Het gaat slecht met supers die hun prijzen niet op tijd omlaag weten te krijgen in hun strijd tegen Aldi en Lidl aan de onderkant en de EkoPlaza aan de bovenkant. Terwijl supers nog maar een jaar geleden werden gezien als oppermachtige uitknijpers, wordt langzaam duidelijk dat ze niet het roofdier maar de prooi zijn als slachtoffer van hun eigen succes.

Misgrijpen
Die trend wordt pijnlijk zichtbaar bij de 'Belgische Albert Heijn' Delhaize. Delhaize was de betere super van het land, maar wordt op dit moment geteisterd door half lege schappen en, derhalve, klanten die helemaal niet meer komen. Klanten mis laten grijpen in je winkel is immers een doodzonde. Dan gaan die wel naar een andere winkel.

Gevallen, opgestaan, maar vol in de remmen
Delhaize wil de inkomens van werknemers verlagen om het hoofd boven water te houden. Het personeel en de bonden kondigden daarop aan in staking te gaan en 'langzaamaan-acties' in te zetten. Dat gebeurde onder meer op de distributiecentra, zodat de winkels lege schappen gaan vertonen. De Belgische krant De Morgen komt met een analyse van de opbouw van het conflict tussen de directie en het personeel. Het is net zoiets als wielrennen, schrijft de krant: "een wielrenner die van zijn fiets valt, haalt de opgelopen achterstand niet meer in. Ook niet als hij met dezelfde snelheid blijft rijden." Delhaize zou zelfs vol in de remmen rijden. "U begrijpt dat het personeel in deze omstandigheden weinig zin heeft om zich flexibel op te stellen", zegt een vakbondswoordvoerder met kritiek op de opstelling van de directie tegen de krant.

Het personeel raakt ook zichzelf
Onderwijl raken de schappen met merkartikelen steeds leger. Slimme filiaalchefs gaan lokaal vers inkopen. Dat kan immers buiten de centrale inkoop om, al vergt het veel organisatietalent.

Delhaize heeft het moeilijk. Als het bedrijf onderuit gaat, heeft het personeel daarmee helaas ook zichzelf.

Fotocredits: Polycart
Dit artikel afdrukken