Dat zegt Milieudefensie vandaag te vrezen met een rapport van WUR Alterra in de hand.
Melkquotum
Vanaf komend voorjaar verdwijnt het zogenaamde melkquotum. Dat was door de EU ingesteld om boeren te weerhouden van overproductie. De EU heeft besloten vanaf 2015 melkveehouders als echte ondernemers te beschouwen. Ze moeten dan zelf kunnen inschatten hoe groot de vraag naar de melk van hun boerderij is en daar hun productie op afstemmen. Toen de Nederlandse boeren dat hoorden, gingen alle remmen los. Zozeer dat Nederland een forse boete moet betalen wegens nu al gerealiseerde overproductie, terwijl de melkprijzen fors zijn gedaald.
De nieuwe EU-commissaris van Landbouw, Phil Hogan, zei vorige week dat Nederlandse boeren beter moeten leren plannen en voor straf de boete moeten betalen. Mogelijk dacht hij erbij 'dat belooft nog wat, dus beter nu geleerd dan later de broek nog erger gescheurd'.
Verkrotting
Ook Alterra vreest de productiedrang onder Nederlandse boeren en vermoedt dat ze juist geen tred met de markt en hun omgeving weten te houden. Het percentage buitenkoeien zal daardoor afnemen, voorspelt deze gespecialiseerde afdeling van de Wageningse Universiteit. Het aantal grote stallen zal toenemen en het landschap ontsieren. Daarnaast zal het landschap letterlijk verkrotten omdat te kleine boerderijen en stallen leeg komen te staan. Naar schatting zal over 15 jaar 15 miljoen m2 aan stallen leeg staan weg te kwijnen in het landschap.
Vandaag wordt er door boeren, zuivelaars, detailhandel en overheid gesproken over het Convenant Weidegang. Dat bepaalt dat op minstens 73% van de Nederlandse melkveebedrijven de koeien naar buiten moeten kunnen. Maar dat cijfer lijkt achterhaald: ”nu staat 65 procent van de koeien nog maar buiten, drie jaar geleden was dat nog 72 procent, blijkt uit het rapport van Alterra. Voor de koeien, het milieu en het landschap een zorgelijke zaak.” Alterra verwacht dat het percentage in 2020 op 57% zal liggen.
Het draait allemaal om stront
Het nieuws over koeien in Nederland wordt steeds ingewikkelder voor consumenten om te volgen. Onlangs werd de nieuwe melkveewet aangenomen die via de grondgebondenheid van fosfaat ook iets van weidegang beoogde te redden. Een ander debat gaat over de zgn. Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) waarin de uitstoot van ammoniak door de besmetting van akkers door middel van, met name, koeienpoep - en dus uiteindelijk ook het aantal dieren - zou moeten worden beteugeld.
De PAS is echter bedoeld om natuurgebieden te beschermen. De melkveewet is er om boeren hun land niet over te laten bemesten, cq. geen (nog groter) overschot aan mest in Nederland te verzamelen. Het Convenant Weidegang is er om de koe in de wei te blijven zien; dat zullen boeren graag verzorgen als ze daar burgers blij mee maken op hun zondagse fietstochtje of ritje met de NS door de weilanden. Maar uiteindelijk gaat het toch weer om - zo zegt ook Milieudefensie - de mestsilo's die het beeld niet mogen verstoren.
Teveel stront dus, daar gaat het allemaal om. Of je het nou vanuit fosfaat, ammoniak, de natuur of weidegang bekijkt. Dat maakt het toch weer lekker simpel.
World Animal Protection (WAP) maakte het vandaag op weer een heel andere manier tastbaar: 1 op de 5 producten in de Nederlandse super komt van koeien met weidegang.
Fotocredits: rustende koeien, ednl
Dit artikel afdrukken
Melkquotum
Vanaf komend voorjaar verdwijnt het zogenaamde melkquotum. Dat was door de EU ingesteld om boeren te weerhouden van overproductie. De EU heeft besloten vanaf 2015 melkveehouders als echte ondernemers te beschouwen. Ze moeten dan zelf kunnen inschatten hoe groot de vraag naar de melk van hun boerderij is en daar hun productie op afstemmen. Toen de Nederlandse boeren dat hoorden, gingen alle remmen los. Zozeer dat Nederland een forse boete moet betalen wegens nu al gerealiseerde overproductie, terwijl de melkprijzen fors zijn gedaald.
De nieuwe EU-commissaris van Landbouw, Phil Hogan, zei vorige week dat Nederlandse boeren beter moeten leren plannen en voor straf de boete moeten betalen. Mogelijk dacht hij erbij 'dat belooft nog wat, dus beter nu geleerd dan later de broek nog erger gescheurd'.
Verkrotting
Ook Alterra vreest de productiedrang onder Nederlandse boeren en vermoedt dat ze juist geen tred met de markt en hun omgeving weten te houden. Het percentage buitenkoeien zal daardoor afnemen, voorspelt deze gespecialiseerde afdeling van de Wageningse Universiteit. Het aantal grote stallen zal toenemen en het landschap ontsieren. Daarnaast zal het landschap letterlijk verkrotten omdat te kleine boerderijen en stallen leeg komen te staan. Naar schatting zal over 15 jaar 15 miljoen m2 aan stallen leeg staan weg te kwijnen in het landschap.
Vandaag wordt er door boeren, zuivelaars, detailhandel en overheid gesproken over het Convenant Weidegang. Dat bepaalt dat op minstens 73% van de Nederlandse melkveebedrijven de koeien naar buiten moeten kunnen. Maar dat cijfer lijkt achterhaald: ”nu staat 65 procent van de koeien nog maar buiten, drie jaar geleden was dat nog 72 procent, blijkt uit het rapport van Alterra. Voor de koeien, het milieu en het landschap een zorgelijke zaak.” Alterra verwacht dat het percentage in 2020 op 57% zal liggen.
Het draait allemaal om stront
Het nieuws over koeien in Nederland wordt steeds ingewikkelder voor consumenten om te volgen. Onlangs werd de nieuwe melkveewet aangenomen die via de grondgebondenheid van fosfaat ook iets van weidegang beoogde te redden. Een ander debat gaat over de zgn. Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) waarin de uitstoot van ammoniak door de besmetting van akkers door middel van, met name, koeienpoep - en dus uiteindelijk ook het aantal dieren - zou moeten worden beteugeld.
De PAS is echter bedoeld om natuurgebieden te beschermen. De melkveewet is er om boeren hun land niet over te laten bemesten, cq. geen (nog groter) overschot aan mest in Nederland te verzamelen. Het Convenant Weidegang is er om de koe in de wei te blijven zien; dat zullen boeren graag verzorgen als ze daar burgers blij mee maken op hun zondagse fietstochtje of ritje met de NS door de weilanden. Maar uiteindelijk gaat het toch weer om - zo zegt ook Milieudefensie - de mestsilo's die het beeld niet mogen verstoren.
Teveel stront dus, daar gaat het allemaal om. Of je het nou vanuit fosfaat, ammoniak, de natuur of weidegang bekijkt. Dat maakt het toch weer lekker simpel.
World Animal Protection (WAP) maakte het vandaag op weer een heel andere manier tastbaar: 1 op de 5 producten in de Nederlandse super komt van koeien met weidegang.
Fotocredits: rustende koeien, ednl
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Weer een fraai staaltje parasiteren op kosten van de agrarische sector. In de zakenwereld is dat goed geregeld: klacht aan de broek vanwege misleidende reclame. Het aantal melkkoeien in de wei is vorig jaar met 40.000 dieren gestegen tot 1,1 miljoen. Sector stimuleert weidegang, betaalt kosten uit eigen zak en wordt vervolgens voor rotte vis uitgescholden. Voorstel: deel contributie Milieudefensie reserveren voor maatschappelijke wens koeien in de wei.
Of moet ik zeggen een deel van de subsidie?
HetNationaal Landschap Noordoost-Twente wordt de laatste jaren vreselijk ontsierd door megastallen, zo groot als hangars op een vliegveld, maar dan om de paar kilometers. Dit is niet meer het landschap zoals bedoeld. De stallen zijn veel groter dan de loodsen die zich op de aangewezen industrieterreinen bevinden. De vele karakteristieke boerderijen vallen daarbij gewoon in het niet. Bovendien zijn ze oer lelijk; beton met golfplaten. Wekelijks lees ik in de krant dat er weer een bij komt of uitbreidt, onder het kopje milieuvergunningen. Ondertussen zijn de heldere beken, waarin wij vroeger zwommen, bruine schuimende afvoergoten geworden. Koeien lopen er nog wel regelmatige in de wei, maar de andere effecten van deze schaalvergroting zijn veel erger. De de landweggetjes kunnen het zware vrachtverkeer nauwelijks nog aan, wat wandelaars en fietsers noodzaakt om telkens de berm in te duiken. Voor de wuivende graanvelden met korenbloemen en klaprozen moet je nu eerst de grens met Duitsland over. Maar ook daar wordt steeds meer overgeschakeld op maïs voor de Nederlandse bedrijven, met hulp van onze mestoverschotten. Het idee is goed bedoeld, maar de grootschaligheid past hier echt niet.
@joep maar het ontgaat jou wel weer dat die boeren met die lelijke stallen van jou geld moeten verdienen, dus je acht je drang naar een nostalgisch landschap belangrijker dan het recht om te groeien. Verder is het water in Nederland nog nooit zo schoon geweest, dus maak ons niet wijs dat het water in de beken bij jou bruin is van de stront.
Joep#3, hoe is het landschap dan bedoeld? En door wie?