Er komen steeds meer aanwijzingen dat het tijdstip waarop je eet van belang is voor je gewicht. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor het verschijnsel dat mensen in ploegendiensten grotere gezondheidsrisico's lopen en vaker te dik zijn.
Ook de populariteit van 'intermitterend vasten'-diëten, zoals het 5:2 dieet past in die trend.
The Wall Street Journal zet daarom de case voor wanneer in plaats van hoeveel eten eens goed uiteen.
Vasten
Intermitterend vasten is een vorm van calorie-reductie. Van het 5:2 dieet mag je 5 dagen lang alles eten wat je hartje begeert en vast je 2 dagen met een drastisch verlaagde calorie-inname. In een in december in Cell Metabolism gepubliceerd onderzoek toonden wetenschappers van het Salk Institute for Biological Studies aan dat het moment waarop je eet even belangrijk is als wat je eet. Ze vergeleken groepen muizen die allemaal hetzelfde - calorierijke - eten aangeboden kregen. Er waren groepen waar de muizen een aantal uren per dag mochten eten en groepen met ongelimiteerde toegang tot voer. De muizen die maar gedurende een aantal uren konden eten waren dunner, hadden meer spieren en lagere cholesterolwaarden - terwijl ze niet minder aten dan de ongelimiteerde muizen.
Interne klok
De onderzoekers schrijven de resultaten toe aan het circadiaanse ritme. Het metabolisme is er op ingesteld om tijdens de wakende en dus actieve periode van een dier voedsel naar behoren af te breken. Muizen die onafgebroken mochten dooreten hadden een hoger bloedsuikergehalte, doordat hun lever niet stopte met het aanmaken van glucose. Hun metabolisme kwam daardoor nooit tot rust.
Mark Mattson, hoofd van de Cellular and Molecular Neurosciences Section van de National Institutes of Health, wijst in dit verband op een andere gunstige bijkomendheid van vasten. Als het lichaam geen voedingsstoffen meer aangeleverd krijgt, schakelt het over van glucose naar vet als energiebron. Hij constateerde bij een ander muizenonderzoek dat muizen die regelmatig vasten dunner blijken en beduidend lagere insuline- en glucosegehaltes hadden. Zo vermijden ze dus het risico op diabetes.
Mattson denkt dat de evolutie ons lichaam heeft laten versterken in plaats van verzwakken als we een tijdje niet eten. "Wij denken dat een van de redenen waarom vasten goed is voor het lichaam en de hersenen is dat het een milde stressfactor is", zegt hij in de WSJ. "De cellen passen zich dan aan om nog beter om te kunnen gaan met ergere stress en om ziektes en veroudering te weerstaan."
Muizen zijn geen mensen en evolutie is maar theorie
Niet iedereen kan zich vinden in die theorie. Christopher Ochner, obesitas-arts aan het Mount Sinai ziekenhuis, is huiverig. Volgens hem is dit het zoveelste onderzoek met muizen dat zich niet een-op-een vertaalt naar mensen. Hij is voorstander van de aloude energiebalans: 'calories in, calories out'. Het aantal calorieën is veel belangrijker voor de gezondheid, dan de periode waarin of tijdstip waarop je eet. Anders zouden mensen die hun ontbijt overslaan juist dunner zijn, stelt hij. Uit observaties zou echter blijken dat dit niet waar is, en onderzoeksresultaten zijn "very mixed", aldus Ochner.
Ook hier geldt zoals zo vaak bij voedingswetenschap: er zijn altijd voor- en tegenstanders die roepen om 'meer onderzoek'. Voor de leek blijft weer eens onduidelijk wat gezond is.
Fotocredits: 'Illustratie bij het oorspronkelijke artikel, gepubliceerd in', Cell Metabolism
Dit artikel afdrukken
Ook de populariteit van 'intermitterend vasten'-diëten, zoals het 5:2 dieet past in die trend.
The Wall Street Journal zet daarom de case voor wanneer in plaats van hoeveel eten eens goed uiteen.
Vasten
Intermitterend vasten is een vorm van calorie-reductie. Van het 5:2 dieet mag je 5 dagen lang alles eten wat je hartje begeert en vast je 2 dagen met een drastisch verlaagde calorie-inname. In een in december in Cell Metabolism gepubliceerd onderzoek toonden wetenschappers van het Salk Institute for Biological Studies aan dat het moment waarop je eet even belangrijk is als wat je eet. Ze vergeleken groepen muizen die allemaal hetzelfde - calorierijke - eten aangeboden kregen. Er waren groepen waar de muizen een aantal uren per dag mochten eten en groepen met ongelimiteerde toegang tot voer. De muizen die maar gedurende een aantal uren konden eten waren dunner, hadden meer spieren en lagere cholesterolwaarden - terwijl ze niet minder aten dan de ongelimiteerde muizen.
Interne klok
De onderzoekers schrijven de resultaten toe aan het circadiaanse ritme. Het metabolisme is er op ingesteld om tijdens de wakende en dus actieve periode van een dier voedsel naar behoren af te breken. Muizen die onafgebroken mochten dooreten hadden een hoger bloedsuikergehalte, doordat hun lever niet stopte met het aanmaken van glucose. Hun metabolisme kwam daardoor nooit tot rust.
Mark Mattson, hoofd van de Cellular and Molecular Neurosciences Section van de National Institutes of Health, wijst in dit verband op een andere gunstige bijkomendheid van vasten. Als het lichaam geen voedingsstoffen meer aangeleverd krijgt, schakelt het over van glucose naar vet als energiebron. Hij constateerde bij een ander muizenonderzoek dat muizen die regelmatig vasten dunner blijken en beduidend lagere insuline- en glucosegehaltes hadden. Zo vermijden ze dus het risico op diabetes.
Mattson denkt dat de evolutie ons lichaam heeft laten versterken in plaats van verzwakken als we een tijdje niet eten. "Wij denken dat een van de redenen waarom vasten goed is voor het lichaam en de hersenen is dat het een milde stressfactor is", zegt hij in de WSJ. "De cellen passen zich dan aan om nog beter om te kunnen gaan met ergere stress en om ziektes en veroudering te weerstaan."
Muizen zijn geen mensen en evolutie is maar theorie
Niet iedereen kan zich vinden in die theorie. Christopher Ochner, obesitas-arts aan het Mount Sinai ziekenhuis, is huiverig. Volgens hem is dit het zoveelste onderzoek met muizen dat zich niet een-op-een vertaalt naar mensen. Hij is voorstander van de aloude energiebalans: 'calories in, calories out'. Het aantal calorieën is veel belangrijker voor de gezondheid, dan de periode waarin of tijdstip waarop je eet. Anders zouden mensen die hun ontbijt overslaan juist dunner zijn, stelt hij. Uit observaties zou echter blijken dat dit niet waar is, en onderzoeksresultaten zijn "very mixed", aldus Ochner.
Ook hier geldt zoals zo vaak bij voedingswetenschap: er zijn altijd voor- en tegenstanders die roepen om 'meer onderzoek'. Voor de leek blijft weer eens onduidelijk wat gezond is.
Fotocredits: 'Illustratie bij het oorspronkelijke artikel, gepubliceerd in', Cell Metabolism
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik heb voor 3.5 jaar nachtdiensten gedraaid en mijn gewicht nam toe terwijl ik minder at. Ik probeerde de dag en nacht ritme om te draaien dus om 8.30 bij thuiskomst, warme maaltijd te eten en om 18.00 uur een ontbijt te nemen. En om 1 uur in de morgen, een soort lunch te nuttigen. Het blijft moeilijk omdat je slaapritme ook in de war raakt en ik vaak minder dan 8 uur per dag sliep.
En vaak om 3 uur in de morgen een geeuw honger kreeg maar niet taalde naar een gezonde maaltijd maar naar suiker. En wanneer krijg je een slaap dip, juist om 3 uur. De meeste ongelukken gebeuren tussen 3 en 5 uur in de morgen met ploegen dienst.
Het is stukje is niet geheel duidelijk. Eerst wordt gesteld dat wanneer we eten het belangrijkst is, verderop gaat het weer over hoeveel of wat.
De kern van het onderzoek is dat bij gelijke hoeveelheden calorieen maar andere tijdstippen van voeding, de groep muizen die vasten, slanker zijn.
BiochemicusBill Lagakosschrijft er regelmatig over. Muizen zijn inderdaad geen mensen (en hebben een ander dag/nachtritme), maar de vraag zou dan wel zijn waarom voor muizen calorieen in/calorieen uit niet zou gelden en voor mensen wel.
De resultaten passen daarnaast bij humane studies waarbij ook is vastgesteld dat mensen zelfs meer kunnen afvallen ondanks hogere calorie-inname.
En er staat een hele rare conclusie: "Muizen die onafgebroken mochten dooreten hadden een hoger bloedsuikergehalte, doordat hun lever niet stopte met het aanmaken van glucose". Ik zie hem ook in de Engelse versie staan en kan het artikel nog niet lezen maar fysiologisch klopt dit niet!!! Als je onafgebroken eet komt de glucose juist uit de voeding en niet zo zeer uit te lever (Insuline effect oa)
Verder glucose productie door de lever in muizen is praktisch nooit geheel uit. Bij de mens kan je het helemaal uitzetten, knaagdieren niet.
Guido, de verwarring zit er misschien in dat het stukje niet ideologisch is en slechts rapporteert. Aan het slot tref je een criticus die niet van theorie houdt.
Wat heeft dit met ideologie te maken? Heeft de redactie moeite met feitelijkheid, logica en consistentie Dick?
Ik heb de bronnen niet gelezen, maar staat het er echt zo? Dan hebben de onderzoekers blijkbaar moeite met te definieren wat ze nu echt onderzoeken.