Bussemaker: ‘Geen eten uit een gaarkeuken, maar bereid door een kok’

@pjotr, pfff daar vraag je mij wat. Dat was afgelopen jaar maart. Ik heb wel een verslagje er van gemaakt, voor de manager van onze afdling op school. Zal kijken of ik dat nog kan terugvinden.

Ailko, mooi dat je weet hoe erg het,,nog,, kan zijn.Nou ja,mooi is in dit soort gevallen natuurlijk helemaal niet mooi te noemen.Slechte woordkeuze.Maar je begrijpt wat ik bedoel.
En tja,ik zal de laatste zijn die zal ontkennen,dat het bij de basis ligt,de daadwerkelijke hulpen.Ik bewonder ze.
Heb het vak nooit willen kiezen en uitvoeren.Maar als er zo,n echte lieve ouderwetse hulp langs komt,zoals Pjotr zijn vrouw b.v.,mag ook een moderne zijn overigens,maar een persoon,vrouw of man,die ook nog eens op een oprechte warme hartelijke manier de arm om iemand slaat voor het eten aan,ik wil ze onmiddelijk voor een koningklijk lintje aanmelden.Maar helaas,die gaan nog altijd naar de overkoepelde organen.
Dat artikel van jou vrouw,heb ik gelezen in Bouillon,staat me bij.

Ailko, zou je eens een uitgebreid artikel over die zorgdag kunnen schrijven?
Dat zou een welkome uitbreiding zijn van het gevoel bij het werk dat mijn echtgenote in een verzorgingshuis doet en de onvrede waar ze als werkneemster van de oude stempel (je weet wel: hart voor het vak) toch vaak tegenaan hikt: de patiënt als product en/of afnemer van zorg.

@Anne, ik weet hoe erg het is. Veel eigen ervaring vanwege de gezondheid van mijn vrouw met ziekenhuizen. Ze heeft er voor het blad Bouillon zelfs een artikel over geschreven. We hebben er vaak om moeten lachen omdat het zo absurd was en slecht. Hoewel het natuurlijk om te huilen is. Wij hebben altijd zelf beleg en wijnen mee genomen. Ze heeft zelfs een wijnproeverij gehouden met wijnen op kamertemperatuur bij de diverse maaltijden. gewoon om te kijken hoe de wijnen en het eten zich bij elkaar verdroegen. Maar dit even terzijde.

Toch ben ik positief gestemd. Afgelopen jaar heb ik een dag meegelopen met voedingsassistentes in het andrea ziekenhuis in Amsterdam. Om aan den lijve te ervaren waar het aan de kant van de verzorging nufoutliep. Conclusie: Ze hebben de verkeerde insteek. Ze zijn door die regelgeving en hygiene eisen zo bezig met allerlei zaken die niet zoveel met het verzorgen van de patienten te maken hebben, dat ze vastlopen.

In Amsterdam heb ik een reader geschreven en er wordt dus nu ook daadwerkelijk gastheerschap lessen gegeven voor de voedingsassistentes. Dit zie ik door het hele land. Ook de voedsel voorziening wordt door hygiene regels gesmoord in zijn creativiteit. Alle boterhammen per stuk verpakt. je zult maar reuam in de vingers hebben dan kun je niet eens lunchen. Want vor hulp hebben de dames geen tijd.
Ook is er een sterren systeem in ontwikkeling voor de keukens van de zorginstellingen. daar wordt landelijk echt met man en macht aan gewerkt. Dat er voor een groot geddelte bnog schrijnende zaken gebeuren is zeer te betreuren.

Waar vooral de knop om moet is bij het management. daar gaat het vaak de fout in.
Zie het als een work in progress. het zal absoluut nog een aantal jaren duren voor alles op de rails is en je niet met ondervoeding uit een ziekenhuis cq verpleeghuis komt.

Ik wil nog eventjes voor de zorgvuldigheid recht/bij-stellen,voor eventuele misverstanden,dat mijn moeder s,ochtends en s,avonds door een hulp van het huis een boterham gesmeerd krijgt,met boter en beleg erop + beker melk.
Maar ook dan weer,,alleen eten,,.
Mijn,gedeelde zorg met broer en zussen is dan ook;eet in dit geval onze moeder wel alles op.Daar is dan geen controle over.En zo zijn er vast en zeker meer moeders en vaders.
Op die manier kan ik mij heel goed voorstellen,dat er ondervoeding kan ontstaan bij oudere mensen.En die vitamine pillen,waar ik geen voorstandster van ben,zijn dan in dit geval welkom en bruikbaar.