouwen met groene vingers die bereid zijn om zich in het buitenland te vestigen. Het is keer op keer bewezen dat zij betrokken moeten blijven bij al die mooie projecten, want als zij de hielen lichten komt er weinig van terecht.
Kaartenhuis
In het interview dat ik met hem deed, blikte de voormalige directievoorzitter van Rabobank Westland terug op de ontwikkelingen in de Nederlandse markt van de afgelopen tien jaar. Mede onder zijn leiding zijn immers veel grote projecten gefinancierd. Door subsidies en sale-and-lease-back constructies leidde dat tot hoog oplopende grondprijzen en moordende concurrentie met familiebedrijven die het iets rustiger aan deden.
Achteraf gezien zijn zaken niet goed gegaan en daar heeft onze bank ook haar bijdrage in gehadOpeens maakte de bankencrisis een abrupt einde aan de ontstane luchtbel. Net als de bankenwereld stortte ook het tuinbouwkaartenhuis in elkaar.
Van Heyningen ziet het echter anders: als de vernieuwing destijds niet had plaatsgevonden, dan was nu het areaal kassen verouderd. Hoewel hij zijn oordeel met de nodige slagen om de arm formuleert, blijkt hij ook eerlijk. Over de uitspraken van zijn collega Ruud Huirne in Brandpunt zegt hij even duidelijk als diplomatiek: “Achteraf gezien zijn zaken niet goed gegaan en daar heeft onze bank ook haar bijdrage in gehad. We zijn wel degelijk bezig om daarvan te leren, maar de problematiek is ingewikkeld en omvangrijk.” Inmiddels maakte een McKinsey-rapport ook voor mensen die het nog niet wilden geloven duidelijk waar de overfinanciering van de Nederlandse tuinbouw toe heeft geleid.
’Handel met voorkennis’
Maar daar is de kous niet mee af. Het rommelt in het Westland. Er is namelijk niet alleen opportunistisch geïnvesteerd, maar er zou achter de schermen ook onrechtvaardig met tuinders zijn omgegaan. Dat durven ze niet in het openbaar te zeggen en soms zelfs niet tegen elkaar. De afdelingen bijzonder beheer van de banken zouden niet altijd recht in de leer zijn geweest. Er zouden onderhandse verkopen van onroerend goed hebben plaatsgehad en bestuurders zouden zich hebben laten verleiden tot belangenverstrengeling. Dat is niet mis omdat daaruit het vermoeden van handel met voorkennis oprijst.
twitteractie
Op bankenboeven.nl was onlangs het verhaal te lezen van een cactusteler die buiten zijn schuld in financiële problemen kwam en niet de kans kreeg van zijn bank om zijn faillissement te voorkomen.
Het is de vraag of de tuinbouwsector op Veerman zit te wachtenHij is niet alleen. Sinds een paar dagen is tuininpuin.nl in de lucht. Dit is een initiatief van de Stichting Krediet Verdriet. Op deze site kunnen tuinders anoniem in contact komen met collega’s, zodat zij met elkaar kunnen praten over hun problemen en hoe zij krachten kunnen bundelen. De eerste reacties komen al binnen. Onder het motto ‘een nieuwe lente een nieuw geluid’ gaat morgen (maandag 23 maart) een twitteractie van start om zoveel mogelijk mensen binnen en buiten de sector te bereiken.
Negatief over Veerman
Ook voormalig The Greenery topman en Rabobank commissaris Cees Veerman heeft lentekriebels. Hij is door Rabobank Nederland naar voren geschoven om zich actief in te zetten voor de glastuinbouw waarbij het woord ‘herstructurering’ al is gevallen. Vorige week was het nog even onduidelijk wie het initiatief heeft genomen tot deze actie, want LTO Glaskracht en Gemeente Westland wisten nog van niets, maar het was toch echt Rabobank zelf. Van Heyningen: “Wij nemen onze verantwoording in de herstructurering van het Westland, naast de bijdrage die wij leveren aan het McKinsey-traject.”
Het is nog de vraag of de tuinbouwsector op Veerman zit te wachten. Op de site van vakblad GFActueel kwamen de eerste negatieve reacties binnen. Veel mensen herinneren zich nog goed de rol die Veerman had in de fusie van tuinbouwveilingen en de oprichting van The Greenery. De beeldvorming daarover is niet positief. Sinds The Greenery boert de tuinbouw achter- in plaats van vooruit.
Mooie toekomst in het buitenland
Herstructurering van de tuinbouw. Daar heeft Foodlog al het nodige over geschreven. Ik hoop dat Cees Veerman de Tuinderstroonrede van 2011 er nog eens op naslaat: ‘Saneer 5% en de dwangmatige bulkcollectieven’. Vier jaar geleden, alweer.
Tuinders die nu het veld moeten ruimen, niet getreurd. Er ligt een mooie toekomst voor jullie in het buitenland.
Fotocredits: Kas, Arend
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een mooie toekomst in het Buitenland ? Ik ben beslist een Leek op dit gebied, maar bij het woord banken..raak ik wat onpasselijk. (Zie de verhalen van oud Robeco topman Jaap van Duijn in zijn boek Balans... de Uitzending VPRO met Joris van Luijendijk , en zaterdagavond bij radio1 van af 12:00 een acteur-regisseur die er Theater stukken overmaakt en veel meer auteurs.
Al deze Tuinders: Heel veel sterkte !
Voor bankiers liggen er ook perspectieven in het buitenland! Ik begrijp van Zalm dat het hier, zelfs met dat tonnetje erbij, alleen maar inleveren is. Ik zou zeggen: DOEN!
Echt geweldig, Rabobank beheerst de tuinbouwsector in NL ipv de tuinders zelf.
Tuinders moeten maar naar het buitenland gaan. De overproductie moet vooral in stand worden gehouden. Ook geweldig.
Dick #2, wat kan er zijn tegen een bank die kennis die we in Nederland hebben en die over de grens nuttig is te willen verspreiden en financieren?
Bank en tuinder zijn beide dom geweest. Dat zijn ze zelfs nog steeds, want al minstens 5 jaar is volledig duidelijk hoe de vlag erbij hangt, maar bleef het probleem gewoon liggen.
Zelfs toen het nog eens echt moeten worden bevestigd - via het rituele McKinsey-rapport - gingen tuinders gewoon door elkaar het verlies niet te gunnen. En nu moet inderdaad de architect van de mislukte The Greenery het oplossen. Sociaal-psychologisch niet zo handig van de bank.
Op een paar ondernemers na die het wel kunnen, is het misschien een gedachte om de financieringsportefeuille in een fonds te stoppen en dat bij internationaal opbod te verkopen aan een bank uit bijv. China; ook een internationaal consortium is denkbaar in combinatie met een van de Amerikaanse zakenbanken. Ik denk dat daar best animo voor is en dat het zowel de Nederlandse als de Chinese economie zou helpen en het welzijn in de wereld meer verbetert dan de nu gekozen weg. Die lijkt tot een slecht endgame te leiden.
Rabobank moet gewoon eens een tijdje weg uit de tuinbouw, want blokkeert met zijn gewicht, belang en vermoeidheid op dit dossier alle creativiteit. Zo direct moet bovendien de overheid ook nog eens bijspringen; ik vermoed zelfs dat daarom gekozen is voor Cees Veerman. Handige zet van Rabo dus, maar alleen als je vanuit het risicoprofiel vanuit de bank denkt. Niet als je denkt vanuit het belang van Nederland of dat van de wereld.