Gilles-Eric Séralini is de Franse moleculair bioloog die een controversieel onderzoek publiceerde waarin hij ratten twee jaar lang GMO-mais liet eten om de gezondheidseffecten daarvan vast te stellen. De ratten ontwikkelden indrukwekkende tumoren.
Het onderzoek deed onmiddellijk veel stof opwaaien. Het werd onwetenschappelijk verklaard. De EFSA bemoeide zich ermee. Het wetenschappelijke blad waarin de onderzoeksresultaten verschenen waren, verzocht de publicatie terug te trekken, terwijl Séralini categorisch weigerde.

Séralini werd daarmee een vedette. De Belgische krant De Morgen interviewde hem aan de vooravond van een presentatie in Brussel. Hij blaakt van het zelfvertrouwen. 'Ons onderzoek wordt opnieuw gepubliceerd want het is solide'. Hij noemt de kritiek die eind 2012 als een lawine over hem en zijn onderzoek werd uitgestort 'puur vergif'.

De Morgen stelde hem 3 vragen.

Komt u zich verdedigen?
Daar is volgens Séralini helemaal geen sprake van. Hij en zijn team van het CRIIGG (Comité de recherche et d'information indépendantes sur le génie génétique) worden juist over de hele wereld uitgenodigd als experts. Zijn team zou juist de meeste expertise hebben. Hij heeft bovendien nieuws. "Binnenkort wordt ons zo bekritiseerde onderzoek opnieuw in een wetenschappelijk vakblad gepubliceerd. We hebben honderdduizenden gegevens laten analyseren en blijkbaar is het onderzoek dan toch niet zo ondermaats."
Séralini vindt dat hij in de media is neergezet als "een soort geflipte ultragroene professor die met ratten en ggo-maïs aan de slag ging om per se te willen bewijzen dat ggo's kanker verwekken. En dat met onderzoek vol gaten. Geen enkel element daarvan klopt en ik werk in team."

U bent geen activist en u probeerde niet op basis van onderzoek dat rammelt aan te tonen dat NK603-maïs van Monsanto kanker veroorzaakt?
Dat ontkent Séralini. "Ik ben professor moleculaire biologie. En ik ben zeker niet tegen genetisch gemanipuleerde organismen. Ik heb daar zelf op gewerkt en ik ben eerder voor, omdat het nuttig kan zijn met die technologie medicijnen te maken, bijvoorbeeld. Maar zodra je nieuwe organismen in de omgeving en op ons bord brengt, is het cruciaal dat de effecten op mens en milieu grondig getest worden. Die producten zitten namelijk vol pesticiden. Dat transparante en grondige testen gebeurt nu niet. Monsanto en co. houden hun testgegevens geheim en ze testen nooit langer dan drie maanden op proefdieren. Wij gebruikten dezelfde rattensoort als de industrie en een groep die zeker niet kleiner was dan in die standaardonderzoeken. Maar we voerden de ratten wel twee jaar en geen drie maanden ggo-maïs. We hebben nooit beweerd dat die ratten die tumoren kregen door die maïs. Ons onderzoek gaat over giftige effecten. Die zijn duidelijk vastgesteld in de nieren en levers van de dieren."

Franse, Nederlandse, Duitse en Europese autoriteiten hebben het onderzoek van tafel geveegd en het is uit de eerste publicatie teruggetrokken. Is dat echt allemaal druk van de ggo-lobby?
Séralini antwoordt diplomatiek en direct tegelijk. Luister naar zijn woorden: "Zo zwart-wit zal het niet zijn. Maar het is wel een feit dat die autoriteiten zelf geen solide tests uitvoeren voor de toelating van ggo's én dat verschillende leden duidelijk banden hebben met de ggo-industrie. Het valt op dat diezelfde instanties van de industrie aanvaarden dat ze kortdurende tests doen waarvan de data geheim blijven, wanneer een bedrijf een ggo op de markt wil krijgen. Het is van een stuitende domheid om dat te blijven aanvaarden.
Wat de terugtrekking van onze publicatie betreft: dat is op zeer dubieuze gronden gebeurd. Hoofdredacteur Wallace Hayes van het blad Food and Chemical Toxicology verklaarde na een zeer grondige analyse dat 'geen fraude is gepleegd' en er 'geen bewuste verdraaiing van data gebeurde'. Zijn enige motivatie was dat het onderzoek 'niet overtuigend' was over het verband met kanker. Maar dat verband met kanker was onze conclusie niet. Maar niet alleen wordt het onderzoek nu opnieuw gepubliceerd, de EU, Frankrijk en Rusland plannen hetzelfde onderzoek opnieuw te doen. Ik ben zeer benieuwd."


Fotocredits: 'Brown mouse', uitsnede, Graeme Lawton
Dit artikel afdrukken