Kun je je partner 's ochtends wel schieten? Dan eerst gauw wat eten, want mischien ben je wel gewoon 'hangry'.
Amerikaanse onderzoekers van de Ohio State University namen de relatie tussen de bloedsuikerspiegel en het gedrag van getrouwde stellen jegens elkaar onder de loep. Dat deden ze met voodoo-poppen. Het onderzoek is gepubliceerd in PNAS.
Het onderzoek richtte zich op één simpele, vaak over het hoofd geziene factor: honger door een laag bloedsuikergehalte. Honger zou wel eens een drijvende factor kunnen zijn in echtelijke twisten, ruzies en mogelijk zelfs huiselijk geweld, volgens hoofdonderzoeker Brad Bushman, professor Communicatie en Psychology. Er blijkt - in het Engels - zelfs een term voor te bestaan: 'hangry', een begrip dat 'hungry' en 'angry' samentrekt.
Voodoopoppen
107 getrouwde stellen deden mee aan het onderzoek. Eerst moesten ze een vragenlijst invullen over hoe tevreden zij waren in hun relatie. Daarna gingen de onderzoekers met een unieke onderzoeksopzet aan de gang om de mate van boosheid te meten. Alle deelnemers kregen een voodoopop, die hun partner voorstelde, en 51 spelden. Gedurende de drie weken van het onderzoek staken ze iedere avond 0 tot 51 spelden in de pop, afhankelijk van hoe boos ze zich voelden. Verder maten ze iedere ochtend (nuchter) en iedere avond voor het slapengaan hun glucosegehalte.
De uitkomst: hoe lager het glucosegehalte 's avonds, des te meer spelden ze in hun voodoopop staken. Ook gecorrigeerd voor de tevredenheidsscore uit de vragenlijst bleef deze associatie overeind.
Toeteren
Na deze drie weken was het tijd voor een test in het laboratorium. De stellen kregen te horen dat ze tegen hun partner moesten spelen door op een knopje te drukken zodra ze op een scherm een doelvakje rood zagen worden. De winnaar van iedere ronde kon zijn of haar partner vervolgens een hard en akelig geluid laten horen via een koptelefoon. In werkelijkheid speelden ze tegen een computer die ze ongeveer de helft van de keren liet winnen. Bij winst mochten ze zelf bepalen hoe hard en hoe lang ze in de oren van hun partner (dachten ze) zouden toeteren. Bushman in ScienceDaily: "We gaven de proefpersonen een wapen in handen dat ze, binnen de ethische grenzen van het onderzoekslaboratorium, konden gebruiken om hun partner met onaangenaam geluid te bombarderen".
Uit de resultaten bleek dat degenen met een lager gemiddeld glucoseniveau ('s avonds) langer en harder in de oren van hun partner toeterden - ook na correctie voor de relatietevredenheid en verschillen tussen mannen en vrouwen. Dat bleek te kloppen met de eerdere resultaten met de voodoopoppen: degenen die daar meer spelden in staken toeterden langer en harder. "We vonden een duidelijk verband tussen agressieve impulsen en daadwerkelijk agressief gedrag", zegt Bushman.
Lage bloedsuikerspiegel leidt tot boosheid en agressie
Waarom maakt een lage bloedsuikerspiegel je eigenlijk boos en agressief? Bushman legt dat als volgt uit: glucose is brandstof voor het brein. Het beheersen van je boze en agressieve impulsen kost energie. Die energie haal je (deels) uit glucose. "Al maken onze hersenen maar 2% van ons lichaamsgewicht uit, ze gebruiken ongeveer 20% van onze calorieën. De hersenen zijn erg veeleisend als het op energie aankomt". Bushman is een praktisch mens en vertaalt zijn onderzoek meteen in een concrete raad: "Zorg er voor dat je niet hongerig aan een lastig gesprek met je partner begint."
Fotocredits: 'Not VooDoo, just crafty', uitsnede, Chiot's Run
Dit artikel afdrukken
Het onderzoek richtte zich op één simpele, vaak over het hoofd geziene factor: honger door een laag bloedsuikergehalte. Honger zou wel eens een drijvende factor kunnen zijn in echtelijke twisten, ruzies en mogelijk zelfs huiselijk geweld, volgens hoofdonderzoeker Brad Bushman, professor Communicatie en Psychology. Er blijkt - in het Engels - zelfs een term voor te bestaan: 'hangry', een begrip dat 'hungry' en 'angry' samentrekt.
Voodoopoppen
107 getrouwde stellen deden mee aan het onderzoek. Eerst moesten ze een vragenlijst invullen over hoe tevreden zij waren in hun relatie. Daarna gingen de onderzoekers met een unieke onderzoeksopzet aan de gang om de mate van boosheid te meten. Alle deelnemers kregen een voodoopop, die hun partner voorstelde, en 51 spelden. Gedurende de drie weken van het onderzoek staken ze iedere avond 0 tot 51 spelden in de pop, afhankelijk van hoe boos ze zich voelden. Verder maten ze iedere ochtend (nuchter) en iedere avond voor het slapengaan hun glucosegehalte.
De uitkomst: hoe lager het glucosegehalte 's avonds, des te meer spelden ze in hun voodoopop staken. Ook gecorrigeerd voor de tevredenheidsscore uit de vragenlijst bleef deze associatie overeind.
Toeteren
Na deze drie weken was het tijd voor een test in het laboratorium. De stellen kregen te horen dat ze tegen hun partner moesten spelen door op een knopje te drukken zodra ze op een scherm een doelvakje rood zagen worden. De winnaar van iedere ronde kon zijn of haar partner vervolgens een hard en akelig geluid laten horen via een koptelefoon. In werkelijkheid speelden ze tegen een computer die ze ongeveer de helft van de keren liet winnen. Bij winst mochten ze zelf bepalen hoe hard en hoe lang ze in de oren van hun partner (dachten ze) zouden toeteren. Bushman in ScienceDaily: "We gaven de proefpersonen een wapen in handen dat ze, binnen de ethische grenzen van het onderzoekslaboratorium, konden gebruiken om hun partner met onaangenaam geluid te bombarderen".
Uit de resultaten bleek dat degenen met een lager gemiddeld glucoseniveau ('s avonds) langer en harder in de oren van hun partner toeterden - ook na correctie voor de relatietevredenheid en verschillen tussen mannen en vrouwen. Dat bleek te kloppen met de eerdere resultaten met de voodoopoppen: degenen die daar meer spelden in staken toeterden langer en harder. "We vonden een duidelijk verband tussen agressieve impulsen en daadwerkelijk agressief gedrag", zegt Bushman.
Lage bloedsuikerspiegel leidt tot boosheid en agressie
Waarom maakt een lage bloedsuikerspiegel je eigenlijk boos en agressief? Bushman legt dat als volgt uit: glucose is brandstof voor het brein. Het beheersen van je boze en agressieve impulsen kost energie. Die energie haal je (deels) uit glucose. "Al maken onze hersenen maar 2% van ons lichaamsgewicht uit, ze gebruiken ongeveer 20% van onze calorieën. De hersenen zijn erg veeleisend als het op energie aankomt". Bushman is een praktisch mens en vertaalt zijn onderzoek meteen in een concrete raad: "Zorg er voor dat je niet hongerig aan een lastig gesprek met je partner begint."
Fotocredits: 'Not VooDoo, just crafty', uitsnede, Chiot's Run
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#8
Johan, in mijn sport (schaken) is het rampzalig om moeite te krijgen met nadenken. Die toernooi- of competitiepartijen kunnen wel 5 tot 6 uur duren, dus een 'dipje' ligt in elke pot wel eens op de loer. Veel spelers, net als ik, brengen daartegen koffie in stelling - maar bij fysieke sport lijkt me dat lastig. Maar bananen en (donkere) chocolade, wat we ook vaak gebruiken om bij de les te blijven, zijn misschien wel bruikbaar.
Ik heb er zelf 'last' van als ik aan het sporten ben en moe wordt, moeite om goed na te denken en (te) ben snel boos... Als je aan het afvallen bent kan dit ook gebeuren
,zorg er altijd voor dat je iets gezond te eten in de buurt hebt om te voorkomen dat je gaat snacken
Das een goeie Caat, want wat jouw arts zegt zal een ander zeggen dat dat te laag is en dat het normaal tussen de 5 en 6 zou moeten zitten. Maar zo zijn artsen het ook niet eenso ver bloeddruk, de 1 vind dat iedereen een bloeddruk hoort te hebben als van een gezonde 25-jarige, de ander dat het per leeftijd en leefwijze verschilt en dat voor een een 65+ een bloeddruk van 140 aannemende dat die ook chronische pijn heeft prima is.
Je kan wat dat betreft gewoon het beste naar je lijf luisteren, zodra je bloedsuiker te hoog of laag wordt merk je dat vanzelf in de vorm van hypo's en hoe heet die andere, hyper?
Ik vraag mij af wanneer er daadwerkelijk sprake is van een lage bloedsuikerspiegel. Zelf behept met een 3.1 (60 minuten na het eten) beweert mijn fantastische behandelaar dat ik he-le-maal geen last heb van een lage bloedsuiker. Is normaal, zo claimt hij. Ondertussen heb ik regelmatig het gevoel dat ik elk bushokje dat ik passeer in stukjes wil trappen maar dat zal waarschijnlijk komen omdat mijn liefhebbende echtgenoot dan niet in de buurt is.
Leuke stelling, die helaas uitgaat van de veelgemaakte fout dat hersenen alleen op glucose kunnen werken. Hersenen werken echter ook uitstekend op zogenaamde ketonen; sterker nog, een ketogeen dieet is een ouderwetse behandelign voor epilepsie.