Boeren klagen over de mensen die klagen over boeren. Er is zelfs sprake van een trend: boeren gaan er met gestrekt been in. Niet doen, zegt boerencoach Paulien Hogenkamp, die klagers zijn juist een kans.
De agrarische sector ligt onder het vergrootglas van de maatschappij. Als agrarisch ondernemer word je daar niet blij van. De keuzevrijheid die hoort bij je ondernemerschap komt er door onder druk te staan.
Bij ondernemerschap hoort echter ook anticiperen op veranderingen. Gelukkig zie ik dat bij veel agrariërs gewoon gebeuren. Zij investeren in zichzelf en maken daardoor bewuste keuzes voor zichzelf en het bedrijf. Er is helaas ook een grote groep die maar blijft roepen dat de maatschappij respect voor hen moet hebben. Respect krijg je niet door erom te vragen en ook niet door jezelf in een slachtofferrol te positioneren. Respect dwing je af door de wijze waarop je je gedraagt.
Respect ervaren, lukt alleen als er voldoende zelfrespect is. Zelfrespect ontwikkel je door zelfreflectie. Iedere keer weer opnieuw bij jezelf te rade gaan hoe je in het leven staat, hoe je omgaat met je omgeving, je dieren en het milieu. Als je jezelf recht in de ogen kan kijken, doet de mening van de 4% relschoppers er niet meer toe. Critici komen we in iedere sector tegen, in iedere bevolkingsgroep en in ieder milieu.
Nu is het makkelijk om te zeggen, richt je op die overige 96%. Die groep is oprecht geïnteresseerd in onze mooie sector, dus voorzie die groep vooral van antwoorden op de vragen die er leven. Maar zonder de 4% relschoppers zou de sector tot stilstand komen. De kritische minderheid zorgt ervoor dat de sector doorontwikkelt qua innovatie, milieu- en dierwelzijn. Zonder kritiek krijgen mensen last van hoogmoedswaanzin en worden ze blind voor de ontwikkelingen om hen heen. Het gevolg zou zijn dat andere landen doorontwikkelen en Nederland stil blijft staan, vanuit de gedachte dat we toch de beste zijn.
Filter dus de berichten van de critici tot de werkelijke boodschap, zonder je er aan te ergeren. Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de rest. Kijk vervolgens naar je eigen bedrijf en inventariseer wat er nodig is om je bedrijf en de zorg voor je dieren te blijven optimaliseren. Het is de enige manier om op een toekomstwaardige wijze een bedrijf te runnen. Mocht je dit niet kunnen of willen, kijk dan vooral naar jezelf en stel jezelf de vraag, waar je wel blij van wordt, goed in bent en geld mee kunt verdienen en anticipeer dáár op.
Stop met de verkeerde aandacht trekken
Gek genoeg is dezelfde groep mensen die roept dat de maatschappij respect voor ze moet hebben, ook de groep, die ieder negatief bericht via social media deelt met de begeleidende tekst: “Kijk, wat ze nu weer over ons schrijven, hoe durven ze!”. Alles wat aandacht krijgt groeit, stop dus met het delen en verder verspreiden van alle negatieve berichtgeving over de agrarische sector.
“Alles wat aandacht krijgt groeit” geldt gelukkig ook voor het goede. Dus zorg dat je trots op je zelf kunt zijn, door met een kritisch oog naar jezelf en je bedrijf te blijven kijken. Ergens tegen vechten kost energie; ergens vóór vechten geeft energie. Boer, waar kiest u voor?
Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers en bemant de vertrouwenslijn voor de agrarische sector. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Dit artikel afdrukken
Bij ondernemerschap hoort echter ook anticiperen op veranderingen. Gelukkig zie ik dat bij veel agrariërs gewoon gebeuren. Zij investeren in zichzelf en maken daardoor bewuste keuzes voor zichzelf en het bedrijf. Er is helaas ook een grote groep die maar blijft roepen dat de maatschappij respect voor hen moet hebben. Respect krijg je niet door erom te vragen en ook niet door jezelf in een slachtofferrol te positioneren. Respect dwing je af door de wijze waarop je je gedraagt.
Respect ervaren, lukt alleen als er voldoende zelfrespect is. Zelfrespect ontwikkel je door zelfreflectie. Iedere keer weer opnieuw bij jezelf te rade gaan hoe je in het leven staat, hoe je omgaat met je omgeving, je dieren en het milieu. Als je jezelf recht in de ogen kan kijken, doet de mening van de 4% relschoppers er niet meer toe. Critici komen we in iedere sector tegen, in iedere bevolkingsgroep en in ieder milieu.
Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de restStilstand zonder de relschoppers
Nu is het makkelijk om te zeggen, richt je op die overige 96%. Die groep is oprecht geïnteresseerd in onze mooie sector, dus voorzie die groep vooral van antwoorden op de vragen die er leven. Maar zonder de 4% relschoppers zou de sector tot stilstand komen. De kritische minderheid zorgt ervoor dat de sector doorontwikkelt qua innovatie, milieu- en dierwelzijn. Zonder kritiek krijgen mensen last van hoogmoedswaanzin en worden ze blind voor de ontwikkelingen om hen heen. Het gevolg zou zijn dat andere landen doorontwikkelen en Nederland stil blijft staan, vanuit de gedachte dat we toch de beste zijn.
Filter dus de berichten van de critici tot de werkelijke boodschap, zonder je er aan te ergeren. Als een kleine groep iets roept, moet je er van uitgaan, dat zij de uitvergrote versie vertalen van de rest. Kijk vervolgens naar je eigen bedrijf en inventariseer wat er nodig is om je bedrijf en de zorg voor je dieren te blijven optimaliseren. Het is de enige manier om op een toekomstwaardige wijze een bedrijf te runnen. Mocht je dit niet kunnen of willen, kijk dan vooral naar jezelf en stel jezelf de vraag, waar je wel blij van wordt, goed in bent en geld mee kunt verdienen en anticipeer dáár op.
Stop met de verkeerde aandacht trekken
Gek genoeg is dezelfde groep mensen die roept dat de maatschappij respect voor ze moet hebben, ook de groep, die ieder negatief bericht via social media deelt met de begeleidende tekst: “Kijk, wat ze nu weer over ons schrijven, hoe durven ze!”. Alles wat aandacht krijgt groeit, stop dus met het delen en verder verspreiden van alle negatieve berichtgeving over de agrarische sector.
“Alles wat aandacht krijgt groeit” geldt gelukkig ook voor het goede. Dus zorg dat je trots op je zelf kunt zijn, door met een kritisch oog naar jezelf en je bedrijf te blijven kijken. Ergens tegen vechten kost energie; ergens vóór vechten geeft energie. Boer, waar kiest u voor?
Paulien Hogenkamp coacht agrarisch ondernemers en bemant de vertrouwenslijn voor de agrarische sector. Zij vertelt over wat zij meemaakt onder boeren die zij bijstaat in hun gang naar de 21e eeuw.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat is een PR probleem, er zijn binnen de landbouw denk ik veel stappen gezet afgelopen jaren, dat weet alleen bijna niemand. En we zijn blijkbaar een makkelijke prooi om één of andere reden. Ik hoor bij iedere boeren bijeenkomst "laat ze eerst eens de vliegtuigen aanpakken" daar kan ik het best mee eens zijn, alleen dat gaat niet gebeuren om politieke redenen. Men gaat het eerst zoeken op allerlei andere plekken een stuk minder logisch lijken maar op veel minder mensen impact hebben. Ik denk dat we ontzettend duidelijk moeten communiceren over behaalde resultaten en die ook vieren. Dat het antibioticagebruik is gehalveerd is best een persberichtje waard. En zo zijn er best dingen te noemen die al heel goed gaan. Als we het imago krijgen van een sector die steeds stappen zet dan is het een stuk moeilijker om nog meer stappen te vragen terwijl een andere sector geen stappen zet. We moeten op een positieve manier van ons laten horen.
Er wordt enkel gesproken over veehouderij, wat doen wij met onze bollen, pootgoed, bloemen, groenten, zaad, uien, friet, suiker?
Ben het deels wel met de schrijver eens: een klacht of kritiek kun je ook zien als kans om met je doelgroep in contact te komen, danwel om je manier van werken te verbeteren en/of aan te passen.
Punt is alleen dat er de laatste maanden veel artikelen in de media zijn verschenen waarbij boeren zo'n beetje de schuld aan alle wereldproblemen in de schoenen geschoven kregen. Klimaat, biodiversiteit, dierenwelzijn etc etc, overal moet de boer maar even anders gaan werken en dan komt het wel goed. Hoeft de rest vd samenleving tenminste niks te doen....
Het werkelijke verhaal ligt in alle gevallen veel genuanceerder en daar is opvallend weinig aandacht voor. Ik denk dat veel boeren dit dwarszit en dan komt nu mw Hogenkamp vertellen dat ze moeten stoppen met zeuren en het als kans moeten zien. Tsja.
Proberen positief te reageren op de werkelijke boodschap is inderdaad een goed streven, maar valt niet altijd mee als je steeds wordt neergezet als 'bron van alle ellende'.
Je hoeft de vragen niet eens te stellen of het antwoord is er al. Een goed antwoord. Van Boy in #14
Alleen het antwoord wordt niet geloofd. Dat is een beetje het probleem. Terwijl het zo voor de hand ligt. Maar dat komt vaker voor. Men wil niet veranderen, ook als er geen andere optie is. En die is er, helaas, niet. Soms keert de wal het schip. Soms is het schip al gezonken voordat het de wal heeft bereikt.
Want wat doe je als je dure grond hebt, dure arbeidskrachten, dure kennis en de kans klein is dat je op prijs kan winnen? Het enige antwoord: Stoppen of producten met een hogere intrinsieke, expressieve, psychologische, maatschappelijke waarde maken.
En dan stuit je op een marketingprobleem: in een wereld (Nederland en omstreken) waarin steeds meer mensen het kunnen betalen (even afgezien van arme landen en gele hesjes problematieken) er voor zorgen dat ze het er ook voor willen gaan betalen.
Zouden we dat kunnen?
Heb er eens over zitten denken maar de crux zit hem denk ik zeker in NL om van wereldmarktbulk naar een "merkproduct" om te schakelen of een streekspecialiteit. Volgens mij is er namelijk bij de boeren met een gemiddelde schaal inderdaad minder om gelukkig van te worden als je bulkboer blijft. De wegen zijn redelijk ongebaand en onzeker. Daarnaast zijn we er als boeren goed in om de randjes van het maatschappelijk toelaatbare op te zoeken (en vergeten uit te leggen waarom) en daardoor krijgen we allerlei "lapwetjes" die bij een regelgeving met een duidelijke visie waarschijnlijk totaal overbodig zijn.
Dat zijn ook twee dingen die ik graag bij de overheid opgepakt zou zien, creëer ruimte (op een nette manier) in de sector zodat je niet ieder half jaar in de stuip hoeft te schieten omdat Brussel in je nek hijgt. En help boeren bij de overstap van cooöp of bulkafnemer naar een product met meerwaarde. Vooral de afzet van je "overproductie" terwijl je eigen afzet aan het opschalen bent is een lastige. Grote afnemers willen geen kleine partijtjes ophalen die je over hebt en de coöperatie heeft liever geen concurrentie van haar eigen leden. Daar zit dus een inkomensgat.