Jaap Seidell, hoogleraar Voeding en Gezondheid aan de VU Amsterdam, is een groot voorstander van voedsel dichter bij de mensen brengen. Dat kan op allerlei manieren. Breng voedsel weer in de stad, door stadslandbouw. Leer kinderen zelf groenten verbouwen, in school- of AH-moestuintjes. Maak van eten in achterstandswijken weer een feest. Hou op met het wijzende vingertje 'dat is niet goed voor je'. Kortom: “Laat voedingsvoorlichting dan ook niet door diëtisten of door mij gebeuren, maar bijvoorbeeld door de vakkenvullers van Albert Heijn. Daar nemen ze meer van aan dan van mij", zegt Seidell in EVMI.
Seidell stond de afgelopen week twee keer op het spreekgestoelte. In Museum Boerhaave (Leiden) sprak hij bij de tentoonstelling FoodTopia over zijn nieuwste boek, Het Voedsellabyrint. Bij Studium Generale in Utrecht sprak hij samen met Tessa Roseboom, hoogleraar Vroege ontwikkeling en gezondheid (AMC-UvA) over 'Je dieet, natuurlijk'. De boodschap was in beide gevallen niet mis te verstaan.
'Slechts 1% Amsterdamse kinderen eet genoeg groenten en fruit'
Het westerse dieet bulkt van de vetten, suikers en zout die onze gezondheid schaden. We worden steeds dikker. Dat geldt niet alleen voor Nederland, maar voor de hele wereldbevolking. Seidell erkent die problematiek, maar focust op onze directe omgeving. Stadslandbouw is voor de wereld wellicht geen oplossing, ook al wonen steeds meer mensen in steden. Maar in Nederland kun je wel wat mee. "Slechts 1 procent van de kinderen in Amsterdam eet voldoende groente". Dat komt doordat ze groenten en fruit niet krijgen, kennen of lusten.
Verklein de afstand
Daar is volgens Seidell van alles aan te doen. Te beginnen in de directe omgeving. Zorg voor speelplekken in de directe buurt. Haal het voedsel de stad in. Bouw leegstaande kantoren om tot stadstuinen. Haal frisdrankautomaten weg uit scholen, maak het voedselaanbod gezonder. Stop kindermarketing, daar mag de overheid ons best een beetje meer betuttelen. Laat je het hoofd niet op hol brengen door weer een hip dieet of superfoods. Een initiatief als de moestuintjes van Albert Heijn juicht hij toe. Daarmee leren kinderen - en grote mensen - spelenderwijs weer gewoon, natuurlijk eten.
Alle maatregelen die Seidell noemt, zijn samen te vatten in één aanbeveling: maak voedsel en wat het betekent heel tastbaar in de dagelijkse praktijk. Daar is de directe winst te halen voor een gezondere bevolking.
Fotocredits: 'De Pluktuin, Zutphen', Dorine Ruter
Dit artikel afdrukken
Seidell stond de afgelopen week twee keer op het spreekgestoelte. In Museum Boerhaave (Leiden) sprak hij bij de tentoonstelling FoodTopia over zijn nieuwste boek, Het Voedsellabyrint. Bij Studium Generale in Utrecht sprak hij samen met Tessa Roseboom, hoogleraar Vroege ontwikkeling en gezondheid (AMC-UvA) over 'Je dieet, natuurlijk'. De boodschap was in beide gevallen niet mis te verstaan.
'Slechts 1% Amsterdamse kinderen eet genoeg groenten en fruit'
Het westerse dieet bulkt van de vetten, suikers en zout die onze gezondheid schaden. We worden steeds dikker. Dat geldt niet alleen voor Nederland, maar voor de hele wereldbevolking. Seidell erkent die problematiek, maar focust op onze directe omgeving. Stadslandbouw is voor de wereld wellicht geen oplossing, ook al wonen steeds meer mensen in steden. Maar in Nederland kun je wel wat mee. "Slechts 1 procent van de kinderen in Amsterdam eet voldoende groente". Dat komt doordat ze groenten en fruit niet krijgen, kennen of lusten.
Verklein de afstand
Daar is volgens Seidell van alles aan te doen. Te beginnen in de directe omgeving. Zorg voor speelplekken in de directe buurt. Haal het voedsel de stad in. Bouw leegstaande kantoren om tot stadstuinen. Haal frisdrankautomaten weg uit scholen, maak het voedselaanbod gezonder. Stop kindermarketing, daar mag de overheid ons best een beetje meer betuttelen. Laat je het hoofd niet op hol brengen door weer een hip dieet of superfoods. Een initiatief als de moestuintjes van Albert Heijn juicht hij toe. Daarmee leren kinderen - en grote mensen - spelenderwijs weer gewoon, natuurlijk eten.
Alle maatregelen die Seidell noemt, zijn samen te vatten in één aanbeveling: maak voedsel en wat het betekent heel tastbaar in de dagelijkse praktijk. Daar is de directe winst te halen voor een gezondere bevolking.
Fotocredits: 'De Pluktuin, Zutphen', Dorine Ruter
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Grappenmaker, die Seidell. Vakkenvullers zijn vaak tieners (soms zelfs zeer jonge tieners, 12 jarigen mogen dit namelijk al) en anders mensen die doorgaans nu niet bepaald de opleiding en de bagage hebben om correcte informatie te verstrekken over voeding. Misschien zou je wel iets kunnen doen met een informele setting (bijvoorbeeld een wekelijkse gezamenlijke maaltijd in het buurthuis) door een professional in te zetten die op een speelse manier, zonder het geheven vingertje, al kokend met de bewoners van de wijk de mensen een beetje wegwijs maakt. Buurtontbijten en buurtbarbecues zijn doorgaans erg populair en zouden dus ook aanknopingspunten kunnen geven. Of wat dacht je van het consuminderhuis in Landgraaf waar een enthousiast team vrijwilligers aan mensen die in de financiële mérode zitten leert om een goedkope, gezonde, verantwoorde maaltijd te koken? Die vervolgens gezamenlijk gekookt en verorbert wordt; gezellig!
Verbijsterend om te lezen wat een hoogleraar voeding en gezondheid adviseert, Maar het is wel typerend voor het compleet de weg kwijt zijn van de voedingsdeskundigen. Niets helpt en waartegen eigenlijk? Al zoveel jaren geen eigen mening gehad, het oor te luister gelegd bij voedings en gezondheids Bobo's Jaap? Waarom al niet veel eerder getwijfeld of de grondgedachte achter alles wel klopt? Dat zou een hoogleraar gepast hebben. Seidell geeft er echter blijk van al heel lang in slaap gesust te zijn en mee te gaan in de stroom van populaire aannames en het wetenschappelijke al lang achter zich gelaten te hebben. waarom schieten mij de laatste tijd zoveel flash-backs van Diederik Stapel te binnen? Ook vanuit zijn positie maar deliberen en zovelen die het slikken en in het volste vertrouwen van de rechtschapenheid doorgaan met zijn aanwijzingen. In de kroeg zou ik het iemand niet kwalijk nemen, wel een hoogleraar aan de VU.
Veronica, waarom zou je die tieners geen belangrijke rol kunnen geven en heel erg trots op hun werk en kennis daarvan laten worden?
Daar kun je ze voor opleiden en ze hebben meteen een taak en zin in het leven die ze in weinig banen ooit zullen tegenkomen.
De vakkenvullers van Nederland bereiken met elkaar meer mensen in een week dan de wereldkampioenschappen voetbal op TV.
Verbijsterend dan ook dat mensen als Piet #2 meteen weer hun oordeel klaar hebben en meteen van de heup schieten zonder zich nieuwe werelden voor te kunnen - of is het willen? - stellen.
Prima en dappere reactie Veronica, maar correcte (!) informatie over voeding (?) die is niet te geven. Voor de rest van je bijdrage niets dan lof. Eten hoort een plezier te zijn en moet bevredigen. Er moet keuze zijn en we moeten gaan eten naar hartelust.
Ik schiet niet uit de losse heup Dick ! Ik weet waar ik het over heb en normaliter zou ik een hoogleraar respecteren. Het gaat erom dat een hoogleraar al veel eerder zou moeten zijn gaan twijfelen of : "we" wel op de goede weg zouden zitten, succes blijft immers al jaren uit (?) en word epidemisch (!) Een bedrijf zou allang aan de noodrem getrokken hebben. En bedenk dan eens hoeveel geld er door plaatselijke initiatieven, vrouwen clubjes sportschools, gemeentes, provincies, de landelijke regering, de EU de WHO besteed is? Dat zijn enorme bedragen (triljarden) en het is allemaal weggegooid geld !!) Het is ook business ten koste van vaak arme mensen! Natuurlijk kan een vakkenvuller de mensen wat leren, vooropgesteld dat hij/zij een gedegen opleiding daartoe krijgt. Maar wat moet deze persoon dan zeggen? Op het allerhoogste niveau kunnen professoren onder elkaar het niet eens worden wat gezond of ongezond is en dat valt ook never en nooit te bewijzen. Iedereen reageert immers anders. Er is geen paar schoenen die ons allemaal past! In de zoogdierenwereld is het normaal dat jonge dieren leren van ouderen, niet omgekeerd . Snel verworven kennis moet het afleggen tegen ervaring! Het is de maatschappij op drift Dick, waar geen zekerheden meer zijn, die afhankelijk word van funding en daarmee hun onafhankelijkheid in moet leveren. Ik vrees dat het wel weer een hele strijd zal worden om jou ervan te overtuigen dat Seidell niet zo'n hoge leraar is maar ergens is blijven steken.