De Amish - een bijzondere bevolkingsgroep in het oosten van de VS - staan vooral bekend vanwege hun in het verleden wortelende 'onbedorven' en pure leefgewoonten. Dat blijkt echter niet op te gaan voor hun landbouwmethoden, schrijft Grist.
De afgelopen jaren troffen overheidscontroleurs hoge concentraties van nitraten en E.coli bacteriën aan in het water bij en rond Amish-boerderijen. Niet alleen spoelt de dierlijke mest gewoon van het erf en uit de stal zo het oppervlaktewater in, ook de eigen drinkwaterbronnen zijn regelmatig verontreinigd. Zo'n 85% van de Amish boeren kreeg een officiële waarschuwing. Zij moesten hun water- en mestbehandeling aanpassen aan de moderne tijd of maatregelen nemen om vervuiling tegen te gaan.
Deel zelfstandigheid verdwijnt
Want de consequenties van het veronachtzaamde milieubeheer door de Amish-boeren blijkt zich aanzienlijk verder uit te strekken dan de nabije waterlopen en hun eigen watervoorziening. De Chesapeake baai is zo erg verontreinigd door algenbloei dat er hele 'dode zones' zijn waarin geen vis of krab kan overleven. De meeste vervuiling is afkomstig van de landbouw - en er zijn drie 'hot spots' die het leeuwendeel voor hun rekening nemen. De eerste twee, de Shenandoah vallei en het Delmarva Peninsula, huisvesten een aantal grootschalige dierhouderijen, met duizenden kippen of koeien. Zij opereren onder streng toezicht en zijn aan vergunningen gebonden. De derde hot spot is de Amish gemeenschap in Lancaster County - kleinschalige boeren met enige tientallen dieren. Maar met een enorme - onverwerkte - mestproductie. Daar komt nog bij dat hun landbouwmethoden zelf ook al niet milieuvriendelijk zijn. Ploegen zoals de Amish doen scheurt de bodem open en bevordert erosie. De mest spoelt uit en komt niet bij de te bemesten gewassen terecht.
Dingen zullen gaan veranderen voor de Amish. De overheid zit niet stil en heeft miljoenenprogramma's gestart om de vervuiling terug te dringen. Denk daarbij aan voorzieningen als hekken om koeien van de riviertjes weg te houden, opvangcapaciteit voor regenwater, aanplant van bossen langs waterstromen en mestopslagsystemen. Vaak zijn die maatregelen te duur en te omvangrijk om door een boer alleen genomen te worden. Dat betekent dat de Amish een stukje van hun zelfstandigheid zullen moeten inleveren. Geen overheidsinvestering of -subsidie zonder toezicht immers. Maar met het oog op het milieu en hun eigen gezondheid kunnen zelfs de Amish niet op de oude voet voortgaan.
Fotocredits: Joanna Poe
Dit artikel afdrukken
De afgelopen jaren troffen overheidscontroleurs hoge concentraties van nitraten en E.coli bacteriën aan in het water bij en rond Amish-boerderijen. Niet alleen spoelt de dierlijke mest gewoon van het erf en uit de stal zo het oppervlaktewater in, ook de eigen drinkwaterbronnen zijn regelmatig verontreinigd. Zo'n 85% van de Amish boeren kreeg een officiële waarschuwing. Zij moesten hun water- en mestbehandeling aanpassen aan de moderne tijd of maatregelen nemen om vervuiling tegen te gaan.
Deel zelfstandigheid verdwijnt
Want de consequenties van het veronachtzaamde milieubeheer door de Amish-boeren blijkt zich aanzienlijk verder uit te strekken dan de nabije waterlopen en hun eigen watervoorziening. De Chesapeake baai is zo erg verontreinigd door algenbloei dat er hele 'dode zones' zijn waarin geen vis of krab kan overleven. De meeste vervuiling is afkomstig van de landbouw - en er zijn drie 'hot spots' die het leeuwendeel voor hun rekening nemen. De eerste twee, de Shenandoah vallei en het Delmarva Peninsula, huisvesten een aantal grootschalige dierhouderijen, met duizenden kippen of koeien. Zij opereren onder streng toezicht en zijn aan vergunningen gebonden. De derde hot spot is de Amish gemeenschap in Lancaster County - kleinschalige boeren met enige tientallen dieren. Maar met een enorme - onverwerkte - mestproductie. Daar komt nog bij dat hun landbouwmethoden zelf ook al niet milieuvriendelijk zijn. Ploegen zoals de Amish doen scheurt de bodem open en bevordert erosie. De mest spoelt uit en komt niet bij de te bemesten gewassen terecht.
Dingen zullen gaan veranderen voor de Amish. De overheid zit niet stil en heeft miljoenenprogramma's gestart om de vervuiling terug te dringen. Denk daarbij aan voorzieningen als hekken om koeien van de riviertjes weg te houden, opvangcapaciteit voor regenwater, aanplant van bossen langs waterstromen en mestopslagsystemen. Vaak zijn die maatregelen te duur en te omvangrijk om door een boer alleen genomen te worden. Dat betekent dat de Amish een stukje van hun zelfstandigheid zullen moeten inleveren. Geen overheidsinvestering of -subsidie zonder toezicht immers. Maar met het oog op het milieu en hun eigen gezondheid kunnen zelfs de Amish niet op de oude voet voortgaan.
Fotocredits: Joanna Poe
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Jammer dat de opgelegde regels geen rekening houden met de verminderde CO2 uitstoot en andere milieuvoordelen die voortvloeien uit de manier waarop de Amish boeren. Compensatie zou kunnen worden toegestaan zonder te vervallen in het najagen van regels die eigenlijk bedoeld zijn voor een heel andere vorm van landbouw.
Overigens is de ploeg op de foto bij het stigmatiserende artikel in Grist - hoewel speciaal bedoeld voor paardentractie - een moderne ploeg die met een wielaangedreven hydraulische regeling zeer nauwkeurig kan worden afgesteld. In Zeeland heeft een biologische boer ook zo'n moderne ploeg en wordt bewezen dat de bodemerosie juist minder is. Paarden hebben nl. in tegenstelling tot landbouwtractoren nauwelijks insporing en geven daardoor een vruchtbaarder bodem bij minder mestgebruik.
Het afspoelen van mest kan met eenvoudige maatregelen worden tegengegaan zonder meteen een hetze te voeren tegen wat als een 'afwijkende godsdienstige secte' wordt ervaren. De kop boven dit artikel doet geen recht aan de manier waarop deze mensen boeren.
Ed, daar zeg je iets bijzonders. Grist is immers het blad dat gaat voor een betere wereld. Het punt dat hier gemaakt is: overbemesting. Ik zou weleens willen weten hoe hun verhouding plantaardige teelt/voer(import)/mest eruit ziet. Op basis van bovenstaand stuk verwacht ik dat die niet echt in balans is. Weet jij het?
Juist in Nederland worden daar op dit moment woeste discussies over gevoerd.
Dick, de hoge organic (?) opbrengsten van de Amish kunnen uitsluitend behaald worden door input van elders. Als ik het me goed herinner heb ik dat hier wel eens ergens gepost.
Hetzelfde probleem dat de Amish hebben hadden wij vroeger ook. Naast de boerderij de wel met een roodkoperen pomp met geelkoperen ringen bij de terazzo spoelbak en een geelkoperen pomp met rookoperen ringen aangesloten op het regenwater van het dak van de boerderij. Wij dronken water uit de wel. Achter de boerderij de mesthoop waarvan de jirre (gier) natuurlijk in de bodem zonk en mogelijk het drinkwater vervuilde. Wij wisten het niet. Toen de zegeningen van de vooruitgang kwamen werd het riool in de wel gelaten. Hoi, hoi.
Ed, is die hydrauliek niet bedoeld om deze kantelploeg niet te laten kantelen? Niks moderns aan trouwens, iets dergelijks hadden wij ook. (zonder hydrauliek)
Ploegen heeft op erosiegevoelige gronden alles met erosie te maken, maar het ontgaat mij in dit geval volstrekt wat die ploeg er in Zeeland mee te maken heeft.
Verder vruchtbaarheid bij minder mest is ook al zo'n raar ding. Ik kan je niet volgen.
Dat is idd precies wat ik verwacht Hendrik en het blijkt niet zo'n gezegend milieuresultaat te hebben. Kun jij uitleggen hoe dat zo negatief kan zijn en of wij dat vroeger ook zo hadden?
Er zijn 250.000 Amish in Amerika en misschien nog enkele tienduizenden Mennonieten en andere soortgelijke groeperingen, o.a. in Canada. In de USA en Canada wonen ruim 334 miljoen "andere" inwoners die er allemaal lustig op los stoken in hun pickups, met hun vliegreizen en graangevoerde feedlotsystemen waar de stront in de "blue lagoon" en in de grond soms opgeslagen ligt van pakweg vijftig jaar intensieve productie, over de kwaliteit van het grondwater in de buurt van een feedlot zullen we het maar niet hebben. Ach, hoe gaat het spreekwoord ook alweer: "De splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen". Jammer dat we dat niet kunnen vertalen voor de Amerikaanse ambtenaren die hier de plank volledig misslaan. "Ramp voor het milieu?" Laat me niet lachen......