Eerder deze maand kondigde staatssecretaris Wilma Mansveld onder druk van de Tweede Kamer aan dat ze nog dit jaar het gebruik van eenmalige plastic draagtasjes uit wil bannen.
Ze bleek nog geen idee te hebben welke tasjes nu eigenlijk verboden moeten worden en hoe ze het tasjesgebruik kan laten uitfaseren. Dat is nu opgelost.
77% minder tasjes
Het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) reikt haar de hand. Het KIVD voerde de afgelopen maanden het project 'Vermindering draagtassen in het winkelkanaal' uit.
Tijdens de pilot 'Mag het een tasje minder zijn?' (bij 3 gemeenten en 9 winkelketens) onderzocht het KIDV of het laten betalen van de klant voor plastic tasjes het aantal uitgegeven tasjes vermindert. De pilot leverde een reductie van 77% in het aantal uitgegeven tassen op.
"Dit gebeurde doordat winkeliers hun klanten goed informeerden, hen vroegen om zelf een tas mee te nemen en minimaal 10 cent vroegen aan klanten die wel een tas wilden", meldt het persbericht van het KIDV.
Herbruikbare duurzame materialen
In de materiaalstudie 'DoorTAStend' keek TNO in opdracht van het KIDV naar de duurzaamheid van tassen en materialen. Twintig verschillende typen tassen werden met elkaar vergeleken. Van big shoppers via middelgrote draagtassen tot kleine (hemd)tasjes van verschillende materialen. Uit het onderzoek bleek dat big shoppers en middelgrote draagtassen van duurzame materialen de minste milieudruk met zich meebrengen. Die worden immers steeds hergebruikt.
Als er toch kleine (hemd)tassen worden aangeboden, zijn de meest duurzame materialen hogedichtheid-polyetheen (HDPE), zetmeelblend/biobased polyetheen (BIO-PE) en gerecycled papier.
Dokken voor een tasje
Staatssecretaris Mansveld weet nu wat haar te doen staat. Wil het uitbannen van de plastic tasjes enige kans van slagen hebben, dan moet ze inzetten op informeren van winkeliers én klanten over duurzaam gebruik van draagtassen, herbruikbare draagtassen promoten en vooral winkeliers toestaan een prijsje aan de tasjes te hangen. Ze kan alvast beginnen met de factsheet en filmpjes van het KIDV aan haar ambtenaren voor te leggen.
Fotocredits: 'Recycle Bag Lady', Mike Krzeszak
Dit artikel afdrukken
Ze bleek nog geen idee te hebben welke tasjes nu eigenlijk verboden moeten worden en hoe ze het tasjesgebruik kan laten uitfaseren. Dat is nu opgelost.
77% minder tasjes
Het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) reikt haar de hand. Het KIVD voerde de afgelopen maanden het project 'Vermindering draagtassen in het winkelkanaal' uit.
Tijdens de pilot 'Mag het een tasje minder zijn?' (bij 3 gemeenten en 9 winkelketens) onderzocht het KIDV of het laten betalen van de klant voor plastic tasjes het aantal uitgegeven tasjes vermindert. De pilot leverde een reductie van 77% in het aantal uitgegeven tassen op.
"Dit gebeurde doordat winkeliers hun klanten goed informeerden, hen vroegen om zelf een tas mee te nemen en minimaal 10 cent vroegen aan klanten die wel een tas wilden", meldt het persbericht van het KIDV.
Herbruikbare duurzame materialen
In de materiaalstudie 'DoorTAStend' keek TNO in opdracht van het KIDV naar de duurzaamheid van tassen en materialen. Twintig verschillende typen tassen werden met elkaar vergeleken. Van big shoppers via middelgrote draagtassen tot kleine (hemd)tasjes van verschillende materialen. Uit het onderzoek bleek dat big shoppers en middelgrote draagtassen van duurzame materialen de minste milieudruk met zich meebrengen. Die worden immers steeds hergebruikt.
Als er toch kleine (hemd)tassen worden aangeboden, zijn de meest duurzame materialen hogedichtheid-polyetheen (HDPE), zetmeelblend/biobased polyetheen (BIO-PE) en gerecycled papier.
Dokken voor een tasje
Staatssecretaris Mansveld weet nu wat haar te doen staat. Wil het uitbannen van de plastic tasjes enige kans van slagen hebben, dan moet ze inzetten op informeren van winkeliers én klanten over duurzaam gebruik van draagtassen, herbruikbare draagtassen promoten en vooral winkeliers toestaan een prijsje aan de tasjes te hangen. Ze kan alvast beginnen met de factsheet en filmpjes van het KIDV aan haar ambtenaren voor te leggen.
Fotocredits: 'Recycle Bag Lady', Mike Krzeszak
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Weet best dat we het in Nederland goed hebben. Maar laten we de armoedemonitor toch zo af en toe eens checken. Bij die plastics zijn we zo terug. Er zijn zulke arme mensen dat ze de prijs van een plastic zakje niet eens kunnen betalen.
Dat is een goede raad....de bonte schakering van arme oorden. Vorige week heb ik een stukje gepubliceerd over het land waar paus Franciscus op bezoek is geweest. De armoe zwerft daar door de straten, maar daar heeft de paus niks van gezien. De 110.000 straat en zwerfkinderen in Manila werden in kooien opgeborgen en aan muren vastgeketend. Manila moest "opgeschoond" voor het pauselijk bezoek. Driehonderd jaar katholicisme heeft niets opgeleverd. Liefde voor de kinderen, de armen en verdrukten is toch de core business van de Rooms Katholieke Kerk. Katholieke zeggen ook altijd: "Zo God het wil". God heeft niet het goede met deze kinderen voor en zijn kerk dus evenmin.
Tegen zulke achtergronden kan ik me niet druk maken over die plastic zakje...de ene vervuiler laat de ander betalen. Het zij zo.
Dat wel natuurlijk. Maar buiten de armoede bij de voedselbank klanten lijkt het mij misplaatst dit land een armoedig (in financieel opzicht) land te noemen.
Zo zien we maar weer dat niet alleen in de natuur alles met elkaar is verbonden, maar ook in de bancaire wereld. Hoewel ik sommige discussies ook wel eens doe verzanden in een die niet helemaal met het oorspronkelijk onderwerp heeft te maken vind ik toch dat we moeten blijven plakken bij die gedemoniseerde wegwaaizakjes. Betalen deden we, doen we, en blijven we doen. Linksom of rechtsom.
Vertreed je eens naar de bonte schakering aan arme oorden buiten NL Henk en ontdek daar wat armoede is.
Laatste regel uit je resumé: “Rabobank pleegt typische witteboorden criminaliteit” is het antwoord op je laatste regel hieronder, zoals Jarno ook terecht heeft opgemerkt.
Henk #16. Wat betreft je laatste zin een tip: lees je eigen profiel er eens op na ;)
Ben je Nederlander dan laat ik je er niet buiten, je deelt gewoon mee in onze armoede. Stom dat we het allemaal zover hebben laten komen. De veroorzakers van de grote crisis van 2008 zitten nu op de troon en bepalen nog meer dan tot nu toe wat wij te doen en te laten hebben. Banken hebben zo veel met de klanten op dat zij de voorwaarden voor welke handeling dan ook eenzijdig bepalen. Bankiers en beleggers regeren, maar zien niet vooruit. Overigens was ik even vergeten dat we die "flutzakjes" zelf allang betaalden.
Hoezo ben ik een RABO scherprechter? Ik volg alleen wat met name deze bank gedaan heeft, doet en nog aan kwaad zal doen. Weet je er start opnieuw een onderzoek in Amerika naar de handel en wandel van de Rabobank. Interessant te zien hoe ze her en der wat klappen te verwerken krijgen. De Land en Tuinbouw heeft de RABO in haar macht (85 % eigenaar) en helpen die op korte termijn om zeep. Rabo is hard voor land en tuinbouw. De vaak misleide ondernemers, gedwongen als deze zijn, moeten hard zijn of nog worden en een beroep doen op de wettelijke zorgplicht van deze Rabobank. In onze regio zijn veel ondernemers in land en tuinbouw die hun producten aan huis verkopen. Enkele van hen hebben nog geen betaalautomaatje. Medewerker van de plaatselijke Rabobank gaat dit winkeltje opzoeken en maant de eigenaresse toch maar zo'n ding aan te schaffen. Hoeveel moet ze betalen? 800 euro, zegt de medewerker. De eigenaresse niet voor een kleintje vervaard antwoordt: Op je rug met dat ding! Vervolgens, je mag het geloven of niet, biedt dezelfde medewerker na overleg met zijn baas het apparaat gratis aan. De automatisering mag wat kosten. Dit is toch regelrecht bedrog!
Nog één waar gebeurd verhaal. De briefwisseling heb ik in mijn bezit. Een man, begin zestig, krijgt klachten, gaat naar de dokter etc. Geconstateerd wordt agressieve leverkanker. Nog drie maanden te leven. Deze man, 40 jaar lid, van de Rabobank en al zijn hebben en houden gelegd in handen van de Rabobank. Hij wil zijn vrouw en kinderen goed achterlaten. Verzoekt de bank geen verklaring van erfrecht te eisen wanneer hij komt te overlijden. De directie van deze bank na overleg met Rabo Nederland laat deze man weten dat ze vraag niet kunnen beantwoorden, aangezien hij nog niet overleden is en dus is zo'n verzoek niet van toepassing.
Waren er maar veel meer scherprechters als ik. Trouwens hoe kom je aan die kennis dat ik een RABO scherprechter ben?
‘Onze’ armoede? Wil je mij er buiten laten? Behalve kostenloos ouwehoeren in deze draadjes is niets gratis in deze wereld Henk. De nu verboden zgn. ‘gratis’ flutzakjes zaten verdisconteerd in het product. Jij moet dat — zeker als RABO scherprechter — weten dunkt mij.