“Het bewijs rond verzadigd vet is nog steeds in beweging. Als deskundigen het niet met elkaar eens zijn, kunnen we geen aanbevelingen doen en moeten de richtlijnen zwijgen”, schrijven ze bij monde van dokter Èvelyne Bourdua-Roy in een brief in de Huffingtonpost. De bezorgde behandelaars wijzen erop dat de Canadese Hartstichting in 2015 dezelfde wetenschappelijke bewijzen bekeek als Health Canada, maar tot een andere conclusie kwam.
Obesitascrisis
De verontruste Canadezen zien een verband tussen de aanbevelingen van 40 jaar geleden om minder vet en meer koolhydraten te eten en de wereldwijde “explosie” in type-2 diabetes, obesitas en andere voedingsgerelateerde ziektes. Die komen nu ook bij kinderen veelvuldig voor. Volgens de zorgprofessionals hebben traditionele methodes om dit te bestrijden de afgelopen 40 jaar niet gewerkt. “Daarom hebben we een netwerk gevormd van Canadese zorgprofessionals die 'terug naar school' zijn gegaan om deze crisis te stoppen. We leerden dat er geen goed ondersteunend bewijs was voor het advies om minder vet en meer koolhydraten te eten. Onze voedingsrichtlijnen zijn sterk gebaseerd op de Amerikaanse voedingsrichtlijnen, maar de National Academies hebben hun ernstige zorgen geuit over de wetenschappelijke nauwkeurigheid van deze richtlijnen”, schrijft Bourdua-Roy. “We hebben te kampen met desastreuze onbedoelde gevolgen van het maken van voedingsbeleid op basis van foutieve informatie."
De 717 Canadese zorgprofessionals pleiten voor richtlijnen op basis van grondige, recente wetenschap. Hiervoor schreven en ondertekenden ze allen een brief en stuurden die naar Health Canada. Dat haalde weinig uit. De minister van Volksgezondheid negeerde hun zorgen in een ontwijkend antwoord. Daarom richtten ze een speciale website in waarop een petitie staat voor
“Support evidence based Food Guidelines”. Dat moet de boodschap van de zorgprofessionals verder verspreiden en onder de aandacht brengen van alle Canadezen. Onderwijl adviseren ze Canadezen alvast vooral real food, onbewerkte producten, te eten.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat willen we nu eigenlijk? Willen we de perfecte voedingsrichtlijn tot stand brengen (wat waarschijnlijk nooit gaat lukken bij gebrek aan goed onderzoek)? Of willen we dat de mensen gezonder gaan eten?
Want dat zijn twee verschillende dingen. Mensen als Jaap Seidell en (inderdaad) Louise O. Fresco wijzen voortdurend op die obesogene omgeving. Of in het Nederlands: als je omgeving je voortdurend verleidt om te eten - door het overal aan te bieden en door het veel te lekker te maken - dan moet je niet verbaasd zijn dat je meer gaat eten dan goed voor je is.
In 2009 vatte Michael Pollan alle dieetadviezen samen in zijn bekende 7 woorden: “Eat food. Not too much. Mostly plants.” Zal voedingsadvies ooit echt veel verder dan dat komen? En kunnen we onze energie dan niet beter steken in hoe we een gezondere eet-omgeving kunnen creëren?
Louise Fresco noemde de 'obesogene omgeving' als veroorzaker van obesitas.
Kevin Hall is niet mijn favoriet, maar een beetje cherry picking af en toe kan geen kwaad toch?
Het gaat volgens hem niet om koolhydraten of vet, maar om sterk bewerkt voedsel.
In een recent artikel onderbouwt hij de stelling: "Individual dietary macronutrients have each been theorized to be the prime culprit for population obesity, but these explanations are unlikely.
Rather, obesity probably resulted from changes in the caloric quantity and quality of the food supply in concert with an industrialized food system that produced and marketed convenient,
highly processed foods from cheap agricultural inputs".
#9, Dennis; ik heb jouw laatste alinea ' het is belangrijk om te beseffen dat het idee dat we één advies kunnen geven voor de hele bevolking (laat staan voor alle landen) gebaseerd is op de vooronderstelling dat een gemiddeld advies leidt tot de beste gemiddelde volksgezondheid. Maar dat hoeft helemaal niet waar te zijn.', gezet bij de laatste alinea van
Pieter Pekelharing:
Al heel lang doen veel universiteiten wetenschappelijk onderzoek naar diabetes II, zonder heel veel significante verbetering; het aantal patiënten neemt nog steeds toe. En dan komt een diëtiste, genaamd Connie Hoek en die ontwikkelt een personalised voedingsaanpak en geneest daarmee 90% van haar patiënten. Die resultaten werden in de pers niet overdreven, er werd zelfs maar kort over geschreven. (het stuk over canadeze zorgprofessionals);
nl de 'massabenadering' met statistiek vs de personalised benadering. Waarschijnlijk klopt de door jou genoemde vooronderstelling inderdaad niet.
#3 Een blender heeft de Foodlog-redactie niet, maar we vergeleken al wel eens een aantal verschillende voedingsrichtlijnen van over de hele wereld.
Ook toen weinig discussie overigens.