Volgens de British Sandwich Association (BSA) eten de Britten jaarlijks zo'n 11,5 miljard sandwiches. De onderzoekers schatten dat dat overeenkomt met een CO2-uitstoot van 9,5 miljoen ton. De grootste impact hebben sandwiches met varkensvlees, kaas, tomaat of garnalen. Voorverpakte sandwiches hebben ongeveer een dubbel zo grote CO2-footprint als thuis zelf gesmeerde. Een kant-en-klare 'all-day breakfast'-sandwich met ei, bacon en worst komt overeen met zo'n 1.441g CO2-equivalent - ofwel een autorit van ruim 19 kilometer. Een zelfgemaakte boterham met ham en kaas was te vergelijken, afhankelijk van het recept, met een CO2-equivalent van 399-843g.
Het grootste deel - tussen de 40 en 70% - van de CO2-footprint wordt bepaald door de productie en verwerking van de ingrediënten. De koeling in de supermarkt is goed voor een kwart van de CO2-footprint. Verpakkingsmaterialen dragen 8,5% bij, vervoer en koeling onderweg nog eens 4%.
Halveren
Volgens onderzoeksleider Adisa Azapagic, van de School of Chemical Engineering and Analytical Sciences, kan een combinatie van een aantal aanpassingen aan recepturen, verpakking en houdbaarheidsbeleid de CO2-footprint van sandwiches halveren. Het begint met het oprekken van de houdbaarheid, zodat minder sandwiches in de vuilnisbak belanden. In The Independent zegt Azapagic: "We moeten de etiketten aanpassen en de houdbaarheidsdatum opschuiven, want deze zijn over het algemeen nogal conservatief." De BSA schat dat alleen al door de houdbaarheidsdatum op voorverpakte sandwiches te verruimen, jaarlijks meer dan 2.000 ton afval - lees: voedselverspilling - te vermijden is.
De onderzoekers eindigen met een algemene aanbeveling: verminder of vermijd ingrediënten met een relatief te grote CO2-footprint. Dat geldt niet alleen voor kaas en vlees, zeggen ze, maar ook voor sla en tomaat. Een klein puntje van kritiek op de vergelijking van sandwiches met autokilometers is op zijn plaats. Eten moeten we. Autorijden hebben we zelf verzonnen en zouden we ook niet meer kunnen doen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
In het stuk van, Een chloorbadje voor de sla is duurzaam, worden zaken gesteld die aandacht vragen. Als men het ecologische gedachtegoed weg zet zoals hier gedaan, laat ik me verleiden, vanuit de inhoudelijke kennis aangaande voedselproductie in relatie tot onze gezondheid, deze uitspraak te doen. En de uitdaging laten we het er later nog een keer over hebben staat wat mij betreft.
Arnold, kun je de heren helpen en zeggen wat je precies arrogant vindt?
Een beetje minder arrogantie mag ook wel heren. Of kennen jullie het gezegde niet de ketel verwijd.......
Dit stuk moeten we goed onthouden.
Of zal het dan zo zijn, zoals de wind waait..........
Ja, Hans. Foodlog moet dit soort berichten plaatsen met punten die te denken geven. Je kunt het er nl. alleen maar over hebben. Er zijn inmiddels overheden - ook de onze - die menen het verschil tussen waar en onwaar te kennen. Dat is echt onwaar.
Open gesprek is waar. Daar zijn wij van. Hoed je voor de mensen die zeker weten wat 'fake' is en er hun waarheid voor in de plaats zetten.
#6 Cécile
Ik kom er toch nog even op terug.
Fake-nieuws en pseudo-onderzoek is in zoverre een interessant fenomeen, dat het een scheiding toevoegt aan de publieke opinie.
Die tussen de goedgelovigen en anderzijds de kritische mens.
Het fake nieuws van Trump verraadt voor doordenkers zijn strategie; Trump is niet achterlijk. En anderzijds gebruikt hij het politiek voor een zeer groot gedeelte van de Amerikaanse bevolking manipulatief. Taak voor doordenkers om te ontmaskeren. Trump is een onethische realist in een land met zeer slecht onderwijs voor de gemiddelde burger. Hij exploiteert de massa.
In hoeverre gebeurt dat ook niet in de Nederlandse eco-politiek ?
Ik kan me niet onttrekken aan de Trumpiaanse achtergrond van veel eco-(landbouw/veeteelt)-nieuws.
Doel is heel dikwijls niet een rationele analyse, maar politieke of ethische manipulatie.
Wel maak ik me zorgen over de universitaire wereld waar al te gemakkelijk budget (nog steeds hoofdzakelijk overheidsgeld) wordt vrijgemaakt voor ecologisch hapbaar publicatie-onderzoek.
Dat probleem wordt in serieuze media steeds meer gesignaleerd.
Moet Foodlog dit soort berichten wel plaatsen ?
Ik denk het wel.
Ik ga er van uit dat Foodlog zo breed mogelijk voer voor de geest als topic inzet, waaronder topics als deze, en het aan de bezoekers over laat die kritisch te evalueren...