De zuivelproductie is bedoeld voor de Russische markt. In het zuivelbedrijf nemen Zhongding Dairy Farming en het Russische Severny Bur deel. Het voer voor de koeien gaat geteeld worden op 100.000 hectare grond in zowel China als Rusland.
Zelfvoorziening
Sinds Rusland in augustus 2014 zijn grenzen sloot voor agrarische producten uit de EU, VS maar ook Australië, is het land naarstig op zoek naar andere importkanalen. Volgens de Russische minister van landbouw duurt het nog 7 à 10 jaar voor Rusland zelfvoorzienend zal zijn in zuivel. Dat verklaart waarom het land investeert in dit soort joint-ventures.
Het belang voor China ligt in de toegang tot landbouwgrond. Het land beschikt zelf over te weinig landbouwareaal om in de eigen voedselbehoefte te voorzien. Eerder deze maand berichtte RT over de Chinese Huae Sinban Company die voor 50 jaar 115.000 hectare Russische grond gaat leasen bij de grens met Mongolië en China. Het gaat om voormalige landbouwgrond (al 30 jaar verlaten) en weilanden.
Huae Sinban wil op de grond granen, oliehoudende zaden, veevoer en medicinale kruiden gaan verbouwen. Ook zijn er plannen voor het opzetten van kippen, vlees- en zuivelproductie. De producten zullen zowel in China als Rusland op de markt gebracht worden.
Fotocredits: 'China's Troubled Milk', Cory M. Grenier
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dirk, daar ligt het niet aan want ik hen ook voldoende tropische landbouwinvloeden meegekregen in Deventer
@Engelbert: Dit druist wel in tegen alles wat ik ooit eens als positief en navolgenswaard heb meegekregen, van huisuit en van mijn opleiding uit (dat was trouwens tropische landbouw, dus niet de westerse, zou het dat dan zijn?).
Voor dit soort ontwikkelingen hoeven we niet bang te zijn, voorbeelden te over vanuit het verleden b.v. In het voormalige communistische staatsysteem die volledig mislukt zijn. Natuurlijk kennen we wel een uitzondering die succesvol is. We moeten ons meer zorgen maken om landen waar i.p.v 100.000 koeien op een bedrijf deze verspreid worden over 500 bedrijven en waar privaat bezit de grondregel is. En waar de kennis vandaan komt? In Wageningen studeren een groot aantal Chinese studenten Animal Science en wij staan vooraan als het buitenland wil betalen voor know-how projecten. Is een leuke aanvulling op de dunner wordende spoeling in Nederland. Kennis is makkelijker te exporteren dan de benodigde hardware en productiemiddelen.
Dirk: als Arabieren in staat zijn een aantal voetbalstadions volledig te voorzien van airco omdat ze nu eenmaal op moeten passen niet te verdrinken in de olie zijn ze ook in staat om koeien te melken en te voeren met het middels allerlei kunstgrepen verbouwen van voer op land waar van nature niets wil groeien. En als er nog tekorten zijn dan kopen ze het gewoon elders.
@Piet: in ontwikkelingsprojecten eind jaren 1900 speelden slagingskansen en businessoverwegingen meest een ondergeschikte rol tav de (geo)politieke (en dat is nog steeds zo in bijv. vele zgn. millennium projecten nu geentameerd in grenslanden met Rusland).
Dit bericht geeft meer de investeringscultuur aan in China.
Er is overheidsgeld beschikbaar voor mooie politieke projecten.
Vaak loopt het mis na de gedane investeringen. Eigenlijk al eerder, want er wordt niet voor
de juiste partijen gekozen om het laten te gebeuren.
Er is een chronisch tekort aan techneuten.
Een recente anekdote:
een Chinese professor is bezig met een project om tomaten op substraat te telen met investeerders. Er wordt een Nederlandse kas neergezet.
Om het project te runnen wordt een (in mijn beleving) geschikte Chinese kandidaat niet gekozen, omdat hij 1000 euro per maand wil verdienen. Nu kiest men voor een recent afgestudeerde, die de helft krijgt.
Ik vraag waarom? De professor zegt dat de exploitatie geen onderdeel is van het business-model.
Denk daar maar eens over na...