De Duitse Heinrich Böll Stiftung publiceert de World Meat Atlas, waaruit moet blijken dat het eten van vlees tot de belangrijkste bedreigingen van de aarde moet worden gerekend. Dat zou met name te maken hebben met de CO2-uitstoot.

Op basis van - het inmiddels achterhaalde - aandeel van 21% van voedsel in de totale uitstoot van alle menselijke activiteit op aarde, bouwt de Stichting zijn argument op. Als gevolg van de voorspoedige economische ontwikkeling in voormalige lagelonenlanden zal de consumptie van dierlijke producten als rood vlees, pluimveevlees, zuivel en eieren stijgen. Naar verwachting van de makers van de Atlas zal de vleesproductie stijgen tot 366 miljoen ton (366.000.000.000 kilo, 366 miljard kilo, 43 kilo bruto per persoon per jaar) in 2029. Dat komt neer op 40 miljoen ton meer dan nu, een stijging van ruim 12%.

Driekwart van het landbouwareaal wordt gebruikt voor diervoeding, volgens de Atlas. Een precieze 57% van de totale landbouwemissies wereldwijd (21-37%) - zegt de stichting - wordt veroorzaakt door dierlijke productie. Daarnaast wijst de organisatie erop dat landbouw verantwoordelijk is voor boskap, het uitroeien van het woongebied van oude volkeren, extensieve kleinschalige landbouw en pandemieën.

Ongeveer 20 grote vleesbedrijven zouden verantwoordelijk zijn voor net zoveel koolstofuitstoot als grote Europese landen als Duitsland, Engeland of Frankrijk. Zes van die bedrijven zijn gevestigd in de EU en zouden daarom door de politiek moeten worden aangesproken, zoals Shell wordt aangesproken door NGO Friends of the Earth/Milieudefensie (waarmee de Böll Stiftung verbonden is).

Grote agrifood-bedrijven domineren de markt, zegt de stichting, terwijl ze het gros van de werknemers die het vuile werk doen slecht betalen. In 2020 bleken ze extra kwetsbaar voor het oplopen van Covid-19 door de combinatie van temperatuur en ventilatiesystemen. De grote vlees- en zuivelbedrijven ontvingen tussen 2015 en 2020 $478 miljard aan financiering van 2.500 investeringsfondsen, kredietinstellingen en pensioenfondsen, die vooral in de oude rijke werelden (de EU en de VS) gevestigd zijn.

De Atlas is bedoeld om alarmerend te klinken. Alle cijfers zijn in de hoogst mogelijk modelvarianten gekozen.

Een agrobiologisch accurate waarheid over het functioneren van dieren in het voedselsysteem lees je vermoedelijk hier. Over opgeklopte en kritisch beschouwde cijfers over de uitstoot van klimaatgassen, kun je deze discussie lezen (met daarin Henk Westhoek van het Planbureau voor de Leefomgeving, PBL).
  • Deel
Druk af