De boerenkip ligt vanaf 8 januari in de schappen van supermarkten van AH XL, Jumbo, Jan Linders en CoopCodis. ... Een kilo filet kost ongeveer 9 euro. De vleeskuikens die als boerenkip worden verkocht krijgen langer de tijd om te groeien dan het gangbare kuiken en leven op een ruimer oppervlak. De kuikens worden gehouden op 5 pluimveebedrijven in Zuid-Nederland.
De boerenkip stond hier eerder ter discussie wegens woordkaping. Een 'echte' boerenkip is door deze naamintroductie niet meer in staat die naam zonder verwarring te voeren. Ik vind zelf dit logo-plakken ernstiger dan woordkaping en vergelijkbaar met het prijzen uitdelen aan friet door het Voedingscentrum. De consument denkt dat het logo het toppunt diervriendelijkheid garandeert, maar dat valt reuze tegen. De kippen blijven maar 2 weken langer in leven. Ik denk ook dat het op termijn averechts werkt. Een merk dat niet voor duidelijke waarden staat, vervaagt. De naam "Dierenbescherming" staat straks nog maar voor "een beetje beter voor dieren".
Een gouden kans voor Wakker Dier om definitief de macht te grijpen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Krijgt nu elke koe of varken welke 2 weken langer leeft een stempel met "Diervriendelijk geproduceerd" op zijn vlees? Je zou het je afvragen, gezien "Beter levenlogo" misschien ook voor varkens en koeien...
Een uitgebreide pagina op agripress.be die niet mag ontbreken in dit dossier: een bureaustudie naar dierenleed in de pluimveehouderij.
Onno Kleyn was zo aardig me zijn tekst bij deze kip in de Volkskrant van gisteren te sturen:
Boerenkip
Pappen en nathouden. Dat is de houding van Nederlandse organisaties als het om voeding gaat, om dierenwelzijn, om gezondheid. Als goed niet lukt, noemen we minder slecht gewoon maar goed. Zo ging de Jaarprijs van het Voedingscentrum naar patat, en zo komt het logo van de Dierenbescherming op de ‘boerenkip’ die later dit jaar in de schappen van AH, Jumbo, Coöp en Jan Linders ligt, een kip die op geen enkele wijze beantwoord aan het beeld dat dat woord oproept.
Albert Heijn verkocht lang de prachtige kippen uit Loué, Frankrijk. Die hebben een Label Rouge, wat betekent dat ze goed voer krijgen, buiten mogen lopen, en geslacht worden na minimaal 80 dagen. Ze zijn daarmee een poulet fermier, een boerenkip dus. In Frankrijk is die term beschermd, bij ons uiteraard niet. En dus mag een kip die twee weken langer leeft dan de gewone, anonieme plofkip bij ons ‘boerenkip’ genoemd worden. Zo’n dag of 55 duurt zijn leven, tegen 41 voor zijn volkse neef. Jawel, hij krijgt ietsje meer ruimte, mag als hij dat wil even buiten gluren op een overdekt (vogelgriep) uitloopje dat een vijfde van de oppervlakte van de binnenschuur moet zijn. Maar om zo’n beest nou maar meteen boerenkip te noemen, nee. En waarom dit initiatief? Omdat de biologische kip zo verschrikkelijk duur is, volgens Niels Dorland van de Dierenbescherming. Gefeliciteerd. Moet zo’n organisatie op mijn portemonnee passen?
Net terug uit België vind ik het tijd om kip met witloof te eten. Zo heet dat daar. Verhit de boter in een braadpan en bruin er de kipbouten in op niet te hoog vuur. Voeg de lof en de fond toe, plus het verkruimelde bouillonblokje of wat zout, en sluit de pan. Laat 15 minuten garen, haal dan het deksel weg en laat nog 15 minuten prutten om het teveel aan vocht te laten verdampen. Roer de mosterd los in de room en voeg toe. Laat even indikken tot een aangenaam sauzige dikte en serveer. Erbij zou ik gekookte aardappeltjes geven die na het koken even omgeschud zijn met boter en gehakte platte peterselie. En dan een kloeke Chardonnay erbij om te klinken op de Dierenbescherming en het Hollandse kwaliteitsbesef.
Kip met witloof en mosterd voor 4:
1 dikke eetlepel boter
4 bouten van een fatsoenlijke kip, biologisch
3 struikjes witlof, fijngesneden
1 dl kippenfond
1 paddestoelenbouillonblokje
1 lepel mosterd
1/8 l slagroom
1 kg vastkokende aardappels of krieltjes
boter
handvol platte peterselie, gehakt
1 fles Chardonnay
Kemperkip dan maar? Eet smakelijk!
Nick, ik kreeg ooit de vraag of je van dezelfde druiven dan echt andere wijn zou kunnen maken ;-)
Zelfs een slimme handelaar zou last hebben van zo'n basisattitude. Nederlandse smaak komt gewoon uit een plastic pakje (= een netjes gereguleerd proces dus) - hier en daar een uitzondering daargelaten.
Nou ja, dat klinkt wel heel negatief. De groep uitzonderingen wordt steeds groter. Er zou inderdaad een niet-nep keurmerk moeten komen: iets is wat er op staat en het is nog goed ook. 'Label orange' - leuke vondst!
Zou het een idee zijn om dat label vanaf hier als concept te ontwikkelen? - geheel 'user generated' en met onverbiddellijk opbouwende kritiek op elkaars gedachtendwalingen.
Grappig ook de naam van Koen Vanmechelen in dit verband. Voor wie hem niet kent:http://www.koen-vanmechelen.be/