Geen WC Eend, maar chloorkip. Hieronder gaat het over de Codex Alimentarius, met een video van een wel erg chargerende dame. Om de discussie van die dame los te maken en een illustratie te geven van de problematiek die de Codex ongemerkt op ons bord legt een vraag aan het foodlogforum over de Chloorkip.
De afgelopen maand is de discussie opgelaaid over het achteraf schoonmaken van een dier dat je eerst wat minder hygenisch behandeld (de VS aanpak) vs. gedurende het hele proces schoon werken (de EU-aanpak). Meat&Meal zet de boel keurig op een rijtje.
Als je kiphygiene nou via een wereldwijd geldende regulering wilt aanpakken, welke aanpak zou dan de voorkeur moeten hebben?
Hier botsen foodattitudes en uiteindelijk zelfs ethische visies op de manier waarop dieren kunnen worden gehouden en processen moeten worden uitgevoerd. Als de Codex een herenclub achter gesloten deuren is en burgers daar niets meer over te vertellen hebben, dan moet je je ernstig afvragen of de Codex wel grondwettelijk is: mogen we misschien zelf ook nog even zeggen wat we willen eten?
Ik heb die vraag niet in de publieksmedia of het 8-uur journaal gesteld horen worden.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Jurgen, je opmerking is volstrekt correct. Niet voor niets ontdekte het RIKILT onlangs opvallend hoge antibiotica-residuen in biologische kip. Voordelen hebben ook nadelen.
Ton, er vindt idd nogal wat regelgeving plaats zonder dat wie er wat dan ook over weet. Dat legt een enorme verantwoordelijkheid bij mensen zoals jij.
Misschien moet het ook wel, want stel je voor dat de hele wereld zich ermee zou bemoeien. Het zou niet werken. Daar heb ik begrip voor.
Maar kun je je de andere kant voorstellen? Weinigen beslissen over heel velen. Hoeveel kennis en wijsheid hebben die weinigen eigenlijk om een daadwerkelijk 'goed besluit' te kunnen nemen?
Chloorkip is niet goed omdat je infecties beter kan voorkomen in plaats van achteraf bestrijden. Dat is een fundamentele regel.
Met chloor an sich is niet zoveel mis, net als met doorstralen overigens.
Maar hoe zit het met echte scharrelkippen? Die zijn waarschijnlijk veel minder goed salmonella vrij te houden omdat ze buiten van alles kunnen oplopen. Een bioindustriekip in hok is veel makkelijker infectievrij te houden.
Alleen chloreren voor biokip?
Ton, echt schitterend dat er weer eens een 'rechtstreeks betrokken iemand' zich aangesproken voelt, wanneer hier een punt ter discussie wordt voorgelegd.
Maar laat ons eerlijk zijn: de FAO heeft totaal geen slagkracht. De WHO/WTO... daar kan je toch je bedenkingen bij maken. Dr. Vandana Shiva van Navdanya in India daarover:
"Het afbreken van de onderhandelingen binnen de WTO zou wel eens bewust bedoeld kunnen zijn om de weg vrij te maken voor bilaterale "vrijhandelsverdragen”, welke de markttoegang van het Noorden tot markten in het Zuiden versterken en versnellen. Dit is duidelijk wat er nu aan het gebeuren is in de voedings- en retailsector.
Het falen van de WTO-onderhandelingen tussen de Viervuldigheid - U.S.A., Europa, Brazilië en India - wordt nu gebruikt door Europa om toegang te krijgen tot India’s enorme retailmarkt, welke meer dan 40 miljoen mensen tewerkstelt om in de basisbehoeften van meer dan een miljard te voorzien."
En in de praktijk worden daartoe allerhande "internationale" normen door de strot van gewone mensen geramd. In India bijv. dus:
- kleine voedselverkopers in de straten van Delhi werden al gebannen, ookal toonde studie na studie aan dat hun voedsel veilig is,
- de wetgeving wordt aangepast op maat van de globale marktspelers: zo werden ook de kleine "ghanis" (koude perserijen) in 1998 verbannen terwille van GMO soja-olie.
Het is m.a.w. niet omdat het onder de kop 'ontwikkelingssamenwerking' wordt gebracht, dat het op maat van de bevolking daar is gemaakt.
Waarmee ook wer niet moet worden gezegd dat het allemaal slecht of met slechte bedoelingen zou gebeuren.
Codex Alimentarius, Dick je geeft aan te twijfelen aan de grondwettelijkheid van de normen die binnen de Codex worden ontwikkeld. Dan kun je ook twijfelen aan de grondwettelijkheid van internationale verdragen die onder de VN paraplu worden gesloten. De Codex normen zijn namelijk veelal aan verdragen van VN-organisaties (WHO/FAO) gekoppeld, of hebben een doorwerking via de WTO (geschillenbeslechting). Overigens voor meer info: minlnv.nl onder het kopje voedselkwaliteit!
Ik heb jaren meegedraaid in het vis comite van de Codex Alimentarius (Codex Committee on Fish and Fishery Products). In dat comite was veel nadruk op ontwikkelingssamenwerking, vooral bij deze productgroep van groot belang. In de tijd dat ik daar actief was (tot 2004) was ook al een discussie over chloor, maar dan als methode om proceswater te zuiveren. De VS-EU controverse over gebruik van chloor als desinfectant kwam daar ook sterk naar boven, maar vanuit enkele Europese landen werd ook het pleidooi van een groot aantal ontwikkelende landen ondersteund om met chloor ontsmet drinkwater te mogen gebruiken als proceswater in de visproductie. Reden hiervoor was dat er simpelweg geen schoon water was of voldoende goedkoop te verkrijgen. Als deze landen geen gechloreerd water mochten gebruiken (Codex norm) zou de export vanuit die landen stilvallen met alle gevolgen van dien voor de economie. Overigens praten we hier over zeer lage concentraties chloor in het proceswater. Dat zal bij de chloorkip niet veel anders zijn.
Dus, los van de principevraag naar preventie (EU) vs. curatieve ingrepen (VS) speelt hier ook nog een belang van zich ontwikkelende landen. Dat is geen principevraag met een hoog academisch gehalte, maar een directe vraag met grote consequenties!