Dat vroeg ons Parool-journaliste Hiske Versprille naar aanleiding van een persbericht van de Nederlandse verkopers van levensmiddelen die verenigd zijn in het Centraal Bureau Levensmiddelen (CBL).
Het CBL schrijft deze week in een persbericht:
In Brussel heeft het Parlement ingestemd met het voorstel voor een geharmoniseerd systeem voor het uitvoeren van officiële controles op bedrijven in de voedselketen. Het CBL is verheugd dat binnen Europa gestreefd wordt naar een uniforme aanpak, omdat de producten die in de Nederlandse schappen liggen niet alleen uit Nederland, maar ook vaak uit andere EU-landen komen.
Het komt de voedselveiligheid ten goede wanneer alle landen van de EU dezelfde standaarden aanhouden voor inspecties op voedsel. Door de afgelopen incidenten met voedsel is gebleken dat ook gesjoemel of onveilig werken door buitenlandse bedrijven kunnen leiden tot ongewenste situaties in Nederland. Het CBL is er van overtuigd dat dit door meer uniformiteit en samenwerking efficiënt teruggedrongen kan worden.
Ook heeft het Parlement gestemd over openbaarmaking van de inspectieresultaten: deze worden alleen, onder strikte voorwaarden, openbaar gemaakt als bijvoorbeeld de volksgezondheid in het geding is. Een goede zaak vindt het CBL. Wanneer er een voedselveiligheidsrisico is, moet de consument zo snel mogelijk volledig geïnformeerd worden. Alle andere gevallen zijn een zaak tussen het bedrijf en de inspectie. Bij overtredingen krijgt een bedrijf een boete en moet de misstand opgeheven worden. In het uiterste geval moet het bedrijf worden gesloten. Dit is geen publieke informatie, net zoals snelheidsovertredingen geen publieke informatie zijn. Wanneer je de consument met dit soort gegevens overvoert, treedt informatie-inflatie op en worden de echt belangrijke zaken niet meer herkend.
Het CBL pleit ervoor om ook in de verdere behandeling van het voorstel het doel van de verordening in het oog te houden: een stevig fundament voor een uniforme Europese borging van de veiligheid van de producten die de consument in ieder willekeurige supermarkt in Europa vindt.
Hiske vraagt Foodlog:
Die derde alinea betekent toch gewoon dat de consument het officieel nooit meer te horen mag krijgen als hij belazerd wordt zonder dat-ie er ziek van wordt, of lees ik het verkeerd? Dat is toch gek?
Fotocredits: 'warning sign', uitsnede, Robert Couse-Baker
-- POLL --
Dit artikel afdrukken
In Brussel heeft het Parlement ingestemd met het voorstel voor een geharmoniseerd systeem voor het uitvoeren van officiële controles op bedrijven in de voedselketen. Het CBL is verheugd dat binnen Europa gestreefd wordt naar een uniforme aanpak, omdat de producten die in de Nederlandse schappen liggen niet alleen uit Nederland, maar ook vaak uit andere EU-landen komen.
Het komt de voedselveiligheid ten goede wanneer alle landen van de EU dezelfde standaarden aanhouden voor inspecties op voedsel. Door de afgelopen incidenten met voedsel is gebleken dat ook gesjoemel of onveilig werken door buitenlandse bedrijven kunnen leiden tot ongewenste situaties in Nederland. Het CBL is er van overtuigd dat dit door meer uniformiteit en samenwerking efficiënt teruggedrongen kan worden.
Ook heeft het Parlement gestemd over openbaarmaking van de inspectieresultaten: deze worden alleen, onder strikte voorwaarden, openbaar gemaakt als bijvoorbeeld de volksgezondheid in het geding is. Een goede zaak vindt het CBL. Wanneer er een voedselveiligheidsrisico is, moet de consument zo snel mogelijk volledig geïnformeerd worden. Alle andere gevallen zijn een zaak tussen het bedrijf en de inspectie. Bij overtredingen krijgt een bedrijf een boete en moet de misstand opgeheven worden. In het uiterste geval moet het bedrijf worden gesloten. Dit is geen publieke informatie, net zoals snelheidsovertredingen geen publieke informatie zijn. Wanneer je de consument met dit soort gegevens overvoert, treedt informatie-inflatie op en worden de echt belangrijke zaken niet meer herkend.
Het CBL pleit ervoor om ook in de verdere behandeling van het voorstel het doel van de verordening in het oog te houden: een stevig fundament voor een uniforme Europese borging van de veiligheid van de producten die de consument in ieder willekeurige supermarkt in Europa vindt.
Hiske vraagt Foodlog:
Die derde alinea betekent toch gewoon dat de consument het officieel nooit meer te horen mag krijgen als hij belazerd wordt zonder dat-ie er ziek van wordt, of lees ik het verkeerd? Dat is toch gek?
Fotocredits: 'warning sign', uitsnede, Robert Couse-Baker
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er zit op zich zeker wat in, mensen denken anders zomaar dat er overal ernstige problemen zijn als de media het steeds weer laat zien (en opblaast). Dit levert wantrouwen en stress op, soms terecht, vaak ook niet, en als leek weet je niet hoeveel waarde je eraan moet hechten. Dat lijkt me geen goede zaak.
Maar ja, er komen dan ook weer schandalen 'dat ze ervan wisten maar niets hebben gezegd!!!111oneoneone'. We moeten erop vertrouwen dat het dan allemaal goed geregeld gaat worden..
De reactie van het CBS is duidelijk.
Kennelijk zien ze de consument en branchegenoten van het frauderende bedrijf niet als benadeelde partijen, die toch wel het recht hebben om te weten dat ze benadeeld zijn.
Er zit volgens mij een tamelijk groot verschil tussen een snelheidsovertreding en de fraude gevallen: namelijk die 3e partij.
Daarnaast komt door de anonieme boetes de hele branche in het verdachtenhoekje terecht, in plaats van het individuele bedrijf. Daardoor hebben de branchegenoten dus dubbel last van de fraude. Eerst toen die plaats vond (en er dus een economisch voordeel voor dat bedrijf was) en erna doordat ze ook last kunnen krijgen van een wegblijvende consument.
Het CBL én de NVWA én 'Europa' vinden dat niet-volksgezondheidsproblemen commercieel - dat wil zeggen: in de openbaarheid - moeten worden opgelost door de betrokken partijen zelf. Als de toezichthouder dat zou doen, zou die treden in de commerciële belangen van de partijen die het betreft. Daar willen toezichthouders niet voor verantwoordelijk zijn. Daarom pakken ze de daders liever stilletjes.
Is iets toch openbaar, dan leidt dat bijv. tot de ConsumentenClaim die nu bij Albert Heijn is neergelegd vanwege de Vion-fraude met biologisch vlees. Tegen een krant zei ik onlangs dat je daarop kon wachten. Die claim maakt een goede kans van slagen.
Je kunt nu twee kanten op redeneren:
- 'goede zaak, de markttucht zal ze wel leren'
- 'dom, want de overheid had dit kunnen voorkomen door een boete op te leggen'
Ik verwacht dat AH de jure als heler te beschouwen valt vanaf het moment dat het bedrijf wist dat het fraudeham had verkocht en mensen daar teveel voor heeft laten betalen. Het bedrijf deed niet de moeite de benadeelden op te sporen en merkt dat nu. Was het stil gepakt, dan zou het nu ook wel oppassen. Nu leidt het imagoschade.
Snelheidsovertreders zijn moordenaars, meestal zonder dat er dooien vallen. Maar samen maken verkeersovertreders het leven op straat levensgevaarlijk. Toch hoeven ze niet afzonderlijk aan de publieke schandpaal, vinden de mensen die samen 'de gemeenschap' heten en nota bene zelf soms te hard rijden. Worden ze (we) gepakt dan hangen ze (we), zonder dat het verder wordt verteld.
Sjoemelende kruideniers en koekbakkers moeten wel aan de publieke schandpaal, vindt journaliste Hiske van Het Parool.
Uiterst link gebied om je in te begeven; volksgericht.
Het schijnheilige CBL kan van mij de boom in, maar in het algemeen kun je zeggen, dat het beter is dat boeven gepakt en gestraft worden door verstandige instanties en niet ook nog eens door ons burgers, wraaklustig als we zijn.
Ik snap de keuze van NVWA/Europa ook wel. Er wordt een heel scherp verschil gemaakt tussen burgers en bedrijven.
Op diezelfde manier heb je een burger die zo snel mogelijk vervolgd wordt en het in het bedrijfsleven veel gebruikelijker is om na een langere periode nog eens met boetes te komen. Eigenlijk is dat gewoon een slechte zaak. (zelfde redenen als ik eerder noemde.)
@Wouter
Ik denk dat je daar volkomen gelijk hebt. Dat het problemen geeft heb je genoeg kunnen zien. Paniekreacties van het publiek in wel het laatste waar een branche op zit te wachten als er iets mis gaat.