De afgelopen twee dagen vergaderde stad en land in Brabant over de toekomst van de Brabantse Agrofood in het kader van de zogenoemde Rafael-dialoog.

Net als de hele week al, werden er ongehoorde dingen gezegd. De wet moet aan de kant. Brabant moet zijn eigen weg kunnen gaan. Oud-minister en McKinseyaan Pieter Winsemius zei dat hij 'giftig' was omdat de Brabantse boeren Den Haag nog steeds niet hadden vertelt dat zij het daar in het Zuiden zus gaan doen en dat Den Haag het daarom zo moest doen. Geen gelul maar doen. Die taal was duidelijk.

Driemaal kraaide de haan
Driemaal kraaide dan ook de haan deze week. De ACM, ingesteld om de wet te handhaven, werd afgeserveerd door regering, bedrijfsleven en politiek. De Raad van State werd afgeserveerd door Den Haag bij monde van staatssecretaris Dijksma. In Brabant werd vervolgens Den Haag afgeserveerd.

wvdd

Wim van de Donk, Commissaris van de Koning, deed het voor alle duidelijkheid nog eens over en serveerde ook vanuit de provincie de ACM en de Raad van State opnieuw af. In vroeger tijden werden lokale bestuurders daar streng voor gestraft. Deze week doet iedereen alsof het volstrekt normaal is. Wat maakt mensen zo enthousiast?

Wie dat alles wil lezen wat daar gebeurde, kan door het volgende document bladeren:



Op pagina 48 van het document staan 4 punten waar het kennelijk allemaal om draait. Wil je eens kijken of je dat de moeite van het kaltstellen van de wet waard vindt?



Fotocredits: agrofood Brabant
Dit artikel afdrukken