De WHO wil de hoeveelheid toegevoegde suikers verlagen. Volgens Karine Hoenderdos moeten daarvoor ook de rekenregels voor de etikettering worden ontsjoemeld.
De WHO ontwikkelt nieuwe, strenge richtlijnen voor suiker. Het conceptadvies luidt dat de ideale inname van suikers (zowel van nature als toegevoegd) minder dan 5 energieprocent en maximaal 10 energieprocent is. Voor de gemiddelde vrouw, met een energiebehoefte van 2000 kcal, betekent dit dat zij dagelijks 25-50 gram suikers mag gebruiken. Met suikers bedoelt de WHO alle toegevoegde suikers plus de suikers uit honing, siroop, vruchtensap en vruchtenconcentraat.
Geraffineerde richtlijn
In Nederland (en in veel andere landen) is - gek genoeg - nog geen maximumaanbeveling voor de inname van suikers. Maar uit de Voedselconsumptiepeiling blijkt al wel dat de gemiddelde Nederlander ruim 21% van zijn energie haalt uit suikers. Een beetje minder kan geen kwaad.
Minder suiker betekent dat je de etiketten moet afspeuren naar suikers. En daarbij lijkt de Dagelijkse Voedingsrichtlijn, binnenkort de Referentie-Inname (RI) genoemd, een handig hulpmiddel. Er staat per voedingsstof aangegeven hoeveel je er dagelijks van kunt gebruiken, en hoeveel procent een portie levert aan die RI. Fabrikanten zijn niet verplicht dit te gebruiken. Maar fabrikanten van suikerzoete spullen doen het waarschijnlijk maar wát graag. Want de RI voor suiker is wel heel geraffineerd.
10% = 36%
Deze is namelijk 90 gram voor een gemiddelde vrouw. Dat is flink wat, en dat komt omdat er een aardige rekentruc bij is uitgehaald. In die 90 gram per dag zitten namelijk ook de suikers uit 3 porties zuivelproducten, 200 gram groenten en 200 gram fruit verstopt. Dát vind je niet terug in de kleine lettertjes op het etiket, en dat maakt dat het percentage suiker wel heel rooskleurig uit de bus komt.
Een voorbeeld? Neem een portie Kellog’s Choco’s, een ontbijtproduct dat aardig wat van die toegevoegde suikers bevat die de WHO zo graag wil verlagen. Een portie van 30 gram levert 9 g suikers. Volgens de strenge WHO-richtlijn heb je met die 9 gram al 36% van je suikers binnen, volgens de iets minder strenge norm ook al 18%. Maar volgens de RI op het etiket levert dit ontbijtje je maar 10% van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid. Ik noem dat sjoemelen met suiker. En dat onder het mom van goede informatieverstrekking.
Karine Hoenderdos is diëtist en redacteur van puurgezond.nl
Fotocredits: Kellogg's
Dit artikel afdrukken
Geraffineerde richtlijn
In Nederland (en in veel andere landen) is - gek genoeg - nog geen maximumaanbeveling voor de inname van suikers. Maar uit de Voedselconsumptiepeiling blijkt al wel dat de gemiddelde Nederlander ruim 21% van zijn energie haalt uit suikers. Een beetje minder kan geen kwaad.
Minder suiker betekent dat je de etiketten moet afspeuren naar suikers. En daarbij lijkt de Dagelijkse Voedingsrichtlijn, binnenkort de Referentie-Inname (RI) genoemd, een handig hulpmiddel. Er staat per voedingsstof aangegeven hoeveel je er dagelijks van kunt gebruiken, en hoeveel procent een portie levert aan die RI. Fabrikanten zijn niet verplicht dit te gebruiken. Maar fabrikanten van suikerzoete spullen doen het waarschijnlijk maar wát graag. Want de RI voor suiker is wel heel geraffineerd.
10% = 36%
Deze is namelijk 90 gram voor een gemiddelde vrouw. Dat is flink wat, en dat komt omdat er een aardige rekentruc bij is uitgehaald. In die 90 gram per dag zitten namelijk ook de suikers uit 3 porties zuivelproducten, 200 gram groenten en 200 gram fruit verstopt. Dát vind je niet terug in de kleine lettertjes op het etiket, en dat maakt dat het percentage suiker wel heel rooskleurig uit de bus komt.
Een voorbeeld? Neem een portie Kellog’s Choco’s, een ontbijtproduct dat aardig wat van die toegevoegde suikers bevat die de WHO zo graag wil verlagen. Een portie van 30 gram levert 9 g suikers. Volgens de strenge WHO-richtlijn heb je met die 9 gram al 36% van je suikers binnen, volgens de iets minder strenge norm ook al 18%. Maar volgens de RI op het etiket levert dit ontbijtje je maar 10% van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid. Ik noem dat sjoemelen met suiker. En dat onder het mom van goede informatieverstrekking.
Karine Hoenderdos is diëtist en redacteur van puurgezond.nl
Fotocredits: Kellogg's
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Moeilijk te begrijpen. De wereld zegt dat een vrouw tussen de 25 en 50 gram suiker per dag mag eten.
Nederland vindt dat het 90 gram mag zijn.
Maakt het uit waar vrouwen de suiker vandaan halen? Karin Hoenderbos zegt dat de herkomst van de suiker het verschil maakt. Help!
Volgens mij veegt ze ze juist allemaal op een grote hoop: toegevoegd of van nature, suiker is suiker, zegt Karine. Daarom telt ook de WHO alles bij elkaar op.
Op Foodlog - alleen voor fijnproevers van détails - was onlangs te lezen dat je suiker en suiker hebt en dat die in verschillende lijven anders reageren. Dat wel.
Nee, nee, de WHO veegt juist NIET alles op een hoop, maar maakt onderscheid tussen toegevoegde suikers en suikers die van nature in basisvoedingsmiddelen aanwezig zijn. En dat verschil is natuurlijk heel zinnig.
Maar op de etiketten wordt juist alles WEL op een hoop geveegd, waardoor de toegevoegde suikers gunstig afsteken.
Karine, hoe zit het nou (daarom is het immers toch een beetje ingewikkeld): is suiker uit de verse perzik in mijn yoghurt niet erg en het Monatoetje dat diezelfde perzik (maar dan verwerkt) en nog wat extra suiker toevoegde wel?
De WHO adviseert om de helft minder van de zogenaamde VRIJE suikers te gebruiken. De verwarring over de hoeveelheid suiker inname ontstaat onder andere door de term VRIJE suikers. Wat bedoelt de WHO daarmee?
Vrije suikers zijn -volgens de WHO- de mono- en disachariden die zijn toegevoegd aan onze voeding, maar ook die in honing en vruchtensappen zitten, maar NIET de chemisch identieke suikers (glucose en fructose) in fruit.
Wat is teveel? We eten in Nederland ongeveer 65 gram vrije suikers per dag, maar de WHO adviseert om nog maximaal 35 gram suikers per dag te gebruiken, dat komt overeen met 8-10 suikerklontjes of schepjes suiker per dag.
Hoe zit het dan met de suikers in fruit? Puur chemisch gezien is er geen verschil tussen de suikers (fructose en glucose) uit een suikerklontje en die uit een appel of peer. In tegenstelling tot een suikerklontje bestaan een appel en peer uit vele gezonde stoffen zoals antioxidanten, mineralen, vezels en vitaminen. Ik vermoed dat de WHO de suikers in fruit om die reden niet mee telt.
Een andere reden voor dit advies is waarschijnlijk dat je niet zo makkelijk teveel fruit kan eten. De hoeveelheid suiker in 2 blikjes frisdrank komt overeen met 10 stuks fruit. Die 2 blikjes frisdrank heb je zo op, maar 10 stuks fruit achter elkaar naar binnen werken, zal niet zo snel gebeuren.