Minister Edith Schippers en de Wereldgezondheidsorganisatie zijn niet de enigen die in actie komen tegen het met rasse schreden naderende einde van onze werkzame antibiotica. Ook in Groot-Brittannië klinkt een wake-up call.
Er komt steeds meer aandacht voor de groeiende dreiging van de antibiotica-resistentie. In Engeland noemt professor Jeremy Farrar, het kersverse hoofd van de Britse Wellcome trust (een liefdadigheidsorganisatie die medisch onderzoek subsidieert en de op één na grootste niet-gouvernementele gever ter wereld) het een 'waarlijk mondiaal probleem'. Hij sluit zich daarmee aan bij Dame Sally Davies, Engelands Chief Medical Officer.
Tijdbom
Beiden dragen de boodschap uit dat zonder snel ingrijpen de hoogtijdagen van antibiotica over zijn. We zitten op een 'tikkende tijdbom', een 'net zo grote bedreiging als terrorisme'. Het inzicht lijkt eindelijk door te breken: met onze ruimhartige en vaak onnodige toepassing van antibiotica, niet alleen voor mensen maar zelfs in de dierhouderij, hebben we een zeer waardevol bestrijdingsmiddel van infecties snel en effectief onschadelijk weten te maken.
Gedachteloos 'kuurtje'
De meesten van ons weten niet beter of ze kregen een 'kuurtje' bij een zere keel. Dat antibiotica vóór de jaren '50 nog maar nauwelijks bekend waren, laat staan toegepast werden, is aan ons collectieve geheugen ontschoten. Maar in London is het kleine laboratoriumpje waar Alexander Fleming in 1928 de penicilline ontdekt nog altijd te bezichtigen. We zullen alle zeilen moeten bijzetten om te zorgen dat zijn ontdekking over 14 jaar zijn 100ste verjaardag met een feestje mag vieren.
Tuberculose
In een artikel op BBC News Health geeft journalist Fergus Walsh twee voorbeelden van de oprukkende antibioticaresistentie: tuberculose maakt een comeback maar is onbehandelbaar aan het worden. De bacterie heeft zich inmiddels kunnen wapenen tegen de meeste antibiotica. MDR (multi-drug resistant) tuberculose komt steeds vaker voor, niet alleen in ontwikkelingslanden maar ook bijvoorbeeld in Londen zelf. Deze vorm van tuberculose laat zich nog wel behandelen, maar dat kost twee jaar. Zorgwekkender nog is de opkomst van de vrijwel onbehandelbare XDR (Extremely Drug Resistant) tuberculose. Daar is letterlijk geen kruid meer tegen gewassen.
Een ander voorbeeld is de toename van de infecties met resistente bacteriën - denk aan de recente Klebsiella-besmetting in Geertruidenberg en ziekenhuisbacteriën als MRSA. Het arsenaal tegen deze ziekteverwekkers is vrijwel uitgeput: op dit moment bestaat de laatste verdedigingslinie uit carbapenems. En de eerste resistenties daartegen zijn al gesignaleerd. Zowel bij mensen - nu nog voornamelijk in Zuid-Europa- als in de veehouderij.
Verkwanseld
Het ziet er naar uit dat we de kostbare ontdekking van dokter Fleming lichthartig 'verkwanseld' hebben. Voor de farmaceutische industrie zijn antibiotica nauwelijks interessant. De ontwikkelingskosten zijn namelijk torenhoog, terwijl ze niet al teveel mogen kosten. Hielden 20 jaar geleden nog 18 bedrijven zich bezig met onderzoek en ontwikkeling van antibiotica, tegenwoordig zijn het nog maar 4, meldt Jeremy Farrar.
Hij pleit dan ook voor incentives die de industrie moeten aansporen zich weer meer op antibiotica te richten, en op gerichte en beperkte toegang tot antibiotica. Voor mensen. Zoals het er nu uitziet, moet er eerst wat mensen doodgaan en niet meer geopereerd kunnen worden. Pas dan zal de prijs van het kuurtje weer de moeite van de ontwikkeling waard zijn. Realiseer je je dat geen enkele operatie meer mogelijk is, zonder een zeer sterk verhoogd risico op onbehandelbare infecties? Dat moeten we alleen nog weer even gaan aan den lijve gaan ervaren. Woorden en waarschuwingen helpen onvoldoende.
Fotocredits: 'blaNDM-1 Escherichia coli growing on Chrom ID CARBA agar detail', uitsnede, Nathan Reading
Dit artikel afdrukken
Tijdbom
Beiden dragen de boodschap uit dat zonder snel ingrijpen de hoogtijdagen van antibiotica over zijn. We zitten op een 'tikkende tijdbom', een 'net zo grote bedreiging als terrorisme'. Het inzicht lijkt eindelijk door te breken: met onze ruimhartige en vaak onnodige toepassing van antibiotica, niet alleen voor mensen maar zelfs in de dierhouderij, hebben we een zeer waardevol bestrijdingsmiddel van infecties snel en effectief onschadelijk weten te maken.
Gedachteloos 'kuurtje'
De meesten van ons weten niet beter of ze kregen een 'kuurtje' bij een zere keel. Dat antibiotica vóór de jaren '50 nog maar nauwelijks bekend waren, laat staan toegepast werden, is aan ons collectieve geheugen ontschoten. Maar in London is het kleine laboratoriumpje waar Alexander Fleming in 1928 de penicilline ontdekt nog altijd te bezichtigen. We zullen alle zeilen moeten bijzetten om te zorgen dat zijn ontdekking over 14 jaar zijn 100ste verjaardag met een feestje mag vieren.
Tuberculose
In een artikel op BBC News Health geeft journalist Fergus Walsh twee voorbeelden van de oprukkende antibioticaresistentie: tuberculose maakt een comeback maar is onbehandelbaar aan het worden. De bacterie heeft zich inmiddels kunnen wapenen tegen de meeste antibiotica. MDR (multi-drug resistant) tuberculose komt steeds vaker voor, niet alleen in ontwikkelingslanden maar ook bijvoorbeeld in Londen zelf. Deze vorm van tuberculose laat zich nog wel behandelen, maar dat kost twee jaar. Zorgwekkender nog is de opkomst van de vrijwel onbehandelbare XDR (Extremely Drug Resistant) tuberculose. Daar is letterlijk geen kruid meer tegen gewassen.
Een ander voorbeeld is de toename van de infecties met resistente bacteriën - denk aan de recente Klebsiella-besmetting in Geertruidenberg en ziekenhuisbacteriën als MRSA. Het arsenaal tegen deze ziekteverwekkers is vrijwel uitgeput: op dit moment bestaat de laatste verdedigingslinie uit carbapenems. En de eerste resistenties daartegen zijn al gesignaleerd. Zowel bij mensen - nu nog voornamelijk in Zuid-Europa- als in de veehouderij.
Verkwanseld
Het ziet er naar uit dat we de kostbare ontdekking van dokter Fleming lichthartig 'verkwanseld' hebben. Voor de farmaceutische industrie zijn antibiotica nauwelijks interessant. De ontwikkelingskosten zijn namelijk torenhoog, terwijl ze niet al teveel mogen kosten. Hielden 20 jaar geleden nog 18 bedrijven zich bezig met onderzoek en ontwikkeling van antibiotica, tegenwoordig zijn het nog maar 4, meldt Jeremy Farrar.
Hij pleit dan ook voor incentives die de industrie moeten aansporen zich weer meer op antibiotica te richten, en op gerichte en beperkte toegang tot antibiotica. Voor mensen. Zoals het er nu uitziet, moet er eerst wat mensen doodgaan en niet meer geopereerd kunnen worden. Pas dan zal de prijs van het kuurtje weer de moeite van de ontwikkeling waard zijn. Realiseer je je dat geen enkele operatie meer mogelijk is, zonder een zeer sterk verhoogd risico op onbehandelbare infecties? Dat moeten we alleen nog weer even gaan aan den lijve gaan ervaren. Woorden en waarschuwingen helpen onvoldoende.
Fotocredits: 'blaNDM-1 Escherichia coli growing on Chrom ID CARBA agar detail', uitsnede, Nathan Reading
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hebben we antibiotica straks nog wel nodig?
link
Tja, de beste heer Fleming waarschuwde destijds al dat "er heeeeeeeel voorzichtig en spaarzaam omgesprongen moest worden met deze wonderbaarlijke schimmel, want bacteriën ""Passen zich erop aan""!!!". Er is destijds dus niemand geweest die naar zijn waarschuwing luisterde en er maar op los spoot als iemand maar de stomste oorontsteking of wat dan ook had die gewoon met wat extra vitamine C, warmte en bedrust(slaap) ook zou genezen(en al ons melk- en slachtvee wat het ook maar gelijk krijgt als ze ziek zijn, vroeger, echt vroeger, werd een koe die ziek was gewoon een tijdje apart gezet tot die weer beter was, niks aan de hand)............En nu zitten ze met de handen in het haar.........
Enige tijd terug was er een biologische boer die een middel gebruikte dat een geconcentreerd knoflook was en die gebruikte hij voor zijn dieren en het bleek beter te werken als de zgn antibiotica Waarom niet gelijk overal toegepast ? Het was wat duurder als de antibiotica en dan is het gauw klaar bij de meeste mensen een gemiste kans . Zou misschien ook voor mensen kunnen worden gebruikt.... er zijn nog wel meer natuurlijke stoffen die antibiotisch werken
Knoflook heeft zeker weten een antibacteriëel effect. Ik heb een arts in zijn youtube filmpjes zelfs horen melden dat ze in de WW2 zelfs knoflookpasta op wonden smeerden om infecties te voorkomen, hoe simpel kan het zijn denk je dan, waarom chemische producten als iets uit de natuur ook gewoon werkt. Geld is dan het antwoord, op knoflook kun je geen patent vragen, tenzij je er een GMO knoflook van maakt.
PS: gelijk ff kijken of mijn naam meekomt, naar aanleiding van de nieuwe 'regels' heb ik die dan maar gewijzigd.
In de Nieuwsbrief Voedselveiligheid volgende week, een kleine uitleg over antibioticaresistentie en mogelijke relatie met voedsel.
Ik breng dat beknopt hier graag alvast, tenslotte gaat het bij Foodlog over voedsel.
"In wetenschappelijke publicaties in maart 2012 en oktober 2013 meldden onderzoekers in Duitsland de vondst van carbapenem- resistente E.coli op een varkensbedrijf en Salmonella enterica op twee varkensbedrijven en op een vleeskuikenbedrijf.
Het is nog onduidelijk hoe die antibioticaresistentie in de veehouderij is terechtgekomen.
Carbapenems zijn antibiotica die medici gebruiken bij zieke mensen als alle andere antibiotica niet meer werken.
Dat men nu ook resistentie tegen carbapenems aantreft bij vee is betrekkelijk nieuw en volgens deskundigen een ernstige ontwikkeling.
Carbapenems zijn in de veehouderij niet toegestaan.
Duitse deskundigen stellen dat de ESBL resistente pathogenen die in voedsel voorkomen en de MRSA nog geen bedreiging vormen via levensmiddelen.
EFSA adviseert met klem om zowel de dieren zelf als ook het vlees van pluimvee inclusief kalkoen, varkens en kalveren te monitoren op carbapenem-resistente bacteriën.
Op dit moment kan men niet definitief vaststellen of de aanwezigheid van ESBL in voedsel ook betekent dat overdracht via voedsel plaatsvindt. Echter deskundigen denken dat die overdracht wel waarschijnlijk is.
Voorlopig is voor de carbapenem-resistente bacteriën nog de grootste bron, de mens zelf. Daarbij speelt het onzorgvuldige gebruik van antibiotica in de gezondheidszorg in o.a. Griekenland, maar ook India, Pakistan en de Verenigde Staten een rol. Dat leidt tot resistentieproblemen in ook West Europese ziekenhuizen.
Het is niet voldoende om consumenten aan te raden vlees goed te verhitten. In de praktijk blijkt dat er nu eenmaal altijd een klein percentage consumenten is dat vlees niet voldoende verhit. Dat is altijd zo geweest en zal ook nu niet veranderen.
Bovendien is het eten van rauw vlees in vele culturen gebruikelijk en treedt er kruisbesmetting op in de keuken. "
bit.ly/JHrMNb; doi: 10.1146/annurev-food-030212-182653; doi:10.2903/j.efsa.2013.3501