Slagers sluiten hun deuren. Voor groenteboeren geldt trouwens hetzelfde. Naar aanleiding van de discussies over de droge ogen van de PvdD-aanhang en de benadering van Wakker Dier hier, viel me deze prachtige observatie uit de Taboe-bijlage van de NRC dit weekend op:
TINEKE SCHOTANUS (47), samen met haar man eigenaar van een slagerij in Skarsterburg. 'De MKZ, mond- en klauwzeer, en helemaal de BSE, de gekkekoeienziekte, hebben ons de ogen geopend. Opeens kregen we klanten in de winkel die geen klanten van ons waren. Jonge mensen. Gestudeerde mensen. Ze zeiden dat ze het vlees in de supermarkt niet meer durfden te kopen. Ze vroegen waar ons vlees vandaan komt. ' Nou', zeiden wij, ' dit is puur kwaliteitsvlees van eigen slacht, alles gecontroleerd'.
' Jaja', zeiden ze dan. ' Maar we eten toch maar liever geen vlees meer. Doe maar een kilo gehakt.' Moet je dan zeggen dat gehakt ook vlees is? Na een paar weken gingen ze gewoon weer naar de supermarkt. Ze waren hun angst kennelijk vergeten. Ze laadden de karren weer vol vlees van mindere kwaliteit. Of ze kwamen nog een keer op zaterdag bij ons en dan zeiden ze dat ze bij ons zo graag een stukje eigengemaakte leverworst kochten. Zo'n kleine ambachtelijke slagerij. Moet je dan zeggen dat wij zo niet bestaan kunnen?
Het heeft geen nut. Klanten willen dat niet horen. Maar ik vraag me wel af wat klanten nou eigenlijk denken.
bron: NRC Handelsblad, 23 12 2006, Taboe, p. 11
Dit artikel afdrukken
TINEKE SCHOTANUS (47), samen met haar man eigenaar van een slagerij in Skarsterburg. 'De MKZ, mond- en klauwzeer, en helemaal de BSE, de gekkekoeienziekte, hebben ons de ogen geopend. Opeens kregen we klanten in de winkel die geen klanten van ons waren. Jonge mensen. Gestudeerde mensen. Ze zeiden dat ze het vlees in de supermarkt niet meer durfden te kopen. Ze vroegen waar ons vlees vandaan komt. ' Nou', zeiden wij, ' dit is puur kwaliteitsvlees van eigen slacht, alles gecontroleerd'.
' Jaja', zeiden ze dan. ' Maar we eten toch maar liever geen vlees meer. Doe maar een kilo gehakt.' Moet je dan zeggen dat gehakt ook vlees is? Na een paar weken gingen ze gewoon weer naar de supermarkt. Ze waren hun angst kennelijk vergeten. Ze laadden de karren weer vol vlees van mindere kwaliteit. Of ze kwamen nog een keer op zaterdag bij ons en dan zeiden ze dat ze bij ons zo graag een stukje eigengemaakte leverworst kochten. Zo'n kleine ambachtelijke slagerij. Moet je dan zeggen dat wij zo niet bestaan kunnen?
Het heeft geen nut. Klanten willen dat niet horen. Maar ik vraag me wel af wat klanten nou eigenlijk denken.
bron: NRC Handelsblad, 23 12 2006, Taboe, p. 11
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@René, dat zijn kwaliteitsmotieven ipv gezondheidsangsten. Ik ben bang dat mensen die denken dat gehakt aan de bomen groeit daar niet echt gevoelig voor zijn ;-)
@Franky, vlgs mij heeft dat magere' bij speklappen juist niks neps. We zijn alleen de context kwijt omdat we vet in de ban hebben gedaan. Dat 'magere' staat tegenover 'vet' in bijv. 'vet spek': maw het is spek met een randje vlees ipv alleen maar vet.Een kwestie dus - zoals de ouden deden - van buiten naar binnen kijken of - zoals wij - van binnen naar buiten kijken.
Maar blijkbaar zijn ook een heleboel mensen niet meer tevreden met supermarktvlees:
http://www.koken.nl/index.php?q=node/1090
Woordnepping: Magere speklappen
In het stuk over slagers staat als achtergrond:
Grootste boosdoener is niet de supermarkt, die zich juist dikwijls als goede buur ontpopt. Het ontbreekt aan spannende specialisten.
Met zelfgemaakte leverworst ben je kennelijk nog geen 'spannende specialist'. Maar met belegde broodjes kom je al een heel eind, of het bakken van (draadjesvlees)kroketten. En noem je zelf bijvoorbeeld boucherie: http://www.dungelmann.nl/boucherie.html
Woordnepping is niet voorbehouden aan de voedingsindustrie.