Een middel dat voorkomt dat je dik wordt, is goud waard. Dat zou je tenminste denken. Als we de resultaten van een Canadees onderzoek mogen geloven, hebben we dat wondermiddel echter allemaal allang in huis: aardappels. Een sprookje?
Wonderlijk
Lang, nou eigenlijk niet eens zo heel lang geleden, kwamen een Canadese plantenwetenschapper en een voedingsdeskundige elkaar toevallig tegen op reis. ‘’Goh, zullen we eens onze kennis bijeen brengen en samen een studie uitvoeren’’, zei de ene onderzoeker tegen de andere. Zo gezegd, zo gedaan. Beide wetenschappers gingen aan de slag. De één was professor in de diëtiek en humane voeding, de ander in de plantenwetenschappen en expert op het gebied van aardappels en polyfenolen.
Polyfenolen zijn chemische verbindingen uit planten met magische eigenschappen. Ze hebben een ontstekingsremmende en anticarcinogene (antikankerverwekkende) werking. De onderzoekers hadden een plan: ze haalden die magische stoffen uit de aardappels en gaven ze aan muizen. De muisjes, met een gewicht van 25 gram, aten 10 weken hun buikje rond aan een rijkelijke hoeveelheid voedsel en groeiden als kool. Maar de muizen die snoepten van het polyfenol kwamen in plaats van 16 gram maar 7 gram aan.
De wetenschappers waren zo verbaasd dat ze het onderzoek herhaalden met een aardappel-polyfenol uit een ander land hier ver-ver vandaan. Maar er gebeurde precies hetzelfde met de muizen. ‘’Het wonder is geschied’’, moeten ze gezegd hebben.
Realiteit
Terug naar de werkelijkheid. Blijven de Fransen dan slank bij hun vetrijke dieet door de polyfenolen in aardappels en wijn? En waren wij als aardappel-eters dan nog veel dikker geweest zonder deze knol? Waarschijnlijk niet, de bijzondere werking in muizen vonden de onderzoekers bij een hoeveelheid polyfenolen afkomstig uit 30 aardappels, dan kun je nagaan hoeveel aardappels een mens moet eten voor hetzelfde effect. Bij zo’n grote hoeveelheid is het niet alleen lastig om slank te blijven, het kon ook wel eens giftig zijn: ‘’Alle Dinge sind Gift und nichts ist ohne Gift; allein die Dosis macht, dass ein Ding kein Gift ist", zei een bekende toxicoloog eens.
Lijnsupplement
Door de studie is wel een potentieel voedingssupplement geboren. Uiteraard gaat er nog wat onderzoek aan vooraf, maar het team van wetenschappers hoopt patent op het aardappel-extract te krijgen. Dat scheelt weer heel wat zorgen over onze voeding: naast dat we ons geen zorgen maken over het eten van voldoende groente (want daarvoor slikken we een pilletje), hoeven we straks ook misschien geen balansdag meer te houden. Lijnen lijkt wel te lukken met aardappelextract.
Fotocredits:Pat Pilon
Dit artikel afdrukken
Wonderlijk
Lang, nou eigenlijk niet eens zo heel lang geleden, kwamen een Canadese plantenwetenschapper en een voedingsdeskundige elkaar toevallig tegen op reis. ‘’Goh, zullen we eens onze kennis bijeen brengen en samen een studie uitvoeren’’, zei de ene onderzoeker tegen de andere. Zo gezegd, zo gedaan. Beide wetenschappers gingen aan de slag. De één was professor in de diëtiek en humane voeding, de ander in de plantenwetenschappen en expert op het gebied van aardappels en polyfenolen.
Polyfenolen zijn chemische verbindingen uit planten met magische eigenschappen. Ze hebben een ontstekingsremmende en anticarcinogene (antikankerverwekkende) werking. De onderzoekers hadden een plan: ze haalden die magische stoffen uit de aardappels en gaven ze aan muizen. De muisjes, met een gewicht van 25 gram, aten 10 weken hun buikje rond aan een rijkelijke hoeveelheid voedsel en groeiden als kool. Maar de muizen die snoepten van het polyfenol kwamen in plaats van 16 gram maar 7 gram aan.
De wetenschappers waren zo verbaasd dat ze het onderzoek herhaalden met een aardappel-polyfenol uit een ander land hier ver-ver vandaan. Maar er gebeurde precies hetzelfde met de muizen. ‘’Het wonder is geschied’’, moeten ze gezegd hebben.
Realiteit
Terug naar de werkelijkheid. Blijven de Fransen dan slank bij hun vetrijke dieet door de polyfenolen in aardappels en wijn? En waren wij als aardappel-eters dan nog veel dikker geweest zonder deze knol? Waarschijnlijk niet, de bijzondere werking in muizen vonden de onderzoekers bij een hoeveelheid polyfenolen afkomstig uit 30 aardappels, dan kun je nagaan hoeveel aardappels een mens moet eten voor hetzelfde effect. Bij zo’n grote hoeveelheid is het niet alleen lastig om slank te blijven, het kon ook wel eens giftig zijn: ‘’Alle Dinge sind Gift und nichts ist ohne Gift; allein die Dosis macht, dass ein Ding kein Gift ist", zei een bekende toxicoloog eens.
Lijnsupplement
Door de studie is wel een potentieel voedingssupplement geboren. Uiteraard gaat er nog wat onderzoek aan vooraf, maar het team van wetenschappers hoopt patent op het aardappel-extract te krijgen. Dat scheelt weer heel wat zorgen over onze voeding: naast dat we ons geen zorgen maken over het eten van voldoende groente (want daarvoor slikken we een pilletje), hoeven we straks ook misschien geen balansdag meer te houden. Lijnen lijkt wel te lukken met aardappelextract.
Fotocredits:Pat Pilon
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het is al lang bekend dat muizen op een dieet dat rijk is aan tannine (een polyphenol) aanvankelijk vermageren. Dit komt doordat polyphenolen sterk binden aan eiwitten op o.a. epitheelcellen van de darm. Hierdoor wordt de opname van voedsel geremd. Na enkele dagen neemt het gewicht weer toe, doordat hun speekselklieren als reactie tannine-bindende eiwitten gaan secreteren. De toxische effecten van tannines worden dan al in de mond geneutraliseerd. In speeksel van herkauwers, maar ook van mensen, worden deze eiwitten continue uitgescheiden.