Busje met bal

Twintig jaar geleden begon ik mijn kookloopbaan als cateraar voor film en televisie. Ik reed rond in een bestelbus met ingebouwde keuken en werd ingehuurd door productiebedrijven. Ik kwam op plaatsen in Nederland waar ik anders nooit geweest zou zijn, ontmoette lokale beroemdheden die ik lekker te eten gaf en had het altijd reuze naar mijn zin.

Maar na een aantal jaren toeren en voeren door Nederland begon het toch een beetje saai te worden. Situaties begonnen zich te herhalen en er was altijd weer die onderbetaalde en onervaren producent die het productiewiel opnieuw moest uitvinden. Bovendien werd de verkering steeds vaster en daar kwam een baby van. Tijd voor meer regelmaat. Het busje werd verkocht, er kwam een vaste stek met royale bedrijfskeuken en dito bovenwoning aan het park. De eters werden bedrijven en particulieren in de nabije omgeving.

Busjessentiment
Ik reed en rijdt rond in een degelijke familie Kangoo waar een royaal buffet prima in vervoerd kan worden. Soms echter is het buffet té royaal. Dan moet er een aanhanger of bestelbus voor gehuurd worden. Uit sentiment is dat vaak een busje. Terug in de tijd, hoog op de weg, en karren maar met je warme prakkie!

Basil Fawlty's onechte tweelingbroer
Afgelopen week was het weer eens nodig; een spoedje dit keer. Het enige beschikbare busje in de nabije omgeving stond bij een dubieus verhuurbedrijf, maar vooruit, ik moest wel. Ik kwam van een koude kermis thuis. Bij het terugbrengen van het busje werd mij een schade in de schoenen geschoven die ik zeker en vast niet had veroorzaakt. De busjesman bleek in woord en daad een onechte tweelingbroer van Basil Fawlty: er volledig van overtuigd dat de hele wereld hem oplichtte, inclusief zijn bloedeigen familie.

Maar sportief was hij wel, want hij liep elke morgen 10 kilometer hard. Dat vertrouwde hij mij toe bij het vertellen van zijn levensgeschiedenis. nadat ik geprobeerd had met een meegebrachte Griekse kokoscake verhaal te halen. Van zoetigheid hield hij niet, dus de cake sloeg hij af. Dat was dus de verkeerde strategie. Voor de volgende ronde wordt het een gehaktbal, met de broodnodige koolhydraten voor zijn sportieve energie. Bovendien gaat er niets boven een huisgemaakte bal. Al is het alleen maar omdat de kindertjes dol zijn op de overgebleven ballen - met glutenvrij paneermeel.

Bal gehakt

Ingediënten
- 500 gram rundergehakt
- 1 ei
- 150 gram glutenvrij paneermeel (je kunt ook glutenvrije beschuiten, rijstewafels of cornflakes in de keukenmachine fijn maken, of zelf paneermeel maken van een restje brood)
- 1 ui, gesnipperd
- zout & peper
- snufje nootmuskaat
- gehakt groene kruiden, bijvoorbeeld peterselie, oregano, selderij.

Werkwijze
- Meng alle ingrediënten goed door elkaar. Draai er stevige ballen van. Ik maak balletjes ter grootte van een pingpongbal, dat is sneller klaar. Maar een hardlopende man heeft
natuurlijk behoefte aan een stevige knaap.
- Braad de ballen in een braadpan rondom bruin in echte boter. Fruit eventueel een gesnipperd uitje mee, voeg 250 cc water toe, een eetlepel mosterd, en een (glutenvrij) bouillonblokje. Als je toevallig een pan zelfgetrokken runderbouillon hebt staan mag dat natuurlijk ook. Breng aan de kook, en kook de ballen op laag vuur met deksel op de pan gaar.
Kleine ballen 10 minuten, grote 25 minuten.

Fotocredits: Wendeline van den Nagel