Dan gaan mensen wél betalen voor dieren uit een kleinschaliger en diervriendelijker dierhouderij. Dat beweert de Nedersaksische minister Christian Meyer in een interview met Der Spiegel.
De Groene Meyer stond bekend als de 'boerenschrik' en moet nu het landbouwbeleid hervormen van decennialang CDU-beleid dat altijd heeft ingezet op schaalvergroting. Op de vraag of hij wel goed met de boeren kan opschieten, antwoordt Meyer dat dat prima gaat. Kleinere boeren willen graag blijven boeren. In ruil daarvoor wil hij dat ze zich conformeren aan een gereguleerde dierhouderij die afziet van gecoupeerde staarten en snavels.
Dit artikel afdrukken
De Groene Meyer stond bekend als de 'boerenschrik' en moet nu het landbouwbeleid hervormen van decennialang CDU-beleid dat altijd heeft ingezet op schaalvergroting. Op de vraag of hij wel goed met de boeren kan opschieten, antwoordt Meyer dat dat prima gaat. Kleinere boeren willen graag blijven boeren. In ruil daarvoor wil hij dat ze zich conformeren aan een gereguleerde dierhouderij die afziet van gecoupeerde staarten en snavels.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@ Hans bedankt voor je uitgebreide reactie en we staan inderdaad dichter bij elkaar als we denken.
Albert #4 Geen sorry. Ik denk dat we dichter bij elkaar staan, dan je vermoed. Maar met een andere invalshoek. De logistiek van een nog steeds groeiende wereldbevolking een aantasting (!) van de natuur vraagt om een structurele aanpassing van ons economisch model.
Teveel wordt door dierenvrienden gespeculeerd op onderbuik- en schuldgevoelens en de gevolgen daarvan voor de natuur. Het gevaar van een geloofscult ligt op de loer.
Nu wat het economisch model betreft:-
Het merendeel van de economen wil nu wel een productiewijze waarin ecologische zorg geïmplementeerd door energiebezuiniging in productiemethoden, maar dat vooral om ‘groei’ te kunnen waarborgen. De angel wordt niet uit de problematiek gehaald.
Het is een absoluut gegeven dat onze mondiale economie complexer en onbeheersbaarder wordt door de ‘groei’ in de derde wereld. Dat is onomkeerbaar voor de komende eeuw(en).
Het simplistisch willen draaien door ‘groen’ aan de wereldthermostaatknop en die enkele graden lager zetten, kan daarom geen gelijke tred houden met de verdergaande industrialisatie en is onbetaalbaar. Dat is een ijdele hoop.
Alhoewel op tal van punten ik kritiek op 50-to-1 heb, zit er een verontrustende kern van waarheid in.
Ik vind dat er te weinig onderzoek gedaan wordt naar de werkelijke oorzaak van het probleem en hoe dat om te buigen:
Overconsumptie in combinatie met destructie.
Er is een nieuwe ‘siècle des Lumières’ nodig om tot het besef te komen dat we moeten consuminderen. Dat levert bij een abrupt consuminderen een giga-mondiale crisis op, die schokkend zal zijn. Dus moet dat anders. Het is een misverstand, dat consuminderen een eind zal betekenen voor innovaties, nieuwe productietechniek en wetenschap of vormen van een genoeglijk bestaan. Integendeel. Dat die aspecten nu gedreven worden door de groei-economie klopt, maar hoeft niet. Het zou mogelijk eerder een boost kunnen geven aan wetenschappelijke ontwikkelingen en productietechnieken.
En….. herijking van onze economische waarden zou een direct positief effect hebben op ecologisch verantwoorder omgaan met natuur en delfstoffen.
De sleutel voor de toekomst ligt voor mij niet in het al dan niet biggenstaarten couperen, en ook niet in kleinschalig boerenkeutelen. Ik zie dat als pseudo-ethisch gerommel in de marge. Die ligt voor mij uitsluitend in herijking van onze economische waarden. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die ontkende dat in een voortdurend economisch ‘groei’-concept geen destructiviteit verscholen ligt. We negeren het gewoon.
En toch klampen we ook nu weer ons verheugd vast aan 0,5 % ‘groei’.
Terwijl ik vrees dat percentages toekomstige ‘groei’ NIET lineair gekoppeld of evenredig gelijk lopen aan het destructieve element ervan. Onderzoek zal uitwijzen dat dat destructieve element mogelijk veel groter is.
Een zaak is jammer:
De verwezenlijking van mijn utopische visie zal ik nooit meemaken...
Hans, sorry als ik je verkeerd begrepen heb. En je hebt gelijk dat het woordgebruik van industrieel hypocriet is. Maar verklaar mij eens de sarcasme achter:
En vermeld in de paspoorten van ivf-verwekte burgers ‘industrieel verwekt’ en genezen kankerpatiënten ‘industrieel genezen’, want dat is voor de alternatieve geneeskunde ook eens een opsteker.
Echter wat is er mis om vlees dat afkomstig is van een megastal te onderscheiden van een paar varkens in een gemengd bedrijfje. Op dit moment volgt het ene vleesschandaal na het andere op. Misbruik wordt sneller opgemerkt in een kleine gemeenschap dan in de anominiteit van de supermarkt.
Herkomst van eieren kan men tegenwoordig op het internet terugvinden. Waarom lukt dit niet voor het gehakt of kiloknallers.
Sorry voor de bijsmaak van de verkrachting van moeder Aarde. Maar ik denk werkelijk dat men door toepassing van natuurlijke methoden men op de lange termijn meer winst valt te behalen dan de korte termijn visie die de industriele landbouw op dit moment bezit.
Men kan de waarde van leven wegwuifen met het argument dat we bovenaan de voedselketen staan. Onze huidige maatschappij probeert leven probeert te beoordelen op effectiviteit (winstgevendheid). We vinden het vanzelfsprekend dat we gevoed worden.
Laten we het eens omdraaien, het is een geschenk!
Albert. Je hebt me niet begrepen. De argumentatie van die Duitse meneer is fout en zwak. Industrieel in deze context verwordt tot een hypocriet begrip. Precies zoals het dubieuze taalgebruik door jou door het gebruik van het woord ‘verkrachting’ van de natuur. Seksueel geweld op Vrouwe Gaia projecteren, heeft voor mij een vreemd geurtje. Een humane personificatie van dieren en de natuur is niet mijn goed. Ik vind een dergelijke beeldspraak demagogisch. En van de zelfde orde als stickers op pakjes ‘industrieel vlees’.
En check zelf eens in hoeverre jouw eigen leven als zodanig ‘industrieel’ is.
@ Hans, andersom kan men ook uren doorgaan over de verkrachting van de natuur ten behoeve van economische groei middels onderdrukking (van zowel mens als natuur).
Waarom de mensen niet de keuze geven? Het belangrijkste nadeel dat ik in moment kan bedenken is dat de industrie bang is geld mis te lopen. Is in ieder geval goed voor de werkgelegenheid.