In Nederland is de exotische wolhandkrab een plaag. Hij leeft in zoete wateren, zoals de Biesbosch, en trekt voor zijn voortplanting via de rivieren naar de kust. In andere landen, zoals Italië en vooral China, zijn mensen gek op de krabben. Mogelijkheden voor het oprapen dus voor een beetje visser en handelaar. Maar helaas: de Nederlandse wateren waar de wolhandkrabben graag vertoeven zijn aangewezen als 'dioxine-water'. Sinds 2011 zijn de Biesbosch, de benedenrivieren en het kustwater voor de Haringvlietsluizen verboden gebied. Er mag niet gevist worden, hoeveel heerlijke wolhandkrabben er ook zitten.

Dioxine-krab
Vorige week meldde het Openbaar Ministerie dat het een inval had gedaan bij een vishandelaar uit Urk die er van wordt verdacht dat hij 'bewust wolhandkrab met een te hoog dioxinegehalte heeft verhandeld', schrijft EVMI. Het onderzoek volgt op de vondst van een partij wolhandkrabben met hoge dioxinegehaltes in Italië, die van de betreffende vishandelaar afkomstig was.
De Urker zou honderden kilo's wolhandkrab gekocht hebben terwijl hij wist dat de krab uit dioxine-vervuilde wateren afkomstig was. Eerder al hield het OM een visser aan die net terugkwam van een vistocht nabij de Haringvlietsluizen.

Concurrentievervalsing en consumentenwantrouwen
Het OM schrijft: 'Met de illegale handel in wolhandkrab zijn forse winsten te behalen. De illegale handel in wolhandkrab uit dioxinewateren werkt concurrentievervalsend en het kan risico’s voor de volksgezondheid met zich meebrengen. Fraude ondermijnt het vertrouwen dat consumenten moeten kunnen stellen in de veiligheid van voedsel. Dat is ernstig, daarom treedt de overheid hiertegen op.'

Fotocredits: Christian Fischer, via Wikimedia
Dit artikel afdrukken