Australische onderzoekers proberen mogelijke oorzaken voor de nog altijd onverklaarde bijensterfte op te sporen door duizenden bijen uit te rusten met microchips. Minuscule chips kunnen op bijen gelijmd worden (nadat die eerst 'verdoofd' zijn door ze af te koelen). De chips werken als een soort electronische tags. Iedere keer dat de bijen langs een checkpoint vliegen wordt dat geregistreerd, zodat de vliegpatronen exact in kaart gebracht kunnen worden.
De vliegbewegingen zouden zowel meer inzicht moeten verschaffen in de oorzaken van bijensterfte als ook in de exacte rol van de bijen in de bestuiving. Met die gegevens zouden boeren en telers hun voordeel kunnen doen.
De wetenschappers werken overigens nog aan verdere verkleining van de chips, zodat deze ook toegepast kunnen worden op kleinere insecten, zoals muggen. Dat meldt Reuters.
Dit artikel afdrukken
De vliegbewegingen zouden zowel meer inzicht moeten verschaffen in de oorzaken van bijensterfte als ook in de exacte rol van de bijen in de bestuiving. Met die gegevens zouden boeren en telers hun voordeel kunnen doen.
De wetenschappers werken overigens nog aan verdere verkleining van de chips, zodat deze ook toegepast kunnen worden op kleinere insecten, zoals muggen. Dat meldt Reuters.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dit lijkt op een herhaling van zetten. Dergelijke studies zijn uitgevoerd en gepubliceerd:Mickaël Henry e.a. A Common Pesticide Decreases Foraging Success and Survival in Honey Bees. Science. Online publicatie op 29 maart 2012. Franse onderzoekers van het French National Institute for Agricultural Research keken naar het gevolg van het bestrijdingsmiddel thiamethoxam op honingbijen. Hiervoor lijmden ze chips op de ruggen van vrij rondvliegende honingbijen. Elke keer als een bij de korf in of uitging, werd zijn chip gescand door een speciale lezer. Zo was bij te houden wanneer de bijen kwamen en gingen. Het bleek dat de thiamethoxam-bijen twee tot drie keer vaker niet terugkwamen naar de korf dan onbehandelde bijen. Waarschijnlijk kunnen honingbijen door het bestrijdingsmiddel – omdat het ingrijpt op het zenuwstelsel – de weg naar huis niet meer terug vinden. Cognitieve functies worden dus door thiamethoxam negatief beïnvloed wat ook verklaarbaar is door de werking van deze stof op nicotinerge acetylcholine receptoren in het centrale zenuwstelsel.
Henk, waarom wordt dergelijk onderzoek dan toch nog opgezet?
# 2. Zo lang onderzoek naar de oorzaken van bijensterfte wordt verricht lijkt een verbod op het gebruik van pesticiden, die vrijwel zeker een belangrijke oorzakelijke rol bij het probleem spelen, uitermate onredelijk. Op deze manier komt het dus waarschijnlijk niet tot ingrijpende maatregelen. Er zijn echter zo veel andere belastende studies dat niet ingrijpen op zijn minst zeer risicovol is. Op een gegeven moment zijn ingrijpende maatregelen absoluut gewenst.