De verdwijnziekte, oftewel Colony Collapse Disorder (CCD), bedreigt bijenvolken wereldwijd. Hele volken verdwijnen letterlijk plotseling.
Een nieuw onderzoek door een internationaal team van wetenschappers werpt een nieuw licht op het nog altijd onverklaarde uitsterven van bijenvolken. De jonge bij zou te vroeg de korf verlaten.
De afgelopen jaren is veel onderzoek verricht naar mogelijke oorzaken van de bijensterfte. Een eenduidige oorzaak is nog niet gevonden. Landbouwgiffen, maar ook voedseltekorten, ziektes of parasieten en een gebrek aan bloemen in het landschap worden aan bijensterfte gelinkt. Onduidelijk blijft echter waarom hele bijenvolken verdwijnen.
Om duidelijkheid over het verdwijnen van hele bijenvolken te krijgen, onderzocht het team wetenschappers het gedrag van bijen in en buiten de korf. Bijen werden van kleine (3 à 4 millimeter) chips (RFID-chips) voorzien en met radio tracking gevolgd. Met deze informatie modelleerden de onderzoekers het reilen en zeilen van bijenvolken.
Voortijdig foerageren
Normaal gesproken begint het werkzame leven van een bij in de korf. Na 2-3 weken gaan ze naar buiten om te foerageren. In hun artikel op PNAS schrijven de wetenschappers dat vormen van 'stress' het aantal oudere foerageerbijen drastisch uitdunde. Die stress kan bijvoorbeeld komen door ziekte, voedseltekort of andere factoren. Dat betekent dat (te) jonge bijen de opengevallen foerageertaken overnemen. Maar, ontdekten de onderzoekers, jonge bijen die voortijdig al op pad gaan, voeren minder foerageervluchten uit. Daarnaast lopen (te) jonge bijen meer risico te sterven tijdens de eerste vlucht. Hierdoor zijn deze jonge bijen minder productief en komt het volk in een neergaande spiraal.
Volgens co-auteur dr. Clint Perry is dit proces, het opvangen van de sterfte onder de oudere bijen door de jongere generatie vroeger op pad te sturen een natuurlijk 'reddingsmechanisme'. Maar als door aanhoudende stress teveel oudere bijen sterven, wordt het maatschappelijk evenwicht binnen het bijenvolk verstoord. Als de bijenkorf dit niet kan opvangen, kan dit tot de ondergang van een heel bijenvolk leiden.
Andersom redenerend, kun je volgens Perry aan de foerageerleeftijd zien hoe het met de gezondheid van een bijenkorf gesteld is. Als de foerageerders te jong zijn, komt het bijenvolk waarschijnlijk binnen korte tijd in de problemen. Dit kan, volgens Perry, helpen bij het zoeken naar een oplossing voor het Colony Collapse Disorder.
Fotocredits: kuhnml
Dit artikel afdrukken
Een nieuw onderzoek door een internationaal team van wetenschappers werpt een nieuw licht op het nog altijd onverklaarde uitsterven van bijenvolken. De jonge bij zou te vroeg de korf verlaten.
De afgelopen jaren is veel onderzoek verricht naar mogelijke oorzaken van de bijensterfte. Een eenduidige oorzaak is nog niet gevonden. Landbouwgiffen, maar ook voedseltekorten, ziektes of parasieten en een gebrek aan bloemen in het landschap worden aan bijensterfte gelinkt. Onduidelijk blijft echter waarom hele bijenvolken verdwijnen.
Om duidelijkheid over het verdwijnen van hele bijenvolken te krijgen, onderzocht het team wetenschappers het gedrag van bijen in en buiten de korf. Bijen werden van kleine (3 à 4 millimeter) chips (RFID-chips) voorzien en met radio tracking gevolgd. Met deze informatie modelleerden de onderzoekers het reilen en zeilen van bijenvolken.
Voortijdig foerageren
Normaal gesproken begint het werkzame leven van een bij in de korf. Na 2-3 weken gaan ze naar buiten om te foerageren. In hun artikel op PNAS schrijven de wetenschappers dat vormen van 'stress' het aantal oudere foerageerbijen drastisch uitdunde. Die stress kan bijvoorbeeld komen door ziekte, voedseltekort of andere factoren. Dat betekent dat (te) jonge bijen de opengevallen foerageertaken overnemen. Maar, ontdekten de onderzoekers, jonge bijen die voortijdig al op pad gaan, voeren minder foerageervluchten uit. Daarnaast lopen (te) jonge bijen meer risico te sterven tijdens de eerste vlucht. Hierdoor zijn deze jonge bijen minder productief en komt het volk in een neergaande spiraal.
Volgens co-auteur dr. Clint Perry is dit proces, het opvangen van de sterfte onder de oudere bijen door de jongere generatie vroeger op pad te sturen een natuurlijk 'reddingsmechanisme'. Maar als door aanhoudende stress teveel oudere bijen sterven, wordt het maatschappelijk evenwicht binnen het bijenvolk verstoord. Als de bijenkorf dit niet kan opvangen, kan dit tot de ondergang van een heel bijenvolk leiden.
Andersom redenerend, kun je volgens Perry aan de foerageerleeftijd zien hoe het met de gezondheid van een bijenkorf gesteld is. Als de foerageerders te jong zijn, komt het bijenvolk waarschijnlijk binnen korte tijd in de problemen. Dit kan, volgens Perry, helpen bij het zoeken naar een oplossing voor het Colony Collapse Disorder.
Fotocredits: kuhnml
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dit internationaal team van wetenschappers heeft zijn werk erg slecht gedaan. Sinds een paar weken staat er op euleev.nl een Bijen-Uilenspiegel van 48 pagina's ca. 20.000 woorden over Apocalyps in de bijenkast. Daarin kunt u de werkelijke oorzaken van de massale bijensterfte lezen. Niks stress, niks neonicotinoide, niks te jonge bijen die gaan foerageren.! Waarom niet veel meer aandacht besteed aan het immens grote probleem dat iedere imker weet: Varroa mijten. Imkers zijn massaal koniginnen gaan kopen in Asië en we kregen lieve bijen die niet zo steeklustig waren en niet zo uitzwermend. Helaas waren ze ook te weinig aggressief tegenover Varroa en als we het aan de bijen overlaten gaan er nog erg veel bijenvolken dood ook al stoppen we vandaag nog en brengen geen druppel neonics meer in omloop. Het is ook raar om te denken dat het daar aan ligt. Zaden werden hiermee gebeitst en dan de grond in. Bijen komen er niet mee in aanraking. Omdat ze een systemische werking hebben, tegen plagen die de plant aanvreten, blijft het binnen in de plant. In de bloemen en pollen tref je het nagenoeg niet meer aan. Eenmaal is er foutief gebeitst geweest en plakte het middel onvoldiende aan het zaad dat met luchtdruk in de aarde geschoten werd. Het veroorzaakte een giftige wolk dat vele insekten fataal werd. Maar de imkers kregen schadevergoeding van de EU voor gestorven volken. Bijenvolken door de winter helpen kost energie en geld. Economischer is het om nieuwe volken op te bouwen met nieuwe koninginnen die je voor een habbekrats kunt kopen (met het geld dat je van de EU gekregen hebt) Veel professionele imkers deden zo de wintersterfte al behoorlijk stijgen. Deze Uilenspiegel is ook samengesteld door wetenschappers, insektologen, bakteriologen, virulogen, toxicologen, parsitologen en imkers. In de literatuurlijst zijn 318 verwijzingen naar wetenschappelijk studies opgenomen. De redactie roep ik op dit ook eens goed te lezen, te rectificeren of minstens deze Uolenspiegel integraal te plaatsen als tegenhanger van de berichten 11, 146, 1, 14, 0, 1, 3 die weol heel erg ver van de warheid af staan.
Wat precies allemaal waar is weet ik niet. Zelf ben ik maar een simpele tuinder die ook Neonics gebruikt. Maar ook bijen heeft gebruikt. Wat mij opviel is dat 2- 3 weken na de laatste bespuiting over het gewas je gewoon bijen kunt inzetten zonder dat er sterven. Het bijen volk deed in de proef gewoon zijn werk. Echter het was niet voldoende om op lange termijn mee door te gaan. Maar van sterfte of anderszins was totaal geen sprake.
Èr zijn ook andere geluiden te horen, zoals hier.
Uit dit persbericht wordt duidelijk dat niet alleen de korfbijen verminderen. Die andere vliegende soorten hebben geen last van Varroa, maar wel van andere zaken die samenhangen met industriële landbouw: 'removal of hedgerows and flower-rich margins to make bigger fields and the increasing use of pesticides and inorganic fertilisers'. En afgezien hiervan - neonicotinoide's zijn moeilijk afbreekbaar, blijven in de bodem en tasten het natuurlijke eco-systeem steeds verder aan. Bodem- en vliegend leven hangen samen.
Bijen blijken hun richtingsgevoel te kunnen verliezen door RoundUp (en door GSM straling - die de laatste jaren ook enorm is toegenomen), en de korf niet meer terug vinden (de norm van 3 V/m voor draadloze straling van masten wordt in veel gebieden overschreden - onze Gezondheidsraad hanteert een belachelijke norm van 87 V/m). Uit dit artikel blijkt de combinatie (reguliere blootstelling aan) pesticiden en 'coumaphos', dat gebruikt wordt in bijenkorven om de varroamijt te bestrijden helemaal funest. Zie ook deze fact sheet.
Beweren dat pesticiden niet schadelijk zijn voor bijenpopulaties en verantwoordelijk kunnen zijn voor het wereldwijde verminderen van de populaties?
ps
Vroeger was het heel normaal om overal op het platteland krekelgesjirpt te horen. Ik kan me de massale herrie nog goed herinneren. Tegenwoordig moet je daarvoor naar het buitenland.... en de zwaluwen?
Dan ga de Uilenspiegel toch eens lezen Rob van den Ende. Het kost alleen wat tijd en je word er een stuk wijzer van. Het is ook niet allemaal even moeilijk.
I.p.v. dure neonics kun je ook "bouillon" trekken van twee sigaretten. Na enkele weken heb je een krachtig bestrijdingsmiddel. Zo simpel kan het zijn.
Piet, wat maak je toch een drukte! Je kunt de heilige Spiegel waarin gelukkig de ultieme kennis staat verwoord hier gewoon even linken.
En staat daar de ultieme kennis? Het zou me verbazen. Ik heb meer vertrouwen in de manier waarop Dennis van Engelsdorp, een echte bijenkenner, zijn kennis presenteert en met oplossingsrichtingen komt. Ik hoop maar dat de uilen er ook kennis van willen nemen.