Dat beweert een bekende Franse wijnproever die ieder jaar een boek uitgeeft met daarin zijn oordeel over al die verschillende Franse wijnen. Maar hij vergist zich.
Thierry Desseauve en zijn kompaan Michel Bettane geven al vele jaren de onder wijnkenners bekende gids Bettane & Desseauve uit. Heel Frankrijk, inclusief Corsica, proeven beide heren steeds weer door om te bepalen of ze wijnen aan hun lezers kunnen aanbevelen.
Persoonlijk vind ik het nog altijd een van de beste wijngidsen. Nu zegt Thierry Desseauve iets dat verraadt dat hij niet naar de Lidl gaat of de wijnen die daar te koop zijn niet proeft.
"Il n'y aura pas de Coca-Cola du vin", zegt hij in onderstaande video. Volgens Desseauve blijft wijn een product waarin nooit standaardisatie zal optreden.
Zou het?
Gniffelen om de snobs
Bij Lidl koop je het huismerk Cimarosa. Je vindt de wijn in Duitsland, bij ons in Nederland, in België, in Portugal en in Frankrijk. In dat laatste land haal ik weleens streken uit. Ik ontdekte dat de Zuid-Amerikaanse Pinotage van dat merk Franse 'bijzondere' wijnen die 15 euro en meer moeten kosten met gemak verslaat. Omdat onze Franse vrienden hun neus ophalen voor Lidl en er nooit binnen komen, hoef ik de wijn niet eens in een andere fles te doen. Ze kroelen van plezier: 'wat een zalige wijn!' Een vriendin van ons - dochter van een bekende Champagnemaker - koopt hem inmiddels ook en oogst hetzelfde succes. We gniffelen inmiddels om al die snobbige wijnvrienden.
Er is al Coca-Cola wijn
Met alle respect: het is een Coca-Cola wijn. Een heel knappe blend. Vol, krachtig, rond en zelfs 'complex' (wat betekent: 'gaat niet snel vervelen'). De Coca-Cola wijn is er al. Zulke wijnen kun je ieder jaar maken door de juiste basiswijnen in te kopen en blenden (zeg nooit 'mengen' in wijnland, ook al is dat hetzelfde en doet iedere zichzelf en zijn klanten respecterende wijnboer dat).
Steeds meer supers gaan er uiteindelijk mee komen. Er zijn namelijk geen bijzondere wijndomeinen die zoveel kwaliteit voor € 2,99 per fles op zulke schaal kunnen leveren terwijl je klanten er toch graag voor willen omfietsen.
Coca-Cola in wijn is een supermarktmerk, we hebben het alleen niet door. Koop die Lidl Pinotage straks even en vertel hier wat je ervan vindt.
Fotocredits: Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Persoonlijk vind ik het nog altijd een van de beste wijngidsen. Nu zegt Thierry Desseauve iets dat verraadt dat hij niet naar de Lidl gaat of de wijnen die daar te koop zijn niet proeft.
"Il n'y aura pas de Coca-Cola du vin", zegt hij in onderstaande video. Volgens Desseauve blijft wijn een product waarin nooit standaardisatie zal optreden.
Zou het?
Gniffelen om de snobs
Bij Lidl koop je het huismerk Cimarosa. Je vindt de wijn in Duitsland, bij ons in Nederland, in België, in Portugal en in Frankrijk. In dat laatste land haal ik weleens streken uit. Ik ontdekte dat de Zuid-Amerikaanse Pinotage van dat merk Franse 'bijzondere' wijnen die 15 euro en meer moeten kosten met gemak verslaat. Omdat onze Franse vrienden hun neus ophalen voor Lidl en er nooit binnen komen, hoef ik de wijn niet eens in een andere fles te doen. Ze kroelen van plezier: 'wat een zalige wijn!' Een vriendin van ons - dochter van een bekende Champagnemaker - koopt hem inmiddels ook en oogst hetzelfde succes. We gniffelen inmiddels om al die snobbige wijnvrienden.
Er is al Coca-Cola wijn
Met alle respect: het is een Coca-Cola wijn. Een heel knappe blend. Vol, krachtig, rond en zelfs 'complex' (wat betekent: 'gaat niet snel vervelen'). De Coca-Cola wijn is er al. Zulke wijnen kun je ieder jaar maken door de juiste basiswijnen in te kopen en blenden (zeg nooit 'mengen' in wijnland, ook al is dat hetzelfde en doet iedere zichzelf en zijn klanten respecterende wijnboer dat).
Steeds meer supers gaan er uiteindelijk mee komen. Er zijn namelijk geen bijzondere wijndomeinen die zoveel kwaliteit voor € 2,99 per fles op zulke schaal kunnen leveren terwijl je klanten er toch graag voor willen omfietsen.
Coca-Cola in wijn is een supermarktmerk, we hebben het alleen niet door. Koop die Lidl Pinotage straks even en vertel hier wat je ervan vindt.
Fotocredits: Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik vond de wijnen van de Lidl, itt veel andere producten: Turkse yoghurt, gemengde nootjes, ontbijtspek etc., nooit erg spannend, ook de Cimarosa niet, grappig dat wijnman Dick daar anders over denkt, wellicht dat de prijs, heel laag, daar ook onbewust een rol in speelde. We gaan het weer eens proberen!
In eerste instantie dacht ik dat dit topic over rode wijn gemengd met cola zou gaan. Een drankje dat in Spanje en Kroatië en misschien nog meer mediterrane landen heel gewoon is, vinden wij heel gek.
Koop die Pinotage nou maar eens!
Voorts eens: het is niet allemaal haleluja in de Lidl-wijn.
Ik schreef dit stuk omdat ik Desseauve's uitspraak niet geloof. De opmars van de internationale supers en hun volumestrategieen gaat zorgen voor meer dan uitstekende gestandaardiseerde kwaliteitswijnen die weinig kosten. Het blenden daarvan is een vak apart.
NB: ik zocht even naar de 'echte' Coca-Cola wijn. Nu de zomer aanbreekt, wordt die inderdaad weer heel populair in Zuid-Europa. Rosé met grapefruit limonade is overigens heerlijk bij de lunch.
Dick heeft gelijk. Eendere ervaring met 'wijnkenners'. Ik had er over de vloer die elk jaar even naar Bordeaux vliegen voor een proeverijtje en om kennis bij te spijkeren.
Totaal van slag toen ze door kregen dat ze bij mij aan tafel wijn van Lidl de hemel in zaten te juichen.
Even was er een witte Cimarosa uit Nieuw Zeeland, Malbourough stond er op en ongetwijfeld ook het type druif (ik ben geen wijnkenner). Hij werd zo gewaardeerd dat ik van de witte wijndames in de straat alle Lidl's in de provincie af moest fietsen om nog een doos te kopen. Maar uitverkocht, overal.
Die witte Nieuw-Zeelander heb ik gemist. Ik vermoed een Sauvignon blanc, de druif uit Frankrijk waarmee de Nieuw-Zeelanders de Fransen allang verslagen hebben (bovendien van heel jonge stokken), al helemaal als die maar een euro of 3 mag kosten.
De hele vraag is voor mij vooral: gaan de blenders die hun vak verstaan verder? Neem bijv. de cuvée Pauline van de Nederlandse Wijnbeurs. Die smaakt elk jaar hetzelfde omdat hij ieder jaar van druiven die ergens anders groeien en andere samenstellingen (overigens: dat doet een wijnboer binnen zijn eigen mogelijkheden ook) wordt gemaakt. De inkopers stellen m samen uit wijn uit heel Europa; dat geeft een boel mogelijkheden. Als ze zich ook gaan bemoeien met de vergisting van de druiven - waar iedere 'echte boer' ook zijn hulpmiddelen voor gebruikt om 'echt' en 'specifiek' te zijn - dan ontstaat een vak waar je uitstekende Cola-wijn mee kunt maken die ieder jaar hetzelfde smaakt.
Was dat niet al een tijdje bezig? Ik denk aan de Australische Jacob's Creek, die onze huiswijn werd in Fiji en tot onze verbazing ook in Europa te vinden was, maar ondertussen wat prijzig is geworden.
Maar ik dacht bij het lezen van de titel ook aan wijn die naar cola zou smaken. In 1980 leerde ik in Emila zo de Lambrusco kennen. "Je moet dat eens proeven" zei onze gids/gastheer die stationschef was in Bologna (een week of wat voor de bomaanslag);"Lambrusco is wijn voor Amerikaanse toeristen: hij parelt net zoals coca cola, hij heeft dezelfde kleur en hij smaakt ook nog eens als coca cola!"