Zo'n 50 Franse herders hebben vrijdag met hun schapen en herdershonden het Parijse museum het Louvre betreden. Daarmee protesteerden ze tegen het Franse landbouwbeleid, dat 'leidt tot eliminatie van eenvoudige herders en boeren die kennelijk in een museum thuishoren', schrijft Trouw.
De overheid zou, in plaats van zich te richten op de industrialisering van de landbouw, moeten investeren in 'kleinere bedrijven die hoge kwaliteit en biologische producten leveren'. De politie kwam er aan te pas om de herders uit het Louvre te verdrijven.
Dit artikel afdrukken
De overheid zou, in plaats van zich te richten op de industrialisering van de landbouw, moeten investeren in 'kleinere bedrijven die hoge kwaliteit en biologische producten leveren'. De politie kwam er aan te pas om de herders uit het Louvre te verdrijven.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
't is echt waar (video)
joep, jij kent frankrijk goed, de herders/zuivelaars die die superdure roquefort produceren zullen daar toch wel een goede boterham mee verdienen? dat bestaat daar toch maar gewoon, naast de industriele bioindustrie.
Dirk, niet dus.
Ik kom veel in de Gard en de Cévennes, waar nog veel kleinschalige schapen-, geiten-, kippen-, honing-, kastanje-, kruiden-, moestuin- en paddenstoelenactiviteiten zijn. Zij verdienen daar veelal hun boterham mee, maar niet veel meer dan dat. Wat ze als eerste levensbehoefte niet zelf nodig hebben, verkopen ze lokaal. Roquefort heb ik hier niet gezien, wel heel veel schapen- en geitenkaasjes (pelardons), eieren (per stuk) en schapenvlees (mouton) en worsten. Je kunt hun leven en inkomsten niet vergelijken met de onze. Zij zijn meer bezig met overleven, het weer, hun beesten en het verzamelen van paddenstoelen, kruiden, noten en stookhout. Het is een uitstervend ras, want de jongeren prefereren geld en luxe zoals wij en trekken weg. Het is wel eenvoudiger dan bij ons. Je erft het ouderlijk huis inclusief inboedel en gereedschappen, betaalt geen successiebelasting, en krijgt er nog wat grond bij waar je het mee moet doen. Maar de lasten blijven stijgen; de omzet niet, terwijl de fiscus geen onderscheid maakt tussen een ongelukkige helling waar alles met de hand (zeis) moet maaien of een vlak stuk grond.
Dirk, ik ken een varkensboerenechtpaar (ook een paar schapen en ezels + een moestuin voor de verkoop obv gratis mest) dat leeft van ca. 120 dooie beesten per jaar. Het is een zgn. 'choix de vie'. Ze betalen ervan wat ze niet in autarcie zelf kunnen maken. Voer, telefoon en stroom bijv.
Als ik terug mocht komen als varken zou ik het evenwel daar willen. In de Cévennes, op 650 meter, met een prachtig over- en uitzicht naar zowel de Middellandse Zee als de Pyrenées. Prachtig en ik begrijp het wel, hoewel ik het niet zou kunnen. Het hele jaar. En jaar in jaar uit. No way back. Snap je: het is een 'choix de vie'. Jij praat er over en hebt het nog over geld. Zij proberen rond te komen. Da's heel wat anders.
Ik heb ze gevonden: Nathalie Weydmann (& Patrick Bonnet) van Las Coumayres. Meer dan dit hebben ze niet als 'website', te duur. Ze leven deels in een niet-monetaire economie.