Wetenschappers van de universiteit van Manchester namen 40 verschillende sandwiches onder de loep en berekenden de milieu-impact ervan. Productie van de ingrediënten, verpakking, transport, koeling én voedselverspilling namen ze als variabelen mee. Het onderzoek is verschenen in het tijdschrift Sustainable Production and Consumption.

Volgens de British Sandwich Association (BSA) eten de Britten jaarlijks zo'n 11,5 miljard sandwiches. De onderzoekers schatten dat dat overeenkomt met een CO2-uitstoot van 9,5 miljoen ton. De grootste impact hebben sandwiches met varkensvlees, kaas, tomaat of garnalen. Voorverpakte sandwiches hebben ongeveer een dubbel zo grote CO2-footprint als thuis zelf gesmeerde. Een kant-en-klare 'all-day breakfast'-sandwich met ei, bacon en worst komt overeen met zo'n 1.441g CO2-equivalent - ofwel een autorit van ruim 19 kilometer. Een zelfgemaakte boterham met ham en kaas was te vergelijken, afhankelijk van het recept, met een CO2-equivalent van 399-843g.

Het grootste deel - tussen de 40 en 70% - van de CO2-footprint wordt bepaald door de productie en verwerking van de ingrediënten. De koeling in de supermarkt is goed voor een kwart van de CO2-footprint. Verpakkingsmaterialen dragen 8,5% bij, vervoer en koeling onderweg nog eens 4%.

Halveren
Volgens onderzoeksleider Adisa Azapagic, van de School of Chemical Engineering and Analytical Sciences, kan een combinatie van een aantal aanpassingen aan recepturen, verpakking en houdbaarheidsbeleid de CO2-footprint van sandwiches halveren. Het begint met het oprekken van de houdbaarheid, zodat minder sandwiches in de vuilnisbak belanden. In The Independent zegt Azapagic: "We moeten de etiketten aanpassen en de houdbaarheidsdatum opschuiven, want deze zijn over het algemeen nogal conservatief." De BSA schat dat alleen al door de houdbaarheidsdatum op voorverpakte sandwiches te verruimen, jaarlijks meer dan 2.000 ton afval - lees: voedselverspilling - te vermijden is.

De onderzoekers eindigen met een algemene aanbeveling: verminder of vermijd ingrediënten met een relatief te grote CO2-footprint. Dat geldt niet alleen voor kaas en vlees, zeggen ze, maar ook voor sla en tomaat. Een klein puntje van kritiek op de vergelijking van sandwiches met autokilometers is op zijn plaats. Eten moeten we. Autorijden hebben we zelf verzonnen en zouden we ook niet meer kunnen doen.


Dit artikel afdrukken