2 min
Drie wereldspelers in de agrofood-sector hebben een klimaatvoetafdruk die de Nederlandse overtreft. Maar niemand die dat weet, zegt The Guardian. Een nieuw rapport brengt daar verandering in.
Een nieuw rapport van NGO Global Justice Now vestigt de aandacht op de klimaatimpact van de agri-food sector. Officieel neemt die 29% van de wereldwijde emissies voor zijn rekening.
Geen rapportage van indirecte emissies
De werkelijke klimaatvoetafdruk van de voedselproducerende sector zou echter grotendeels onopgemerkt blijven, zegt The Guardian, omdat agri-food bedrijven alleen hun directe emissies en energieverbruik melden. Dat houdt in dat de indirecte emissies van hun leveranciers en de keten niet meegenomen worden. Het publiek weet van niets, vindt de krant.
De Amerikaanse voerproducent Cargill zorgt voor een jaarlijkse uitstoot van 15 miljoen ton. Global Justice Now berekende dat als ook de uitstoot van het telen van de veevoergewassen en de consumptie daarvan door vee mee zouden tellen, die uitstoot op 145 miljoen ton zou uitkomen. Tyson, de grootste producent van rundvlees in de VS, geeft een uitstoot op van 5 miljoen ton. Maar daarin tellen de emissies van het gefokte vee niet mee. Zouden die wel meetellen, komt Global Justice Now uit op 45 miljoen ton. Volgens dezelfde analyse zou Yara, een Noorse kunstmestproducent, in plaats van op 12,5 miljoen ton uitkomen op 75 miljoen ton als het de uitstoot mee zou nemen die gelinked is aan het gebruik van zijn kunstmest.
Nationale uitstoot overtroffen
Samen produceren de drie voedselbedrijven 221 miljoen ton meer dan uit hun verantwoording blijkt. Dat komt overeen met de jaarlijkse nationale uitstoot van Nederland. De 130 miljoen ton die Cargill alleen al niet vermeldt, komt overeen met de gezamenlijke officiële uitstoot van Denemarken, Noorwegen en Zweden.
Volgens Alex Scrivener van Global Justice Now gaat het bij Yara, Tyson en Cargill 'om het topje van de ijsberg' als je kijkt naar de klimaatimpact van bedrijven in de agrifoodsector. "Ze zouden niet achterover mogen leunen met het fictieve plaatje dat zij niet schuldig zijn aan deze indirecte klimaatimpact", zegt Scrivener in The Guardian.
Ook Big Agri schaadt het klimaat
Yara en Tyson krijgen nog een extra veeg uit de pan omdat zij zich aangesloten hebben bij de Global Alliance on Climate Smart Agriculture en de World Business Council for Sustainable Development. Scrivener: "We weten nu dat de grote olie- en kolenbedrijven het milieu schaden, maar de agribusiness-sector komt er nog altijd mee weg zichzelf af te schilderen als 'de oplossing voor klimaatverandering', ondanks dat de sector het klimaat veel kwaad berokkent".
In een reactie op de analyse van Global Justice Now stellen de drie food-concerns dat ze zich rekenschap geven van hun indirecte emissies maar dat het onwaarschijnlijk is dat ze er op korte termijn over zullen rapporteren. Het opzetten van een betrouwbaar en kwantificeerbaar systeem is vooralsnog een uitdaging, net als het overbrengen van de benodigde kennis naar de partners in de keten.
Scrivener besluit: "Uiteraard zijn bedrijven niet op dezelfde manier verantwoordelijk voor indirecte emissies als voor hun directe uitstoot. Maar ik denk dat de meeste mensen wel erkennen dat bedrijven zich op z'n minst bewust moeten zijn van de klimaatimpact die hun keten en het eindgebruik van hun producten heeft. En dat deze informatie publiekelijk beschikbaar moet zijn."
Onlangs bleek uit verschillende analyses op Foodlog dat met name het reisgedrag van mensen voor een belangrijker voorkoombare CO2-uitstoot per persoon zorgt dan hun eetgedrag. De CO2-impact van voedsel is het gevolg van ons talrijke niet-boerende bestaan op aarde. De beste remedie tegen die uitstoot is minder welvaart en meer zelfvoorzienendheid van mensen in hun voedsel.
Fotocredits: 'Applying OMEX suspension fertiliser ahead of potato planting in Bourne, Lincolnshire, UK', Chafer Machinery
Dit artikel afdrukken
Geen rapportage van indirecte emissies
De werkelijke klimaatvoetafdruk van de voedselproducerende sector zou echter grotendeels onopgemerkt blijven, zegt The Guardian, omdat agri-food bedrijven alleen hun directe emissies en energieverbruik melden. Dat houdt in dat de indirecte emissies van hun leveranciers en de keten niet meegenomen worden. Het publiek weet van niets, vindt de krant.
De Amerikaanse voerproducent Cargill zorgt voor een jaarlijkse uitstoot van 15 miljoen ton. Global Justice Now berekende dat als ook de uitstoot van het telen van de veevoergewassen en de consumptie daarvan door vee mee zouden tellen, die uitstoot op 145 miljoen ton zou uitkomen. Tyson, de grootste producent van rundvlees in de VS, geeft een uitstoot op van 5 miljoen ton. Maar daarin tellen de emissies van het gefokte vee niet mee. Zouden die wel meetellen, komt Global Justice Now uit op 45 miljoen ton. Volgens dezelfde analyse zou Yara, een Noorse kunstmestproducent, in plaats van op 12,5 miljoen ton uitkomen op 75 miljoen ton als het de uitstoot mee zou nemen die gelinked is aan het gebruik van zijn kunstmest.
Nationale uitstoot overtroffen
Samen produceren de drie voedselbedrijven 221 miljoen ton meer dan uit hun verantwoording blijkt. Dat komt overeen met de jaarlijkse nationale uitstoot van Nederland. De 130 miljoen ton die Cargill alleen al niet vermeldt, komt overeen met de gezamenlijke officiële uitstoot van Denemarken, Noorwegen en Zweden.
Volgens Alex Scrivener van Global Justice Now gaat het bij Yara, Tyson en Cargill 'om het topje van de ijsberg' als je kijkt naar de klimaatimpact van bedrijven in de agrifoodsector. "Ze zouden niet achterover mogen leunen met het fictieve plaatje dat zij niet schuldig zijn aan deze indirecte klimaatimpact", zegt Scrivener in The Guardian.
Ook Big Agri schaadt het klimaat
Yara en Tyson krijgen nog een extra veeg uit de pan omdat zij zich aangesloten hebben bij de Global Alliance on Climate Smart Agriculture en de World Business Council for Sustainable Development. Scrivener: "We weten nu dat de grote olie- en kolenbedrijven het milieu schaden, maar de agribusiness-sector komt er nog altijd mee weg zichzelf af te schilderen als 'de oplossing voor klimaatverandering', ondanks dat de sector het klimaat veel kwaad berokkent".
In een reactie op de analyse van Global Justice Now stellen de drie food-concerns dat ze zich rekenschap geven van hun indirecte emissies maar dat het onwaarschijnlijk is dat ze er op korte termijn over zullen rapporteren. Het opzetten van een betrouwbaar en kwantificeerbaar systeem is vooralsnog een uitdaging, net als het overbrengen van de benodigde kennis naar de partners in de keten.
Scrivener besluit: "Uiteraard zijn bedrijven niet op dezelfde manier verantwoordelijk voor indirecte emissies als voor hun directe uitstoot. Maar ik denk dat de meeste mensen wel erkennen dat bedrijven zich op z'n minst bewust moeten zijn van de klimaatimpact die hun keten en het eindgebruik van hun producten heeft. En dat deze informatie publiekelijk beschikbaar moet zijn."
Onlangs bleek uit verschillende analyses op Foodlog dat met name het reisgedrag van mensen voor een belangrijker voorkoombare CO2-uitstoot per persoon zorgt dan hun eetgedrag. De CO2-impact van voedsel is het gevolg van ons talrijke niet-boerende bestaan op aarde. De beste remedie tegen die uitstoot is minder welvaart en meer zelfvoorzienendheid van mensen in hun voedsel.
Fotocredits: 'Applying OMEX suspension fertiliser ahead of potato planting in Bourne, Lincolnshire, UK', Chafer Machinery
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_-_Executive_Vice_President-Designate_-_European_Green_Deal_(48865712988)_480_289_84_s_c1.jpg)
Minder welvaart betekent niet per definitie minder welzijn. Helaas wordt er met beide begrippen, die zich soms omgekeerd evenredig gedragen, slordig omgesprongen.
Als wij blijkbaar allemaal in een elektrische(!) auto moeten rijden omdat dat goed is voor de wereld, dan mag toch zeker in India iemand wel een minuscuul elektrisch ledlampje aandoen? Of klagen ze dan teveel, Dirk (#20)?
Minder welvaart Herman? Kan best hoor, op het staatje van die NRC van gisteren zag ik dat na de instorting van de sovjet de uitstoot daar in enkele jaren terugliep van 2,5 naar 1,5 miljard ton, een geweldige prestatie die ik ons zelfs met 10 Parijzen nog niet na zie doen, maar nood doet wonderen, het schijnt dat ook de Zwarte Zee er enorm door opgefleurd is, geen landbouwgif en nitraten meer afgevoerd, er zwemmen weer vissen, het kan zo simpel zijn!! Maar nu India!!!, die klagen al dat ze nu ook recht hebben op elektrisch licht etc. etc., die gaan China pijlsnel achterna, China kwam in 2002 boven het uitstoot peil van Europa, India zal dat ca 2025 bereiken! Daar hebben wij rijke landen in Parijs immers helemaal geen antwoord op! Gunnen we ze dat niet? Integendeel, we betalen ze nog eens 100 miljard om de kustvlaktes te beschermen.
Jazeker, heer Mertens, drastische versobering. Maar daar is het grootste deel van de wereldbevolking nog lang niet aan toe. Soberder is het haast niet voor te stellen.
Het venijn van bovenstaand artikel zit in de laatste zin: "De beste remedie tegen die uitstoot is minder welvaart en meer zelfvoorzienendheid van mensen in hun voedsel."
Ik negeer die zelfvoorzienendheid maar even, want peanuts. Voor de rest helemaal waar. Opmerkelijk dat de Foodlogredactie deze vergaande stellingname er als een soort vanzelfsprekendheid aan toevoegt en al even opmerkelijk dat die wordt genegeerd (geaccepteerd?).
Alleen minder welvaart kan helpen. Maar dat krijg je er bij de ngo's (de blije groene groei!!), politici en hun kiezers met rammen nog niet in. Liever blamen: landbouw-, kleding-, vliegtuig, auto- en cementindustrie zorgen voor opwarming van de aarde, maar IK niet. Ja dus, ook als je vlees mindert of geheel afzweert, jezelf met een kopje koud water scheert, in de douche plast, met de fiets naar het werk gaat, een composthoop hebt of de eitjes bij de bioboer gaat halen. Ook al heb ik daar allemaal respect voor, het is by far onvoldoende. Drastische versobering is geboden. Moeten we het daar niet over hebben?