Yumi is bedacht door een vrouwelijke bankier die geen tijd had om 'gezond' te koken voor haar baby. Op Treehugger maakt columniste Katherine Martinko zich er vrolijk boos over. Haar commentaar samengevat: duur, onnatuurlijk en je leert kinderen geen pure smaken aan. “Als je geen tijd hebt om ervoor te koken,” vraagt Martinko, “waarom neem je dan een baby?”
Goeie vraag, maar linke soep. Want dezelfde vraag kun je stellen aan vaders en moeders in Nederland die hun baby al zo vroeg mogelijk afstaan aan een crèche. Wie geeft die baby's eten en wat?
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Sociale/groeps normen komen van groepen mensen. Mensen met individuele meningen. Meeste stemmen gelden dan, en hopelijk heeft de Speaker of the House dat in aanmerking genomen. Astrid en Arnold geven hun individuele meningen. Zien wie het met hun eens is? Hoewel misschien wat off-topic hier.
Sociale normen of groepsnormen prima, zolang die niet eenzijdig worden vastgesteld door The Speaker of the house in de VS of door Astrid en Arnold hier beneden.
Mij best Jan Peter, maar de mensheid schijnt toch altijd nog een hang te hebben naar algemene sociale normen, groepsnormen, wat is "fatsoenlijk" en wat niet - vorm van identificatie misschien, van saamhorigheid? En die worden weer gevormd door algemene regeltjes, geschreven of ongeschreven. "De" mensen zelf? Het wordt toch een vorm van sociale dwang, "wat vinden anderen ervan?"
Zullen we die correcties dan overlaten aan de mensen zelf.
De slinger, JP. Van het ene extreem naar het andere. Misschien zijn we zo onderhand weer toe aan de beginnende correcties van de bijna onbelemmerde sociale vrijheden?