Goed nieuws: er zijn heel veel garnalen. Er is zelfs sprake van een extreme garnalenvangst. Dat komt door de warme nazomer. Er zijn er veel en ze zijn nog lekker groot ook. De vissers halen er zoveel in korte tijd uit zee, dat ze samen besloten nog maar 2 keer per week uit te varen. Meer kunnen mensen niet op.

Meer haalt bovendien de zee onnodig leeg en het bederft, net als bij de tomatentelers na de Russische boycot, de markt. Overaanbod stort de prijzen immers in een vrije val. Daarom moet de EU de tuinbouw nu te hulp komen. Die vissers zijn dus verstandige mensen. Ze proberen door zelfregulering al die vervelende effecten te voorkomen.

Geschift?
Maar wat doet de Nederlandse concurrentie-autoriteit, een uitvoerder van de wet die de Nederlandse overheid heeft ingesteld? Die maakt zich zorgen en vraagt zich af of dit wel mag. De vissers zouden namelijk het belang van de consumenten weleens kunnen schaden. Dat betekent dus dat we een Autoriteit Consument en Markt (ACM) hebben die de opdracht heeft vissers te verplichten tot overproductie en marktbederf. De autoriteit heeft besloten onderzoek in te stellen naar afspraken tussen de vissers die moeten voorkomen dat ze teveel vangen. Zij willen duurzaam omgaan met de garnalen in de zee en proberen hun financiële reikwijdte zodanig te behouden dat zij ons ook volgende jaar nog lekkere en voldoende garnalen kunnen laten eten.

Hier past een scherp commentaar bij het nieuws. In het licht van de thema's duurzaamheid, crisis in de financiële houdbaarheid van ons voedselsysteem en de lessen die voortvloeien uit de Russische voedselboycot moet een vraag gesteld worden: is de autoriteit wellicht geschift? Die vraag moet aan ons parlement gesteld worden. Daar wordt de wet in ons land voor- en vastgesteld en bepaald hoe die moet worden gehandhaafd.

Fotocredits: Scheveningen 42 op garnalenvangst, FaceMePLS
Dit artikel afdrukken