Hij spreekt Canadees-Frans met een Arabisch accent, maar ondertiteld in het Engels is hij prima te verstaan. Luisteren is alleszins de moeite waard want Mohamed Hijri legt in nauwelijks meer dan 15 minuten de omvang van de fosfaatcrisis én zijn oplossing uit.
Mohamed Hijri is plantkundig bioloog en professor aan de universiteit van Montréal. Terwijl Tinkebell zich liet steriliseren omdat ze denkt dat de wereld met een groot tekort aan fosfor komt te zitten, ontdekte Hijri de oplossing.
Fosforpiek in 2030
Hijri ontkent niet dat fosfor snel aan het opraken is. Integendeel. Hij voorziet dat we vanaf 2030 al met tekorten geconfronteerd zullen worden. Dat is een probleem omdat we zonder fosfor geen eten meer kunnen maken. Anders dan olie, is fosfor ook nog eens onvervangbaar. We halen fosfor uit mijnen en maken er kunstmest van. Daarmee hebben we zoveel mest dat we 7 miljard mensen kunnen voeden. Met alleen dierlijke mest of natuurlijke verrotting zou dat niet gaan. Het probleem is alleen dat we na de piek van 2030 ook niet meer genoeg kunstmest hebben om de mensheid te voeden. Vanaf dat moment zullen steeds grotere tekorten optreden. Aan het einde van deze eeuw zouden we zelfs helemaal zonder komen te zitten. Dat betekent voor onze soort en manier van leven het einde der tijden. We zullen verhongeren en heel ernstig in aantal worden uitgedund.
Leer de mycorrhiza inzetten
Maar Hijri heeft een oplossing. Die ziet hij in een piepkleine schimmelstructuur die zijn werk al 450 miljoen jaar doet, de mycorrhiza. De schimmel die in symbiose met de plantenwortel leeft, helpt de plant tot 5 maal effectiever met fosfor om te gaan. Als we die beter leren in te zetten, betekent dat dus heel simpel dat we 5 keer zoveel tijd hebben om nog betere oplossingen te verzinnen om het einde van onze tijd op aarde nog verder op te schuiven.
Fotocredits, Mohammed Hijri, still, telequébec
Dit artikel afdrukken
Fosforpiek in 2030
Hijri ontkent niet dat fosfor snel aan het opraken is. Integendeel. Hij voorziet dat we vanaf 2030 al met tekorten geconfronteerd zullen worden. Dat is een probleem omdat we zonder fosfor geen eten meer kunnen maken. Anders dan olie, is fosfor ook nog eens onvervangbaar. We halen fosfor uit mijnen en maken er kunstmest van. Daarmee hebben we zoveel mest dat we 7 miljard mensen kunnen voeden. Met alleen dierlijke mest of natuurlijke verrotting zou dat niet gaan. Het probleem is alleen dat we na de piek van 2030 ook niet meer genoeg kunstmest hebben om de mensheid te voeden. Vanaf dat moment zullen steeds grotere tekorten optreden. Aan het einde van deze eeuw zouden we zelfs helemaal zonder komen te zitten. Dat betekent voor onze soort en manier van leven het einde der tijden. We zullen verhongeren en heel ernstig in aantal worden uitgedund.
Leer de mycorrhiza inzetten
Maar Hijri heeft een oplossing. Die ziet hij in een piepkleine schimmelstructuur die zijn werk al 450 miljoen jaar doet, de mycorrhiza. De schimmel die in symbiose met de plantenwortel leeft, helpt de plant tot 5 maal effectiever met fosfor om te gaan. Als we die beter leren in te zetten, betekent dat dus heel simpel dat we 5 keer zoveel tijd hebben om nog betere oplossingen te verzinnen om het einde van onze tijd op aarde nog verder op te schuiven.
Fotocredits, Mohammed Hijri, still, telequébec
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mooie lezing van Mohammed Hijri, gister heb ik op mijn eigen blog er ook gelijk aandacht aan besteed. Een continue aandacht voor het fosfaat vraagstuk is denk ik nodig om de politieke en maatschappelijke aandacht te doen laten groeien. Tinkebell heeft daar ook een goede rol in gespeeld deze zomer.
Dan oplossingen. Er bestaat geen DE oplossing van het fosfaat. Wel denk ik dat tientallen technologische en politieke acties en oplossingen zijn. Dat is dan ook mijn enige kritiek op Mohammed Hijri. Complexe problemen hebben geen simpele oplossingen. Complexe oplossingen kan je alleen aanvliegen via een veelheid van kleine en grote deeloplossingen. Ik hoop dat we ons dat blijven realiseren.
Wat mij het meest geraakt heeft is dat Mohammed hier een link legt tussen bodemleven en efficiency. Gisteren kreeg ik de volgende tweet rondom bodemleven: "@deheij Door chemische fungiciden af te schaffen, en dat is mogelijk, behoud de bodem haar natuurlijke gezonde complexiteit. Fosfor besparen"
Verbazingwekkend, deze TED. Waar Hijri verliezen van 85% vandaan haalt, is niet duidelijk, voor Nederland ligt de situatie eerder omgekeerd en wordt 80% van de toegediende fosfaat benut. De WUR geeft in een rapport een uitgebreid overzicht van de methoden die gebruikt kunnen worden om fosfaatopname te vergroten. Daar worden de effecten van ecto- en endomycorrhiza uitgebreid worden besproken. Volgens de WUR zijn de resultaten van het enten van gewassen met mycorrhiza on Nederlandse omstandigheden beperkt.
Dit rapport concludeert dat de eenvoudigste manier om de fosfaat beschikbaarheid te verbeteren ligt in het stimuleren van de aantallen wormen in de grond. Die consumeren zo'n 50 ton grond per hectare per jaar en de organisch gebonden fosfaat in hun poep is makkelijker toegankelijk voor bacterieën, schimmels en daarmee planten.
Overigens is dit goed onderbouwde rapport wat minder makkelijk verteerbaar dan het wel erg goedkope maar onjuiste verhaal van Hijri.
En Wouter, dat verminderen van het fungicide gebruik is natuurlijk heel belangrijk.
Als (as) is verbrande turf, zegt men in Groningen.
Living Earth, het Haughley project rivisited?
Zou hij ook Vaclav Smil hierover hebben geraadpleegd?
Jopie en Hendrik, ik geloof niet in silver bullets, die ene oplossing dus. Zo werkt de natuur niet; het zijn totale constellaties die maken of de gewenste processen hun loop kunnen nemen. Simplexe interventies werken daarom per definitie destabiliserend.
Ik geloof echter wel in zinvolle en zinloze. Als ik het TED-gehalte van Hijri's lezing afhaal hoor ik een andere man: het is de bodem, stupid! Er ontstaat een mode om het over fosfor te hebben. Dat bekt zo lekker en dan hebben we weer 1 vijand. Maar daar ligt de oplossing niet. Die zit m in het willen begrijpen van het proces waarin fosfor zijn rol speelt en van daaruit zoeken naar oplossingen.