Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
sorry, mijn term schroot stamt uiteraard nog uit de tijd dat soja om de olie werd geteeld, het schroot dat overbleef bleek na onderzoek echter, o wonder, het vismeel in kippenvoer te kunnen vervangen, dus sojameel is nu misschien de betere term (raapzaad- en katoenzaadschroot mag zo blijven heten). de kipjes en varkentjes die wij in Europa en de USA verschalken vallen binnen nu en 10 of 20 jaar natuurlijk in het niet tegenover de aantallen die tzt china, india en brazilie samen gaan consumeren: op basis van sojameel? en nog laat antwoord aan jos: omdat china een geleide economie voert, waar publieke opinie en kortetermijn ondernemingsbelangen minder belangrijk zijn dan in een democratie zoals bij ons, denk ik.
meel is wel ruim half zo goedkoop per kilo, maar in een boon zit 4x zoveel schroot als olie, dus de boon is vooral waardevol door zijn veevoercomponent (ik heb er wat over zitten googlen vanmiddag). en dat meel is minder goed te substitueren(in veevoer) dan de olie, dus dat idee over potentiele natuurwinst in ZO Azie ten koste van Zd Amerika zou overeind kunnen blijven(als de politiek rond biodiesel geen roet in eten gooit, want dan houdt alles op).
Een kilo meel is wel goedkoper dan een kilo olie, dus dat brengt de verhouding weer in evenwicht. Uit de oppervlaktecijfers van Braziliaanse teelt blijkt nou niet echt meer grote expansie.
Grote productie aan palmolie is eveneens een factor van dalende olieprijs geweest.
dan ga je denken dat de expansie van sojateelt in Zd Amerika door de veevoercomponent gedreven wordt, die olie wordt dan min of meer een bijprodukt; - even verder speculeren: de vraag naar palmolie zou daardoor kunnen afnemen, dus minder druk op de natuur in ZO Azie, ten kost van die in Zd Amerika.
Er vanuit gaande dat 70% van de bonen bestaat uit meel, dan importeert de EU ongeveer 30 miljoen ton sojaschroot (meel). Voor China zou die rekensom uitkomen op 42 miljoen ton. China is Europa ook wat dat betreft ruim gepasseerd.
Interessant is te zien dat de laatste jaren de prijs van de soja-olie geleidelijk daalt, en de prijs van het meel hoog blijft. Daarvoor zijn verschillende redenen, maar het lijkt wel of de druk op de energieprijzen in de wereld vermindert. (soja-olie niet meer zo populair om diesel van te maken).