Het gaat maar door. Na de regering verwijst ook de Brabantse Commissaris van de Koning een oordeel van de Raad van State naar de prullenbak. Ook de wijze oud-minister en top-consultant Pieter Winsemius doet er aan mee. Nederland verkeert in staat van revolutie.
De afgelopen twee dagen vergaderde stad en land in Brabant over de toekomst van de Brabantse Agrofood in het kader van de zogenoemde Rafael-dialoog.
Net als de hele week al, werden er ongehoorde dingen gezegd. De wet moet aan de kant. Brabant moet zijn eigen weg kunnen gaan. Oud-minister en McKinseyaan Pieter Winsemius zei dat hij 'giftig' was omdat de Brabantse boeren Den Haag nog steeds niet hadden vertelt dat zij het daar in het Zuiden zus gaan doen en dat Den Haag het daarom zo moest doen. Geen gelul maar doen. Die taal was duidelijk.
Driemaal kraaide de haan
Driemaal kraaide dan ook de haan deze week. De ACM, ingesteld om de wet te handhaven, werd afgeserveerd door regering, bedrijfsleven en politiek. De Raad van State werd afgeserveerd door Den Haag bij monde van staatssecretaris Dijksma. In Brabant werd vervolgens Den Haag afgeserveerd.
Wim van de Donk, Commissaris van de Koning, deed het voor alle duidelijkheid nog eens over en serveerde ook vanuit de provincie de ACM en de Raad van State opnieuw af. In vroeger tijden werden lokale bestuurders daar streng voor gestraft. Deze week doet iedereen alsof het volstrekt normaal is. Wat maakt mensen zo enthousiast?
Wie dat alles wil lezen wat daar gebeurde, kan door het volgende document bladeren:
Op pagina 48 van het document staan 4 punten waar het kennelijk allemaal om draait. Wil je eens kijken of je dat de moeite van het kaltstellen van de wet waard vindt?
Fotocredits: agrofood Brabant
Dit artikel afdrukken
Net als de hele week al, werden er ongehoorde dingen gezegd. De wet moet aan de kant. Brabant moet zijn eigen weg kunnen gaan. Oud-minister en McKinseyaan Pieter Winsemius zei dat hij 'giftig' was omdat de Brabantse boeren Den Haag nog steeds niet hadden vertelt dat zij het daar in het Zuiden zus gaan doen en dat Den Haag het daarom zo moest doen. Geen gelul maar doen. Die taal was duidelijk.
Driemaal kraaide de haan
Driemaal kraaide dan ook de haan deze week. De ACM, ingesteld om de wet te handhaven, werd afgeserveerd door regering, bedrijfsleven en politiek. De Raad van State werd afgeserveerd door Den Haag bij monde van staatssecretaris Dijksma. In Brabant werd vervolgens Den Haag afgeserveerd.
Wim van de Donk, Commissaris van de Koning, deed het voor alle duidelijkheid nog eens over en serveerde ook vanuit de provincie de ACM en de Raad van State opnieuw af. In vroeger tijden werden lokale bestuurders daar streng voor gestraft. Deze week doet iedereen alsof het volstrekt normaal is. Wat maakt mensen zo enthousiast?
Wie dat alles wil lezen wat daar gebeurde, kan door het volgende document bladeren:
Op pagina 48 van het document staan 4 punten waar het kennelijk allemaal om draait. Wil je eens kijken of je dat de moeite van het kaltstellen van de wet waard vindt?
#Jongeren komen tot hun #aanbevelingen voor #landbouw in #brabant tijdens #Rafaël bijeenkomst. #uba2020 @UBA_2020 pic.twitter.com/xv0Hkf2yK2
— Peelhorst (@Peelhorst) January 29, 2015
Fotocredits: agrofood Brabant
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vier goede punten. Kaltstellen van de wet lijkt me helemaal niet nodig. Is Brabant ook niet van plan; ze willen een Brabant wet a la Rotterdam-wet uit 2005, lees ik in Boerderij. Dus gewoon hard werken en veel overleggen. Daarbij wel oppassen voor onbedoelde gevolgen: Bij deliberaties over zo'n Brabantwet zou een slimmerik zich best wel eens openbaar kunnen afvragen OF Brabant wel de meest geschikte plek is voor varkenshouderij a la agropark. We hebben toch de havens en de maasvlakte? Of gaat het toch om fundamenteel andere vormen van varkenshouderij in Brabant?
De quote "Het mag niet zo zijn dat één rechter zo'n proces verstoort" is wellicht verkeerd, ook weer in Boerderij staat dat "door één uitspraak van de rechter". Zit wel verschil in.
Prima aanpak zo'n Rafael-dialoog. Zou er zomaar graag bij geweest zijn. Leerzaam.
Ik zou daarbij gemeld hebben dat slechts één uitspraak van één rechter op basis van artikel 13 Verdrag van Lissabon en artikel 1.3 Wet Dieren al voldoende zou kunnen zijn voor het inzetten van een proces waardoor het goede niet langer in de weg van het betere zal staan.
Peter, ik denk dat dit een proces is waar nauwelijks een oordeel over mogelijk is, omdat je moet zien wat er uitkomt. Dit kan alle kanten opgaan. En daar hadden waren nu juist wetten voor. Spelregels die je afspreekt voor een verder vrij proces.
Brabant heeft er recent voor gekozen om een sterk inperkende set inhoudelijke spelregels te kiezen. Dat heette de Brabantse Zorgvuldigheidsscore (BZV). Wat mij opvalt is dat hier opnieuw geen set basisregels wordt gekozen voor het gesprek en kennelijk ook die Brabantse zorgvuldigheidsscore weer van de baan gaat. Die zou moeten worden vervangen door een set proces- en doelspelregels.
Voor de BZV komt nu in de plaats de dialoog. Ik ben helemaal voor; mocht er ooit eentje doen, weet dat het kan lopen en weet dat je een aantal morele principes moet afspreken als je - zoals ik dus ook ooit in het echhie in Brabant mocht doen: met het buiten haakjes plaatsen van onwerkbare wet- en regelgeving - om die te voeren. De volgende ingredienten zijn reden om voorzichtig te zijn:
- de koers lijkt 180 graden verlegd tov de Zorgvuldigheidsscore
- in de goede richting, maar zonder spelregels om willekeur uit te sluiten
- er is sprake van zoveel enthousiasme dat dat een teken van het tegenovergestelde kan zijn: wanhoop, zoals bij Freud de bevestiging soms een ontkenning en een ontkenning soms een bevestiging is.
Om een wet 'koud te maken' moet ze afgeschaft worden. Behalve met een bloedige revolutie, kan dit alleen door de wetgever gedaan worden, die haar gemaakt heeft.
Ik deel de overtuiging dat het de hoogste tijd is dat het bestuur gedecentraliseerd wordt. Deze casus pleit daar ook voor. Nog niet zo lang geleden - of eigenlijk nu nog - waren/zijn er aan de andere kant van het land ook boeren die het anders doen, maar zich belemmerd zagen door bestaande wetgeving. Ik heb het over de boeren in de Noordelijke Friese Wouden die o.a. bovengronds mest uit willen rijden, maar bovenal zelfbestuur wensen waarbij ze afgerekend worden op eindresultaten. Hoewel het bestuurlijk experiment dat eind jaren '90 is gehouden succesvol bleek, is dat zelfbestuur er nooit gekomen (Hees, 2000). Wél lijkt er sinds vorig jaar ruimte te komen voor 'kringloop'-boeren om de mest bovengronds uit te rijden. Even afwachten hoe de bestuurlijke evaluatie uitvalt.
De nationale overheid moet er haast mee maken lokale overheden meer bevoegdheden te geven. Een andere sector die dit nu hard roept is de zorg. Versterk de lokale democratie. Dit stimuleert niet alleen autonomie en betrokkenheid, maar ook creativiteit en vergroot de kans op passende oplossingen.
Erg blij de dia met 4 punten terug te zien op Foodlog. Sinds ik de dia zag op twitter denk ik steeds; wat staat er nou eigenlijk..?
Vraag die bij mij rond blijft circuleren is: Hoeveel % van de business / % van huidige (familie) bedrijven komt met droge voeten aan de overkant in de "nieuwe wereld"?
90% of 10%.. > ik mis gevoel bij visie/koers naar realiteit.
Ben ook erg benieuwd naar de USP's* van Brabant Quality.
*Unique selling Points
in Hollands: Unieke kenmerken van Brabantse producten t.o.v. alle dezelfde producten maar dan niet uit Brabant.