De grote Britse visverwerkers John West en Princes legden zich in 2011 publiekelijk vast op het terugdringen van omstreden vangstmethoden, meldt The Guardian. Het ging dan met name om purse seine netten (ringnetten) en zogenaamde fish aggregation devices (FADs, 'visaantrekkende objecten') in de tonijnvisserij. Beide vismethoden leiden tot de ongewenste bijvangst van haaien, roggen en zeeschildpadden.
Beide bedrijven, ieder goed voor ongeveer een derde van de Britse markt voor bliktonijn, blijken de afgesproken doelstellingen te saboteren.
Volgens documenten waar The Guardian over zegt te beschikken gaat Princes zijn doelstelling om eind dit jaar het gebruik van FADs helemaal te stoppen niet halen. Minder dan een kwart van alle gevangen tonijn wordt nog maar zonder FADs gevangen. John West heeft toegezegd de FADs per eind 2016 uit te bannen, maar zou op die belofte terug willen komen en doorgaan met de inzet van FADs.
'Naming en shaming' door Greenpeace
Greenpeace heeft de afgelopen jaren in Groot-Brittannië agressief campagne gevoerd om onduurzame vismethoden uitgebannen te krijgen. Dat heeft er toe geleid dat geen van de grote Britse supermarkten nog FADs toestaat voor de eigen merken tonijn. Daarom is het des te teleurstellender dat de twee grootste tonijnproducenten tot de minst duurzamen behoren en bovendien onder hun toezeggingen uit lijken te willen komen, zegt Sarah North van Greenpeace.
John West: eco-FAD
In de interne documenten stelt John West dat het bedrijf op schema ligt voor het doel van 2016, maar dat 'we ons zorgen maken over de schaarste aan FAD-vrije tonijn op weg naar ons doel. Daarom zijn we proactief aan het nadenken over mogelijke alternatieve duurzame vismethoden - zoals bijvoorbeeld, eco-FAD - die het ons mogelijk moeten maken ook in de toekomst duurzaam te vissen', citeert The Guardian. Eco-FADs trekken nog steeds vissen aan, maar de vissen raken er niet meer in verstrikt. Helaas lost dat het probleem van de bijvangst in de ringnetten niet op.
De krant vroeg John West om een reactie en kreeg het volgende te horen: "Wij zijn een bedrijf dat zijn verantwoordelijkheden erkent. Onze kernprincipes richten zich op een holistische benadering van duurzame visserij. We moeten erkennen dat netten en vismethoden belangrijk zijn, maar slechts een deel van de oplossing voor het waarborgen van duurzame visbestanden. Het klopt dat we ons zorgen maken over de toekomstige beschikbaarheid van vis. Elk bedrijf dat een fundamenteel beroep doet op de natuurlijke hulpbronnen op aarde moet zich zorgen maken over duurzaamheid. Dit is de reden waarom we methoden aan het ontwikkelen zijn om duurzame bedrijfsoplossingen te implementeren zodat we er zeker van kunnen zijn dat we voedzame vis kunnen blijven bieden voor de komende generaties."
Princes: uitstel naar 2017
Ook Princes loopt achter op de eigen doelstelling. Volgens een intern document is op dit moment minder dan 25% FAD-vrij. Het bedrijf zou overwegen de doelstelling van eind 2014 te verschuiven naar 2017. Een woordvoerder van Princes stelt desgevraagd dat "Princes blijft doorwerken om het doel te bereiken".
Alternatief voor ringnet en FAD: de hengel
Naar schatting wordt wereldwijd 70% van de met ringnetten gevangen tonijn met gebruik van FADs gevangen. Ringnetten zijn de meest gebruikte methode om echte bonito (skipjack), geelvintonijn en grootoogtonijn te vangen. FADs hebben als negatief bijeffect niet alleen dat andere soorten als (onbruikbare) bijvangst mee gevangen worden. Ook lijdt de natuurlijke aanwas van de geelvin- en grootoogtonijnen er onder.
De beste alternatieve manier om tonijn te vissen is met een hengel. Dit wordt bijvoorbeeld in Senegal, de Malediven en Indonesië gedaan, besluit The Guardian.
Fotocredits: NOAA: 'tuna assortment', Wikimedia
Dit artikel afdrukken
Beide bedrijven, ieder goed voor ongeveer een derde van de Britse markt voor bliktonijn, blijken de afgesproken doelstellingen te saboteren.
Volgens documenten waar The Guardian over zegt te beschikken gaat Princes zijn doelstelling om eind dit jaar het gebruik van FADs helemaal te stoppen niet halen. Minder dan een kwart van alle gevangen tonijn wordt nog maar zonder FADs gevangen. John West heeft toegezegd de FADs per eind 2016 uit te bannen, maar zou op die belofte terug willen komen en doorgaan met de inzet van FADs.
'Naming en shaming' door Greenpeace
Greenpeace heeft de afgelopen jaren in Groot-Brittannië agressief campagne gevoerd om onduurzame vismethoden uitgebannen te krijgen. Dat heeft er toe geleid dat geen van de grote Britse supermarkten nog FADs toestaat voor de eigen merken tonijn. Daarom is het des te teleurstellender dat de twee grootste tonijnproducenten tot de minst duurzamen behoren en bovendien onder hun toezeggingen uit lijken te willen komen, zegt Sarah North van Greenpeace.
John West: eco-FAD
In de interne documenten stelt John West dat het bedrijf op schema ligt voor het doel van 2016, maar dat 'we ons zorgen maken over de schaarste aan FAD-vrije tonijn op weg naar ons doel. Daarom zijn we proactief aan het nadenken over mogelijke alternatieve duurzame vismethoden - zoals bijvoorbeeld, eco-FAD - die het ons mogelijk moeten maken ook in de toekomst duurzaam te vissen', citeert The Guardian. Eco-FADs trekken nog steeds vissen aan, maar de vissen raken er niet meer in verstrikt. Helaas lost dat het probleem van de bijvangst in de ringnetten niet op.
De krant vroeg John West om een reactie en kreeg het volgende te horen: "Wij zijn een bedrijf dat zijn verantwoordelijkheden erkent. Onze kernprincipes richten zich op een holistische benadering van duurzame visserij. We moeten erkennen dat netten en vismethoden belangrijk zijn, maar slechts een deel van de oplossing voor het waarborgen van duurzame visbestanden. Het klopt dat we ons zorgen maken over de toekomstige beschikbaarheid van vis. Elk bedrijf dat een fundamenteel beroep doet op de natuurlijke hulpbronnen op aarde moet zich zorgen maken over duurzaamheid. Dit is de reden waarom we methoden aan het ontwikkelen zijn om duurzame bedrijfsoplossingen te implementeren zodat we er zeker van kunnen zijn dat we voedzame vis kunnen blijven bieden voor de komende generaties."
Princes: uitstel naar 2017
Ook Princes loopt achter op de eigen doelstelling. Volgens een intern document is op dit moment minder dan 25% FAD-vrij. Het bedrijf zou overwegen de doelstelling van eind 2014 te verschuiven naar 2017. Een woordvoerder van Princes stelt desgevraagd dat "Princes blijft doorwerken om het doel te bereiken".
Alternatief voor ringnet en FAD: de hengel
Naar schatting wordt wereldwijd 70% van de met ringnetten gevangen tonijn met gebruik van FADs gevangen. Ringnetten zijn de meest gebruikte methode om echte bonito (skipjack), geelvintonijn en grootoogtonijn te vangen. FADs hebben als negatief bijeffect niet alleen dat andere soorten als (onbruikbare) bijvangst mee gevangen worden. Ook lijdt de natuurlijke aanwas van de geelvin- en grootoogtonijnen er onder.
De beste alternatieve manier om tonijn te vissen is met een hengel. Dit wordt bijvoorbeeld in Senegal, de Malediven en Indonesië gedaan, besluit The Guardian.
Fotocredits: NOAA: 'tuna assortment', Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Met de hengel. Ook in Noord Spanje. Witvlezige bonito.
Maar zouden visserij deskundigen me kunnen helpen met mijn kwestie.
Het gaat om ringnetten. Haring en makreel worden veel met ringnetten gevangen. Ook de haring waar Hollandse Nieuwe van wordt gemaakt.
De manier van vissen levert - zelf meerder keren gezien - vrijwel geen bijvangst op. Ook visserij op sardines: ringnet, geen bijvangst.
Hoe zit dat dan met tonijn, Greenpeace en anderen?
Ik ben geen visserijdeskundige maar zou zeggen dat dit te maken heeft met het soort net (zoals maaswijdte, ontsnappingsmogelijkheden) de manier en plek waarop scholen gedetecteerd worden.
De Atlantische tonijn vangst (op de Franse manier) kent nauwelijks bijvangst en verspilling (zie dit - wat oudere rapport).
Een groot bezwaar bij de Mediterrane tonijnvangst is dat deze op haar top is als de vrouwtjes eitjes dragen - een slachting onder de toekomstige populatie. Seizoensgebonden vangst is erg belangrijk.
Ringnetten voor tonijnvangst hebben als bijkomend nadeel dat de tonijnen - zeer krachtige vissen - elkaar in paniek 'doodslaan' en vele blauwe plekken bezorgen, wat de kwaliteit van het vlees aantast - ingeblikt merk je dat misschien niet, rauw/ gebakken wel (zie Tros Radar hierover).