Exit Linneaus
Tijdens het 18e International Botanical Congress in Melbourne, in juli 2011, hebben de daar aanwezige experts besloten dat de naamgeving van planten, schimmels en algen alleen nog maar electronisch kan gebeuren en bovendien in het Engels zal plaatsvinden. Daarmee komt een einde aan de 250-jaar oude, door Linneaus ingevoerde, methodiek om planten Latijnse namen te geven. Het volledige verslag van de beraadslagingen en besluitvorming is vorige week gepubliceerd, meldt The Scientist.
'Irrelevant anachronisme'
"Alleen nog electronisch mogen publiceren was misschien wel de belangrijkste beslissing in Melbourne, omdat daarmee de taxonomie toetrad tot de 21e eeuw en het electronische tijdperk. Het gebruik van Latijn is alleen maar moeilijker geworden en bovendien wordt het door moderne wetenschappers vaak gezien als een irrelevant anachronisme", zei Nicholas Turland (Botanischer Garten und Botanisches Museum Berlin-Dahlem) in een verklaring.
Latijn is toetssteen
In The Telegraph schreef auteur Harry Mount meteen een prachtig pleidooi (zeer lezenswaard) voor juist het handhaven van het Latijn, waarin hij de botanisten uitmaakt voor 'fools' . Volgens hem is het Latijn verre van dood, maar juist superhandig omdat de betekenissen 'in steen gebeiteld zijn'. Als voorbeeld neemt hij het Latijnse Digitalis. Wereldwijd weet iedereen welke plant daarmee bedoeld wordt, of je hem nu Vingerhoedskruid noemt, of Gant de Notre Dame of Fairy's Cap.
Maar de botanisten zelf zijn erg tevreden: "De bijeenkomst wilde duidelijk een alternatief", voegt Turland nog toe.
CORRECTIE: de redactie is er door diverse commentatoren op gewezen dat dit bericht te stellig en onvolledig is gebracht. Dank aan Nick Trachet (zie zijn reactie #4 hieronder) en Dick Belderbos die de lezers - en de redactie - haarfijn uit de doeken hebben weten te doen hoe de vork wel in de steel steekt.
Fotocredits: Linneaus' eigen exemplaar van 'Systema Naturae', National Library of Sweden
Dit artikel afdrukken
Tijdens het 18e International Botanical Congress in Melbourne, in juli 2011, hebben de daar aanwezige experts besloten dat de naamgeving van planten, schimmels en algen alleen nog maar electronisch kan gebeuren en bovendien in het Engels zal plaatsvinden. Daarmee komt een einde aan de 250-jaar oude, door Linneaus ingevoerde, methodiek om planten Latijnse namen te geven. Het volledige verslag van de beraadslagingen en besluitvorming is vorige week gepubliceerd, meldt The Scientist.
'Irrelevant anachronisme'
"Alleen nog electronisch mogen publiceren was misschien wel de belangrijkste beslissing in Melbourne, omdat daarmee de taxonomie toetrad tot de 21e eeuw en het electronische tijdperk. Het gebruik van Latijn is alleen maar moeilijker geworden en bovendien wordt het door moderne wetenschappers vaak gezien als een irrelevant anachronisme", zei Nicholas Turland (Botanischer Garten und Botanisches Museum Berlin-Dahlem) in een verklaring.
Latijn is toetssteen
In The Telegraph schreef auteur Harry Mount meteen een prachtig pleidooi (zeer lezenswaard) voor juist het handhaven van het Latijn, waarin hij de botanisten uitmaakt voor 'fools' . Volgens hem is het Latijn verre van dood, maar juist superhandig omdat de betekenissen 'in steen gebeiteld zijn'. Als voorbeeld neemt hij het Latijnse Digitalis. Wereldwijd weet iedereen welke plant daarmee bedoeld wordt, of je hem nu Vingerhoedskruid noemt, of Gant de Notre Dame of Fairy's Cap.
Maar de botanisten zelf zijn erg tevreden: "De bijeenkomst wilde duidelijk een alternatief", voegt Turland nog toe.
CORRECTIE: de redactie is er door diverse commentatoren op gewezen dat dit bericht te stellig en onvolledig is gebracht. Dank aan Nick Trachet (zie zijn reactie #4 hieronder) en Dick Belderbos die de lezers - en de redactie - haarfijn uit de doeken hebben weten te doen hoe de vork wel in de steel steekt.
Fotocredits: Linneaus' eigen exemplaar van 'Systema Naturae', National Library of Sweden
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het gaat hier alleen om het formele beschrijven van het 'type", dat moet bij dieren ook allang niet meer in het Latijn. Maar de Linneaanse Graeco-Latijnse binoom blijft wel gehandhaafd.
Slecht stukje
Nick, ik begrijp weinig van wat je zegt, terwijl ik het bovenstaande wel kan volgen. Toch vind je het onder de maat. Kun je het ons domoren eens goed en duidelijk uitleggen?
Het is weer een stukje heimelijke overschakeling naar het gebruik van de engelse taal als voertaal op internet, waarbij voorbijgegaan wordt aan een wetenschappelijk ingeburgerd systeem van universeel (aards) door iedereen al generaties lang begrepen nomenclatuur.
Hoeveel wetenschappers, studenten, kwekers en handelaren zullen de voorgestelde
Anglo-Saksische naamgevingen kennen?
Dat er een mondiale uniforme communicatie-struktuur wordt nagestreefd en dat daarbij gekozen wordt voor een makkelijk in het gehoor liggende en elementair eenvoudig en daarmee voor de meesten toegankelijke taal c.q. de engelse taal opent de mogelijkheden om mondiaal te kunnen communiceren met behoud van de cultureel eigen volkstaal. Met andere woorden wanneer de hele wereldbevolking
akkoord zou kunnen gaan om zoals het er nu naar uit ziet binnen de digitale internet wereld, om engels als mondiaal menselijke voertaal te accepteren, dan is dat een win win situatie. maar om de zeer specifieke naamgevingen zoals gebruikelijk in de mondiale wetenschappen ook in de Engelse taal te gaan invoeren vereist een enorme omschakeling in denken. Angel-Saksisch is qua naamgeving cultuurgebonden zoals de meeste talen, maar wat te denken van de Amerikaanse en Engelse naamgeving-verschillen van dezelfde planten soorten. We verzanden dan in herrie over dialectische verschillen. Dit leidt eerder tot het doel voorbij schieten dan tot mondiale uniformiteit in communicatie nastreven. Het is volgens mij een grote stap te ver!!
Houdt wetenschappelijk universeel gebruik van de "dode"- lees weinig aan veranderingen onderhevige en nergens meer gesproken zijnde en daarom geen nationalistisch kwetsende gevoelens taal aan. Iedereen begrijpt wat bedoeld wordt.
Dit nieuwlichters congres besluit zal precies het tegengestelde effect hebben.
Wellicht is dit de verdeling der meningen bewerkstelligend besluit ook een bewuste
poging daartoe.
Claes.
Formeel wordt de 'ontdekking', de officiële naamgeving van een nieuwe plantensoort neergeschreven in het Latijn. Men plaatst één voorbeeld van de nieuwe plant (of idealiter een hele boel exemplaren) in een officiële collectie (Bij ons de Nationale plantentuin van B. in Meise) en publiceert -in het Latijn- de nieuwe naam en waarom die soort afwijkt van andere. Bij de dieren gebeurt dat al enige tijd niet meer in het Latijn. De botanici hebben blijkbaar afgesproken om dat nu in het Engels te doen.
Maar het systeem van klasseren en namen geven verandert niet: die zijn nog altijd in het Grieks of latijn, vaak met wortels uit een taal van het gebied van de vondst.
de paardenbloem blijft Taraxacum officinale en een nieuwe soort pissebloem zal "Taraxacum ietsanders" zijn, maar niet "bleep Fweet" (ik verzin maar wat).
Het probleem daarmee is dat de naamgeving veel laagdrempeliger wordt en de eerste de beste beunhaas nu een Solanum Veermani of een Asparagus foodlogi kan beschrijven in een vulgaire (in de oorspronkelijke betekenis) taal, en er meer met zijn pet naar zal gooien. Het voordeel is dat dit het publiceren van honderden nieuwe soorten per jaar versnelt, de ontdekkers hoeven immers niet te wachten op de vertaler Latijn. De meeste botanici zijn de taal van Catullus niet meer machtig.
Exit Linnaeus? Quod non! Zijn systeem blijft overeind.
Petite histoire: Linné verbood zijn dochters om de internationale taal uit zijn tijd, Frans, te leren (hij had een hekel aan Buffon), misschien was hij het Engels wel beter gezind, maar zelfs Isaac Newton publiceerde toen nog in het Latijn.
Ja hoor Dick, heel simpel wat probeert iedere wetenschap? Ja universeel te zijn.
Wat zou je zeggen van : het wormvormig aanhangsel i.p.v. Appendix.
Ik vrees dat je dan met een viltstift op je buik moet aangeven waarom je onder het mes wilt.