Lees ook
Begin deze week ging het hier over gestolen ambachtelijkheid. Breng je een olijfolieflesje met een onbeholpen maar sierlijk handschrift, dan is dat opzet om ambachtelijk te lijken. Je kunt het niet zijn, ook al ben je het wel. Dat kwam duidelijk naar voren uit het raadspel en de overwegingen waarmee de commentatoren kwamen.

Volgens Wouter van der Land hangt het van de context af, of een 'ambachtelijke uitstraling' als ambachtelijk of nep wordt gezien. Voor Wouter Klootwijk was het echter zonneklaar: de olie was vliegveldnep van de bovenste plank, alleen het strootje om de hals ontbrakt nog.

Het bracht een vraagstuk bij me naar boven waar ik al een paar maanden op loop te kauwen en nog steeds niet uit ben. Stel, je komt een kaas tegen van een uitstekende ambachtelijke kaasmaker. De kaas smaakt prima. Hij wordt verkocht in een ambachtelijke omgeving. De makers hebben er echter iets wetenschappelijks mee gedaan zodat de kaas de claim cholesterol verlagend mag dragen. Ze hebben het procedé nog gepatenteerd ook en zijn er natuurlijk apetrots op.

Stel dat zo'n case echt bestaat - wat het geval is - en je komt hem tegen op een landelijke fietstocht door van die romantische landerijen. Bij dat schattige boerenwinkeltje. Vol trots toont de boer je z'n Pro-Active-achtige kaas - in beperkte oplage, uiteraard - die nog eens fantastisch smaakt ook.

Wat denk je dan? En wat denk je dat andere consumenten denken?
Dit artikel afdrukken