Wij gooien met z’n allen te veel voedsel weg. Het loopt zo de spuigaten uit, dat zelfs de Rijksoverheid zich ermee gaat bemoeien en ons middels een speciale campagne bestraffend toespreekt. We schijnen vooral veel brood, rijst, pasta, groenten, fruit en zuivel weg te kieperen. Maar hoe zit het met gebruikte kip? Daar hoor je nou nooit iemand over, dus dan doe ik het maar.
Heb je kip gegeten? Hele kip dan wel poten? Uit de oven, uit een braadzak, uit de pan? De restanten van de kipmaaltijd nooit weggooien, daar kun je namelijk nog puike bouillon van trekken. Nee dat is niet vies of eng, zelfs glamour-culi Nigella schijnt na etentjes bij vrienden de botten na afloop mee te vragen in een plastic tasje. Dus dan kun jij het ook. En je bent nog goed bezig ook.
Het recept is doodsimpel. Let wel, het gaat om kip met bot en de onvermijdelijke restjes niet erafgepeuzeld vlees. Eventuele citroenen of andere vulling mag verwijderd, maar verder kieper je de hele bups inclusief kruiden en al dan niet gestold vet lukraak in een grote pan. Een à anderhalve liter koud water erbij en aan de kook brengen. Ongezellig grijs schuim dat nu naar boven komt drijven, kun je er met een schuimspaan of gewone lepel afscheppen.
Nu moeten er wat groenten bij, denk aan een winterpeen (of een handje worteltjes), een prei en een grote ui, maar andere treurige, onooglijke groentestumperds kunnen ook. Gewoon even wassen en met schil en al in grove stukken snijden. Dan een complete bos peterselie erbij, met stelen en al, liefst platte, want de gepermanente variant ziet er weliswaar gezellig uit, maar smaakt bijna nergens naar. Als je hebt wat laurierblaadjes, een stukje foelie, een paar takjes lavas, en niet te vergeten een lepel zwarte peperkorrels en een dito lepel zout. Er zijn trouwens ook mensen die zout pas na afloop toevoegen, dat kan ook, en is voor de inkookversie (fond) zelfs aan te bevelen.
Zet de pan op het allerkleinste pitje of – lekker ouderwets – het petroleumstelletje van oma en laat 2 à 3 uur trekken. Er mag af en toe een blub te zien zijn, maar het is niet de bedoeling dat de boel echt borrelend staat te koken. Als het op het fornuis te hard gaat, zet er dan zo’n zwart warmhoudplaatje onder. Verder hoef je niks te doen. Ik zou zeggen: lees eens een boek. Daarna is het een kwestie van de hele boel afgieten door een zeef, als je het helemaal goed wilt doen leg je daar een natgemaakte theedoek in, en klaar is je kippenbouillon. Verbijsterend wat voor geurigs je nog krijgt van een afgekloven kip. Te flauw? Een snufje zout brengt alle aroma’s tot leven.
En nu? Wat verse groente, vermicelli en kipgehaktballetjes erin en je hebt antiverkoudheidskippensoep. Of gebruik het als basis voor willekeurig welke gepureerde groentesoep. Of in de risotto. Of snel af laten koelen en in handzame porties invriezen. Of in laten koken tot fond en dan in een ijsblokjesvorm bewaren en af en toe als smaakversterker zo’n blokje toevoegen aan willekeurig welk gerecht.
Meer van Karin is te vinden op Koken met Karin.
Fotocredits: Karin Luiten
Dit artikel afdrukken
Het recept is doodsimpel. Let wel, het gaat om kip met bot en de onvermijdelijke restjes niet erafgepeuzeld vlees. Eventuele citroenen of andere vulling mag verwijderd, maar verder kieper je de hele bups inclusief kruiden en al dan niet gestold vet lukraak in een grote pan. Een à anderhalve liter koud water erbij en aan de kook brengen. Ongezellig grijs schuim dat nu naar boven komt drijven, kun je er met een schuimspaan of gewone lepel afscheppen.
Nu moeten er wat groenten bij, denk aan een winterpeen (of een handje worteltjes), een prei en een grote ui, maar andere treurige, onooglijke groentestumperds kunnen ook. Gewoon even wassen en met schil en al in grove stukken snijden. Dan een complete bos peterselie erbij, met stelen en al, liefst platte, want de gepermanente variant ziet er weliswaar gezellig uit, maar smaakt bijna nergens naar. Als je hebt wat laurierblaadjes, een stukje foelie, een paar takjes lavas, en niet te vergeten een lepel zwarte peperkorrels en een dito lepel zout. Er zijn trouwens ook mensen die zout pas na afloop toevoegen, dat kan ook, en is voor de inkookversie (fond) zelfs aan te bevelen.
Zet de pan op het allerkleinste pitje of – lekker ouderwets – het petroleumstelletje van oma en laat 2 à 3 uur trekken. Er mag af en toe een blub te zien zijn, maar het is niet de bedoeling dat de boel echt borrelend staat te koken. Als het op het fornuis te hard gaat, zet er dan zo’n zwart warmhoudplaatje onder. Verder hoef je niks te doen. Ik zou zeggen: lees eens een boek. Daarna is het een kwestie van de hele boel afgieten door een zeef, als je het helemaal goed wilt doen leg je daar een natgemaakte theedoek in, en klaar is je kippenbouillon. Verbijsterend wat voor geurigs je nog krijgt van een afgekloven kip. Te flauw? Een snufje zout brengt alle aroma’s tot leven.
En nu? Wat verse groente, vermicelli en kipgehaktballetjes erin en je hebt antiverkoudheidskippensoep. Of gebruik het als basis voor willekeurig welke gepureerde groentesoep. Of in de risotto. Of snel af laten koelen en in handzame porties invriezen. Of in laten koken tot fond en dan in een ijsblokjesvorm bewaren en af en toe als smaakversterker zo’n blokje toevoegen aan willekeurig welk gerecht.
Meer van Karin is te vinden op Koken met Karin.
Fotocredits: Karin Luiten
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ja, dat doe ik dus ook. Leuk dat je dit artikel schrijft.
Soms (als er wat ruimte in mijn diepvries is) heb ik daarin een grote container waar ik steeds -gewassen- afsnijdsels van verschillende groente in doe om te gebruiken voor een volgende ronde; je kunt dan leuke keuzes maken, naast wat je op dat moment nog in huis hebt).
Kruiden en specerijen zijn er erg lekker in (hoort bij mij sowieso bij koken): lavas, selderij, laurierblad + vaak wat nootmuskaat ( vind ik persoonlijk lekkerder dan foelie), peperkorrels, een pepertje (afhankelijk wat je er zoal mee van plan bent); de keuze is eindeloos.
Ik voeg soms een paar (echt 1-2) hele knoflooktenen toe, maar verder hou ik in het algemeen de bouillon rustig (later kun je met de delen uit de vriezer uit je dak gaan, zoals je op dat moment kiest.) Nooit zout (dat is van later zorg en het kookt in).
Mijn huidig 'status'-Boretti-fornuis (ik vond het erg mooi en heb het praktisch uitgekozen toentertijd) blijft een ramp, want het blijkt te felle warmte te geven; zelfs het simpele zwarte warmhoudplaatje was niet genoeg. Ach ja, dan moet je zoeken en aanpassen.
En ja, Nigella gaf mij een 'push in the back'.
Zeker, omdat ik soms discussies heb met mensen, die het totaal niet begrijpen.
Het gaat dan niet over hygiene, maar over het product wat je gebruikt.
Onvoorstelbaar, want het eindproduct is zo lekker en voedzaam (hoe je het ook invult).
@ karin: ik heb het wouter al eerder gevraagd, maar nu aan jou, wat gebeurt er met de uitgelegde legkippen die bij de kippenboer weggaan voor 20 @ 30 cnt/kg? een klein deel wordt in dronrijp geslacht, maar het overgrote deel? prima voor een krachtige bouillon lijkt me, maar je moet het (industrieel dan) wel willen maken natuurlijk!
@Dirk: Uitgelegde leghennen worden allemaal geslacht. Helaas is er in Nederland geen slachthuis meer die op grote schaal leghennen slacht. Nu mogen de dames "gezellig" met z'n allen op reis naar Duitsland of België waar er nog wel slachterijen zijn die ingericht zijn voor leghennen. Ik verwacht niet dat deze industriële slachterijen aan enige verspilling doen, dus de dieren zullen nog optimaal verwaard worden. (Los van wat de veehouder daar dan per kip nog voor krijgt.)
dankjewel Petra, langzamerhand krijg ik het plaatje rond, wouter zei ook al zoiets, dat soepkippen gewoon vergast en gedestrueerd worden, zoals in de USA wel gebeurt, en volgens Ferry Leenstra ook soms in NL, is dan waarschijnlijk uitzondering.
Probeer het een met een afgekloven (Hollandse) haas. Dan weet je niet wat je overkomt.