Tweede Kamerlid Gerard Schouw (D66) wil een einde maken aan de keurmerkenjungle en consumenten één helder instrument bieden waarmee ze in één oogopslag zien:
1. hoe zit het met het dierenwelzijn?
2. hoe gezond is een product?
3. hoe verantwoord is het geproduceerd?

Hij pleit voor een eenduidig, overkoepelend 'stoplicht'-systeem.

'Staatssecretaris verzaakt'
Om dat te bereiken wil Schouw staatssecretaris Sharon Dijksma voor zijn karretje spannen. Hij wil haar daar vandaag in de Kamer op aanspreken. Volgens hem moet de staatssecretaris 'supermarkten, dierenbescherming en organisaties als LTO Nederland om tafel zetten en dwingen afspraken te maken over een breed gedragen keurmerk. Dat verzaakt ze nu', stelt Schouw in het AD. Als er binnen een jaar geen afspraken op tafel liggen, moet er wetgeving komen, aldus Schouw.

'Verkapte marketing'
D66 sluit aan op de noodkreet van MilieuCentraal en de Consumentenbond, eerder dit jaar. Beide organisaties telden meer dan 170 keurmerken. Volgens D66 zijn veel van de huidige bestaande keurmerken eigenlijk verkapte vormen van marketing. Bovendien blijken bij veel keurmerken controle of toezicht te ontberen, terwijl consumenten daar wel op vertrouwen. Met name bij 'duurzame' vis- en vleeskeurmerken lijkt willekeur toe te slaan.

Consumenten raken de weg gewoon kwijt, stelde MilieuCentraal in 2012 bij de introductie van hun keurmerkenwijzer. De politiek lijkt zich daar nu bij aan te sluiten en via de staatssecretaris van Landbouw schoon schip te willen maken. D66 zou op steun van GroenLinks en ChristenUnie kunnen rekenen, meldt het AD.

Frankrijk: vijf-kleuren gezondheidsstoplicht
Recent meldden de Franse media dat het Ministerie van Volksgezondheid een kleurcodesysteem voor levensmiddelen gaat invoeren. Vooralsnog vrijwillig, maar wel voor alle producenten hetzelfde. Daarmee moeten Franse consumenten in één oogopslag de voedingswaarde van een levensmiddel kunnen vergelijken met andere producten of verpakkingen op het schap. Vijf kleuren: groen, geel, oranje, hardroze en rood, maken duidelijk hoe het zit met de calorieën, suiker, verzadigd vet en zout in een product, en geven daarmee een indicatie van de gezondheid ervan. Voedselveiligheids- en dierwelzijnsaspecten blijven bij dit systeem buiten beschouwing.

Te eenvoudig; patroon-Apps hebben de toekomst
Het voorstel van Schouw klinkt eenvoudig en is dat ook. Producten zijn bijvoorbeeld niet gezond of ongezond in absolute zin. Een volvette en zoete Magnum eens per maand kan geen kwaad en is niet ongezond. Iedere dag een Magnum is dat wel en dat geldt nog sterker voor het leefpatroon van mensen die er iedere dag eentje nemen. Hetzelfde geldt voor een patatje, maar ook voor een raw food eter die alleen maar appels eet.

Gezond eten is een kwestie van een gezond eetpatroon aanhouden. De werkelijke oplossingen zijn in de toekomst dan ook te verwachten van Apps waarmee je je eet- en leefpatroon bijhoudt en waar je op kunt instellen welke ethische eisen (zoals dierwelzijn, zorg voor het milieu en arbeidsuitbuiting) je aan producten stelt. In het recente verleden zijn reeds basisversies van dit type Apps uitgedacht en gerealiseerd. Het is niet ondenkbaar dat uiteindelijk partijen als Apple, Google en Microsoft die, buiten nationale overheden om, grootschalig in omloop zullen brengen in combinatie met hun wearables.

Fotocredits: bradleypjohnson
Dit artikel afdrukken