1 min
Vanwege de ijzerdiscussie van vorige week dacht ik EN NOU GA IK BLOEDWORST MAKEN! Ik had een zalige dag. Niets erin als ui, reuzel, bloed, eau-de-vie, crème fraîche, eieren, zeezout, knoflook, specerijen (net als 1ste pagina van Zola, De buik van Parijs...). Dus zonder bindmiddelen/zetmeel! Is VURRUKKELUK geworden, precies het eten (met wat gesmoorde appel en gepofte aardappel) wat ik wil eten - maar in Amsterdam onvindbaar is. Slager Frans Louman in de Jordaan heeft een uitstekende Belgische, maar gebonden dus de mijne - onze, ik maak hem samen met 'mijn' Floris- is onctueuzer. Er zit een Franse slager op de Albert Cuyp, met zelfgemaakte. Daar moet ik nog bij langs. De berichten zijn dat die te flauw van smaak zou zijn. Spaans, veels te peperig naar de onze. Nu nog klandizie voor de onze vinden, we hadden zaterdag de deur uitnodigend open, nog zonder resultaat... en ik moet nog aan zo'n rekje zien te komen, waarop je hem (het is een slang) drapeert. Het is een lekker dun puur worstje, dat zich houdt aan wat Ko Sliggers al schreef in Sus Domesticus: 'De Nederlandse bloedworst is vrij
Ik zag die van Diny. Het is zo'n mooie dunne, met de dikte van een braadworstje maar dan per strekkende meter.
Wie wil proeven? Omdat het te gek is om al dat bloed en kostbare, voor mensen goed opneembare ijzer zomaar ongebruikt te laten, organiseert foodlog.nl graag een bloedworst-proeverijtje.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik mocht gisteren getuige zijn van een oud en verwaarloosd ambacht. In restaurant de Eendracht in Rotterdam stond chef-kok Pepijn Schmeink met een schare liefhebbers en adepten drie biologische varkens te verwerken tot boudin blanc, worst met coquilles erdoor, zure zult, en wat niet meer zij. Grandioos! Hij heeft zich het vak laten aanleren door twee gepensioneerde meesterslagers die het ambacht een warm hart toedragen en niet willen dat het met hen mee het graf in verdwijnt. Heb er ook een paar foto's van, maar heb geen idee of ik die hier kan uploaden om maar eens een prachtig Neerlands woord te gebruiken....
Leuk!
Haarlem is een stad van bloedworstliefhebbers!
Frank vertelde me dat de boudin vrijwel op was, we maakten 6 kilo waar ik minder dan een kilo van mee naar huis nam.
De black pudding die Frank meegenomen had was uitverkocht en klanten kwamen zelfs terug met lofprijzingen!
Volgende week is er weer black pudding.
Haarlem is voor mij echt te ver uit de richting, anders had ik graag een worstje gekocht. Vraag me af of The Berkshire Butcher van zijn worsten af is gekomen! Liep het storm?
Lokaal is de omfietsslager diegene die vijf frikandellen voor de prijs van vier in de weekendaanbieding doet, en drie ons divers boterhamvlees voor de prijs van twee ons.