Fosfor is de basis voor leven en dus voor de groei van alles wat we eten. De voorraden die we ter beschikking hebben om er kunstmest van te maken zijn echter eindig. De wereldvoorraad aan fosfaat zou volgens sommigen al binnen 50 jaar op zijn, al zijn er ook optimisten die denken dat we nog wel zo'n 100 jaar vooruit kunnen. Vervelend voor ons is dat de belangrijkste voorraden liggen in gebieden die buiten invloedssfeer van het Westen liggen: China en Marokko. Dat is niet gunstig omdat juist ook de vraag naar voedsel de komende decennia zal groeien in de niet-Westerse delen van de wereld.
Nutriënten 'herwinnen'
Om die reden gaat het Europese project Refertil op zoek naar alternatieve bronnen of terugwinmogelijkheden van fosfor. Ze denken daarbij aan 'de verwerking van stedelijk organisch afval, nevenproducten van de voedingsindustrie en organisch afval van de landbouw' teneinde nutriënten te kunnen 'herwinnen'.
De onderzoekers in Refertil denken een ongebruikelijke, maar efficiënte bron te hebben gevonden te hebben: varkensbotten. Botten zijn rijk aan fosfor en andere mineralen. Door de beenderen in een zuurstofvrije omgeving te verhitten tot 600 graden veranderen ze in biochar. In de verkoolde botresten zit maar liefst 30% fosfor en daarnaast ook veel calcium. Dat maakt het tot een 'ideale fosformeststof voor bioboeren', schrijft Vilt.
'Biochar' van varkensbotten
De varkensbotten-biochar blijkt een een 'hoogkwalititatieve meststof' te zijn. Of het ook haalbaar is de stof commercieel te ontwikkelen, zal moeten blijken in de (prijs)vergelijking met andere meststoffen. De onderzoekers zijn daar optimistisch over: 'Binnen de vijf jaar zou dat het geval kunnen zijn', schrijft Vilt.
Aanslag op CO-2 plafond
In het Refertil-project wordt door 10 EU-lidstaten samengewerkt. Vanuit Nederland is Wageningen UR betrokken. Het projectbudget bedraagt 4,15 miljoen euro, waarvan de EU 2,99 miljoen euro voor zijn rekening neemt.
De onderzoekers vergeten een belangrijk nadeel van manier van fosfaatherwinning te noemen: het kost een enorme stoot energie en doet dus een forse aanslag op het toegelaten CO2-plafond
Fotocredits: 'biochar', velacreations
Dit artikel afdrukken
Nutriënten 'herwinnen'
Om die reden gaat het Europese project Refertil op zoek naar alternatieve bronnen of terugwinmogelijkheden van fosfor. Ze denken daarbij aan 'de verwerking van stedelijk organisch afval, nevenproducten van de voedingsindustrie en organisch afval van de landbouw' teneinde nutriënten te kunnen 'herwinnen'.
De onderzoekers in Refertil denken een ongebruikelijke, maar efficiënte bron te hebben gevonden te hebben: varkensbotten. Botten zijn rijk aan fosfor en andere mineralen. Door de beenderen in een zuurstofvrije omgeving te verhitten tot 600 graden veranderen ze in biochar. In de verkoolde botresten zit maar liefst 30% fosfor en daarnaast ook veel calcium. Dat maakt het tot een 'ideale fosformeststof voor bioboeren', schrijft Vilt.
'Biochar' van varkensbotten
De varkensbotten-biochar blijkt een een 'hoogkwalititatieve meststof' te zijn. Of het ook haalbaar is de stof commercieel te ontwikkelen, zal moeten blijken in de (prijs)vergelijking met andere meststoffen. De onderzoekers zijn daar optimistisch over: 'Binnen de vijf jaar zou dat het geval kunnen zijn', schrijft Vilt.
Aanslag op CO-2 plafond
In het Refertil-project wordt door 10 EU-lidstaten samengewerkt. Vanuit Nederland is Wageningen UR betrokken. Het projectbudget bedraagt 4,15 miljoen euro, waarvan de EU 2,99 miljoen euro voor zijn rekening neemt.
De onderzoekers vergeten een belangrijk nadeel van manier van fosfaatherwinning te noemen: het kost een enorme stoot energie en doet dus een forse aanslag op het toegelaten CO2-plafond
Fotocredits: 'biochar', velacreations
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Eeeeeeeeeeeindelijk, hergebruik van organisch materiaal, nu ook nog eens al het groente en fruitafval tot compost maken, ondanks dat er pesticiden in achter kunnen blijven altijd nog beter dan iets neps.
@Astrid, beender-, bloed- en verenmeel wordt al eeuwen gebruikt in de landbouw. Nederland had volgens wiki in 1840 al beendermeelfabrieken. Ook op dit moment wordt met name in de bio landbouw op grote schaal beender- en verenmeel gebruikt als meststof. Als je morgen een bigbag met 1,5 ton beendermeel op stoep wilt, kan dat geregeld worden.
En voor zover ik weet, wordt in Nederland alle AGF afval tot (AGF)compost verwerkt. Als je door de Flevopolders rijdt, zie je overal bergen liggen.
En alle organisch afval en resten van de voedingsmiddelen industrie gaan de vergisters in. Daar is zelfs een tekort aan zgn. co-produkt, met als gevolg sterk oplopende prijzen.
Ik hoop dat ik me vergis, maar het lijkt me een hele goede oplossing voor een probleem wat niet meer bestaat. De voedselketen kan zich al lang de luxe niet meer veroorloven om restprodukt te verspillen.
Astrid, de markt is al zo ver dat ik vanuit Vlaanderen al diverse malen heb gehoord (maar nooit bevestigd heb gekregen) dat er handel is in eeuwenoude mensenbotten uit oude begraafplaatsen.
Hoe kan een artikel als deze dan nieuws zijn? Zijn wij in NL de enigen die zo slim zijn dat "het Europese project Refertil op zoek gaat naar alternatieve bronnen of terugwinmogelijkheden van fosfor."?