Ondanks protesten van gezondheidsactivisten blijven fruitdranken onderdeel uitmaken van de Britse ‘5 A Day’-campagne. Dit blijkt uit een nieuw rapport van het ministerie van Volksgezondheid, meldt de Daily Mail.
De ‘5 A Day’ campagne van het Britse ministerie van Volksgezondheid is een richtlijn voor gezonde voeding. Al sinds 2003 adviseert de overheid om 5 porties groente of fruit per dag te eten. Daarbij geldt 150 ml sap ook als een portie.
Belangrijke bron vitaminen
Sinds afgelopen zomer staan fruitdranken en sappen in een twijfelachtig daglicht. Dit kwam doordat het Scientific Advisory Committee on Nutrition, adviseur voor de overheid, zijn zorgen uitsprak over producten met hoge hoeveelheden suiker. Sappen bevatten bijna even veel suiker als cola.
Het ministerie heeft daarop fruitdranken nog eens kritisch onder de loep genomen, maar blijft ze toch aanbevelen. Recente onderzoeken konden geen verband vaststellen tussen sappen en hart- en vaatziekten, sap blijkt juist gunstig voor bijvoorbeeld een hoge bloeddruk. Ook blijkt dat vruchtensap een van de belangrijkste bronnen is voor vitamine C en kalium, voornamelijk onder jongeren.
Gezondheidsbehartigers blijven bezwaar maken tegen sap in de 5 A Day-logo's. Maar ook zij weten dat tegenwoordig bijna niemand voldoende groente en fruit eet. Dan kan je altijd nog beter vruchtensap drinken dan helemaal geen vitaminen binnenkrijgen.
WHO: minder suiker
Dit nieuws komt gelijktijdig met de nieuwe aanbevelingen van de World Health Organisation (WHO). De WHO beveelt aan de suikerconsumptie zoveel mogelijk terug te dringen en geeft daar concrete richtlijnen voor. Onze energie-inname moet voor minder dan 10% uit toegevoegde suikers komen. Liefst nog zou de WHO de grens op 5% stellen. Geperst sap geldt als 'toegevoegde suiker' omdat we er meer van binnenkrijgen dan wanneer we een appel of sinaasappel als vrucht eten. De vrucht verzadigt, terwijl een tweede glas sap zo ingeschonken en gedronken is.
Fotocredits: kxmik
Dit artikel afdrukken
De ‘5 A Day’ campagne van het Britse ministerie van Volksgezondheid is een richtlijn voor gezonde voeding. Al sinds 2003 adviseert de overheid om 5 porties groente of fruit per dag te eten. Daarbij geldt 150 ml sap ook als een portie.
Belangrijke bron vitaminen
Sinds afgelopen zomer staan fruitdranken en sappen in een twijfelachtig daglicht. Dit kwam doordat het Scientific Advisory Committee on Nutrition, adviseur voor de overheid, zijn zorgen uitsprak over producten met hoge hoeveelheden suiker. Sappen bevatten bijna even veel suiker als cola.
Het ministerie heeft daarop fruitdranken nog eens kritisch onder de loep genomen, maar blijft ze toch aanbevelen. Recente onderzoeken konden geen verband vaststellen tussen sappen en hart- en vaatziekten, sap blijkt juist gunstig voor bijvoorbeeld een hoge bloeddruk. Ook blijkt dat vruchtensap een van de belangrijkste bronnen is voor vitamine C en kalium, voornamelijk onder jongeren.
Gezondheidsbehartigers blijven bezwaar maken tegen sap in de 5 A Day-logo's. Maar ook zij weten dat tegenwoordig bijna niemand voldoende groente en fruit eet. Dan kan je altijd nog beter vruchtensap drinken dan helemaal geen vitaminen binnenkrijgen.
WHO: minder suiker
Dit nieuws komt gelijktijdig met de nieuwe aanbevelingen van de World Health Organisation (WHO). De WHO beveelt aan de suikerconsumptie zoveel mogelijk terug te dringen en geeft daar concrete richtlijnen voor. Onze energie-inname moet voor minder dan 10% uit toegevoegde suikers komen. Liefst nog zou de WHO de grens op 5% stellen. Geperst sap geldt als 'toegevoegde suiker' omdat we er meer van binnenkrijgen dan wanneer we een appel of sinaasappel als vrucht eten. De vrucht verzadigt, terwijl een tweede glas sap zo ingeschonken en gedronken is.
Fotocredits: kxmik
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De Wereldgezondheidsorganisatie verlangt momenteel, dat we onze suikerconsumptie drastisch reduceren. Vetlijvigheid en de daaruit voortvloeiende ziektes moeten dus bestreden worden. Daarbij ontbreekt echter het wetenschappelijk bewijs dat suiker daadwerkelijk dik of ziek maakt.
Wanneer het leven toch eens zo eenvoudig zou zijn: We halveren de suikerconsumptie en de mensen worden slanker en gezonder. Wat zich leest als Science-Fiction, is het de Wereldgezondheidsorganisatie toch bittere ernst. Momenteel staat een Richtlijnontwerp ter discussie, die de aanbeveling van de suikerconsumptie van de huidige tien procent van de dagelijkse energiebehoefte naar vijf procent halveren wil. [1] Dat betekend concreet: Bij de gemiddelde vrouwelijke energiebehoefte van 2000 kcal mag die voor 100 kcal uit suiker bestaan. En dat is niet veel: Een 0,33 liter blikje cola levert ongeveer 145 suiker calorieën, 200 ml appelsap circa 90 vruchtsuiker kilocalorieën. Om van de snoep, koek en desserts nog maar te zwijgen of de pure suiker in de espresso: in de toekomst word dit streng aan banden gelegd! Ook het nutellabroodje dient uitgebannen worden. En tegelijk daarmee de honing, want de WHO wil iedere vorm van losse en toegevoegde suiker reglementeren, met uitzondering van fruit. Daarbij bevatten druiven en sinaasappelen dezelfde vruchtensuiker als het overeenkomstige vruchtensap. Dat riekt naar willekeur gebaseerd op pseudowetenschappelijk half-weten en is waarschijnlijk dank verschuldigd aan de alom gepresenteerde “Fünf-am-Tag”-campagne (groente & fruit eten), die natuurlijk niet met een nieuw verwijt van bevoogding mag worden gedwarsboomd.
Er bestaat geen bewijs, dat suiker dik of ziek maakt.
De WHO beroept zich op duizenden studies, die een samenhang tussen suikerconsumptie en vetlijvigheid, met welvaartziektes aannemelijk doen lijken.
In 99 procent zijn dit waarschijnlijk epidemiologische studies – die, zoals intussen algemeen bekend is, geen oorzaak-gevolg-werking (causaliteit) kunnen leveren, , maar slechts een statistische samenhang kunnen tonen (correlaties). Daarom groeit de weerstand tegen deze observatiestudies ook in de kringen van voedingswetenschappers. Zo heeft een actueel overzichtswerk een wijdverbreid foutenrelaas gepubliceerd: De beperkte betrouwbaarheid van observatiestudies word door vele voedingsonderzoekers en politici onderschat.
[2] Op grond van talrijke zwaktes van deze studies manen de auteurs tot “grote voorzichtigheid bij voedingsadviezen”, daar deze primair op observatiestudies gebaseerd zijn, die niet door klinische studies bevestigd worden. Deze Review in een vaktijdschrift van de “American Society for Nutrition” onderbouwd de kritiek van het themanummer in het Britisch Medical Journal BMJ: Veel bevindingen van voedingsonderzoek zijn “volledig ongeloofwaardig” – en ook een “miljoen observatiestudies meer” zouden geen eenduidige oplossingen leveren. [3] Maar voor de WHO leveren klaarblijkelijk een paar duizend studies eenduidige oplossingen voor dwingende consumentenvoorschriften. Men moet dat even op zich in laten werken. Er bestaat tot op heden geen enkel wetenschappelijk bewijs, dat suiker ziek of dik maakt. Nul-komma-nul.
Suikerstudies – Weinig substantieels, veel bedrog
En zelfs wanneer men de over het algemeen nietszeggende observatiestudies aangaande suiker nader analyseert, komt men meestal tot de slotsom: Pure propaganda. Als schoolvoorbeeld noemen we een actuele studie, die het tot “Voedingsonzin van de maand” geschopt heeft. [4] Hier hangt alles van liegen en bedriegen aan elkaar. Zeker, dat zal niet bij alle studies zo zijn. Maar zelfs honderd tot duizend absoluut zuivere correlaties staan nog geen causaliteit toe. (zie boven)
Naast obesitas en de corresponderende welvaartziekten heeft de WHO nog het gezonde gebit van de burgers op het oog: “Minder suiker, direct minder gaatjes”, zo luidt de hypothese. Maar ook hier geld: Zo simpel is de vergelijking niet want het komt bij cariësontwikkeling net als bij alle aandoeningen op vele factoren aan. De duur, de intensiteit en de frequentie van de blootstelling aan suiker spelen net zo’n rol als andere koolhydraten, die al in de mond tot suiker omgezet worden plus de gebitsverzorging en de tandartsbezoeken. Een slechte tandenpoetser die weinig suiker consumeert en om de twee jaar zijn gebit laat nakijken, heeft vermoedelijk meer gaatjes als een “Zoetigheid-Aficionado”, die op zijn tanden let. Maar ook dat zijn slechts speculaties, om duidelijk te maken, op welk “dun ijs” de WHO zich beweegt. Helemaal nog maar te zwijgen van de wetenschappelijke studies, die een eenduidige samenhang tussen suikerconsumptie en cariës bewijzen.
WHO aanbevelingen: Niet bindend, maar onberekenbaar
Zouden de nieuwe WHO richtlijnen daadwerkelijk omgezet worden, dan dient de vraag zich aan naar de “impact op het bordje van de burger”. En die is verbazingwekkend gering, want de WHO aanbeveling an sich „blaft alleen, maar bijt niet” . Niettemin kunnen strenge richtlijnen van de zijde van de Wereldgezondheidspolitie de druk op de landen verhogen, deze aanbevelingen in hun nationale gezondheidscampagnes te integreren en publicitaire druk tegen suiker op te bouwen. En dat kan voor de onmondige eetburger een probleem worden, die gaan denken dat ze ongezond eten en drinken en daarom hun suikerconsumptie drastisch dienen te beperken. Maar ook voor deze naar regeltjes luisterende mensen bestaat er nog een achterdeurtje: Eenvoudig meer eten! Want de WHO berekent de suikerconsumptie naar rato van de totaal opgenomen hoeveelheid energie. Wanneer mevrouw dus het hierboven opgevoerde 0,33 liter blikje cola “WHO-conform” leeg wil drinken, dan eet ze daarbij toch gewoon nog een Big-Mac menu met friet met ongeveer 1000 kcal !
(uit: WHO Heksenjacht op suiker, Uwe Knopf)
Met suiker bedoelen we in het dagelijks leven de geraffineerde kristalsuiker uit biet en riet en glucose fructose stroop. Met een zeer terughoudend gebruik van dit zoet zullen er niet zo snel rampzalige gevolgen voor de gezondheid optreden. Maar pas nadat begin jaren ’60 suiker ongevraagd aan steeds meer producten is toegevoegd, tot zelfs in worst en azijn aan toe, zijn de gevolgen hiervan dagelijks merkbaar. Vraag het maar aan je pancreas. Die liegt nooit. De valse profeet Knopf wel.
Ik kan niet zoveel met Piet's reactie (#1). Als hij voedingsadviezen negeert die gebaseerd zijn op epidemiologische argumenten, dan moeten alle adviezen de deur uit, juist ook de 'let op vet' adviezen. Dat mag van mij, maar wees dan consequent.
En deze uitsmijter: 'Maar ook voor deze naar regeltjes luisterende mensen bestaat er nog een achterdeurtje: Eenvoudig meer eten! Want de WHO berekent de suikerconsumptie naar rato van de totaal opgenomen hoeveelheid energie.'
Dat klopt, maar dan is een extra Big Mac niet genoeg -dat is het drastische gevolg van het 5/10% advies. je komt dan in de fase dat het fysiek onmogelijk wordt om na een fles frisdrank nog zoveel suikerloos te eten dat je op 10% uitkomt.
Heb even wat gegoegeld; hilarisch. Volgens de door Piet zo aanbeden aan de universiteit van Giessen (...) afgestudeerde (...) 38 jarige gezondheids-charlatan Uwe Knop ‘zijn alle voedingsregels maar Quatsch’ en is er dan ook ‘niets mis met een dieet van Döner-kebab, patat, hamburgers, pizza’s, croissant’s en curry worsten’. Heeft’ie helemaal zelf uitgezocht ook nog.
‘Je moet alleen vertrouwen op je ‘culinaire lichaams-intelligentsie (wat een woord) en gewoon naar je buik luisteren’. En ‘als je teveel eet vereffent het lichaam dat vanzelf wel met de volgende maaltijd’.
Zwaarlijvigheid is ook maar een bedenksel. ‘Komt gewoon door de genen want ieder Mensch heeft zijn eigen Setpoint’. ‘Dat is zijn genetisch bepaalde gewicht’. En zo fantaseert hij maar door in allerlei interviews in de Duitse pers.
Piet zou eens de observaties van Leonhard Rauwolf tot zich moeten nemen. Over het suikergebruik bij de er aan verslaafde Turkse en Moorse legers in de Levant in de 16e eeuw. Als eerste suikervreters luisterden die ook alleen maar naar hun onderbuik.
De fictie-auteur heet trouwens Knop. Niet Knopf, da’s een ander.
Grappig: Fünf-am-Tag is hier in Duitsland een grote flop geworden en het aantal mensen met darmproblemen (Prikkelbare-darm-syndroom) is gigantisch gestegen. Misschien dat ze in Engeland denken dat als ze het Five-a-Day noemen het beter gaat? Overigens conclueert de grote EPIC studie in haar eindrapport niet dat zoveel groente-en fruit eten zo gezond zou zijn. Eigenlijk zijn daar ook helemaal geen bewijzen voor. Wel voor het feit dat mensen met aanleg voor obesitas daar eerder dikker van worden, dan dat ze daardoor hun gewicht onder controle kunnen houden.